Το δώρο που θέλω φέτος το Πάσχα

Κανένας Kylo Ren, καμία Rey και κανένας Han Solo. Ο σταρ του The Force Awakens, ήταν ο φανταστικός BB-8, το droid που έκρυβε μέσα του το χάρτη που οδηγούσε στον Luke Skywalker. Το ρομποτάκι αυτό, έκανε τον R2D2 να μοιάζει με φουρνάκι παλιάς τεχνολογίας και έκλεψε την παράσταση του τελευταίου Star Wars. Όσο μετράω τις ημέρες μέχρι το Δεκέμβρη του 2017, θέλω για παρέα αυτό το τηλεκατευθυνόμενο droid με κάμερα, το οποίο αντιδρά στις κινήσεις και τις εντολές του ιδιοκτήτη του και μετατρέπει τα βίντεο που τραβάς σε ολογράμματα. Ακούς Νονά; Σε ολογράμματα! Ελπίζω η δύναμη να είναι μαζί μου αυτό το Πάσχα.

ΜΙΑ ΒΕΡΜΟΥΔΑ GANT Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΑΤΖΗΙΩΑΝΝΟΥ, 159€ >

Τι είναι αυτό που λιώνεις κάθε καλοκαίρι; Οι βερμούδες σου. Οπότε περισσότερο από κάθε άλλο στοιχείο στην ντουλάπα σου, αυτές είναι που οφείλεις να αλλάξεις κάθε χρόνο. Οπότε αφού θέλετε να μου κάνετε ένα δώρο, παρακαλώ να είναι κάτι χρηστικό για το καλοκαίρι μου και όχι κάτι που θα πιάσει ιστούς στην ντουλάπα. Επίσης οι βερμούδες πρέπει να είναι κλασικές, χωρίς πολλά σχέδια και φανφάρες. Πες με βαρετό αλλά μια χακί βερμούδα είναι ό,τι πρέπει, ευκολοσυνδύαστη με παπούτσια και t-shirt που έχεις ήδη. Τι άλλο να ζητήσεις δηλαδή για το Πάσχα; Το τηλεκατευθυνόμενο BB-8 που ζήτησε το άλλο το παιδάκι από πάνω;

ΤΙΣ ΠΛΑΤΦΟΡΜΕΣ ΤΟΥ MICHAEL KORS Η ΔΩΡΑ ΤΣΑΜΠΑΖΗ, 422,80 ΑΠΟ 604€ >

Ποτέ δεν πρέπει να με ρωτάτε τι δώρο θέλω γιατί πάντα θα διαλέξω κάτι ακριβό. Δεν θα το υποτιμήσω, αν χωρίς να με ρωτήσει κάποιος, μου πάρει ένα οικονομικό δώρο. Αλλά αν ερωτηθώ, δεν θα ντραπώ να πω, αυτό που πραγματικά θέλω. Το έχω απωθημένο, γιατί ποτέ ο νονός μου δεν μου έπαιρνε αυτό που ήθελα και τότε δεν είχα ακριβά γούστα. Ήθελα απλώς την Barbie. Και εκείνος με θεωρούσε πάντα πιο ώριμη και έξυπνη για την ηλικία μου για να ασχολούμαι με κούκλες και μου έπαιρνε βιβλία, ρούχα, παπούτσια. Ναι, συνηθίζεται το Πάσχα οι νονές να κάνουν δώρο παπούτσια. Να λοιπόν, που μεγάλωσα και τελικά τα θέλω. Αυτά και όχι άλλα. Θέλω τις 15ποντες πλατφόρμες Rossa Taupe του Michael Kors από το Spartoo.gr. Βλέπω ότι έχει απομείνει και ένα τελευταίο διαθέσιμο νούμερο, το 37, που είναι και το νούμερό μου. Μικροκαμωμένα πόδια θα πείτε, αλλά και η Σταχτοπούτσα 37 φορούσε. Είναι γραφτό μου.

ΤΟ T-SHIRT ΜΕ ΤΟΝ ΜΑΡΑΝΤΟΝΑ Ο ΠΑΝΟΣ ΚΟΚΚΙΝΗΣ, 35€ >

Συγκεκριμένα το θρυλικό χέρι του Μαραντόνα. Εκείνο που ένωσε και δίχασε ταυτόχρονα. Απόδειξη ότι η μεγαλοφυΐα και η παμπονηριά απέχουν μια γροθιά. Εννοείται πως δεν είμαι πορωμένος ούτε με τα αθλητικά, ούτε με τον Μαραντόνα. Αλλά πάντοτε ψάχνω για ψαγμένα T-shirt. Συγκεκριμένα και ψαγμένα και μεγέθους ΧΧL. Οπότε, επειδή ξέρω από πρώτο χέρι ότι τα παιδιά των footshirts το ψάχνουν διεξοδικά το θέμα, είμαι σίγουρος ότι φορώντας το θα μπορώ να το παίζω μούρη και στα αθλητικά. Πάντα με την προϋπόθεση, φυσικά, ότι δεν με ρωτήσει κάποιος τι σημαίνει το D10S που γράφει πάνω, γιατί πραγματικά δεν έχω την παραμικρή ιδέα.

TO T-SHIRT ΜΕ ΤΟΝ VINNIE Ο ΗΛΙΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ, 24€ >

Θα μπορούσα να βάλω τίτλο ‘Το T-shirt με τον Vinnie και τον Gascoigne’, αλλά ο Vinnie είναι ένας, άρα ακόμη και σε μια στάμπα με άλλους 26 ανθρώπους πάλι αυτόν θα διάλεγα για τον τίτλο μου. Η σκηνή με το αντικανονικό ‘μαρκάρισμα’ είναι μυθική και το εν λόγω T-shirt έχει τρεις φανταστικές χρησιμότητες. A) Δείχνει ότι έχεις χιούμορ. Β) Δείχνει ότι σκαμπάζεις δυο πράματα από τη μυθολογία του ποδοσφαίρου. Γ) Δείχνει ότι ξέρεις ποιος είναι ο Vinnie Jones και ότι έχεις δει τις ‘Δυο Καπνισμένες Κάνες’. Μπράβο και για τα τρία, άξιος. Από την άλλη, στην έτερη πλευρά της δημιουργίας, το Footshirts, γνωστό και μη εξαιρετέο, είναι πάντα εδώ για να βάζει τα καλύτερα ποδοσφαιρικά σχέδια στις μπλούζες μας. Γιατί όπου υπάρχει μπάλα, υπάρχει και χιούμορ. Και όπου υπάρχει χιούμορ, υπάρχει και γούστο. Νονέ, πιάσε ένα large παρακαλώ, κατά προτίμηση σε μαύρο.

ΕΝΑ ΠΙΚΑΠ Η ΕΡΡΙΚΑ ΡΟΥΣΣΟΥ, 149€ >

Το Πάσχα είναι μία από τις χειρότερες γιορτές μου. Πρώτον, γιατί δεν επισκιάζεται από τα γενέθλιά μου όπως συμβαίνει με τα Χριστούγεννα και δεύτερον, γιατί δεν τρώω αρνί, κατσίκι, κοκορέτσι, μαγειρίτσα. Ναι πράγματι, την ημέρα που όλοι σκοτώνονται για μία σόδα εγώ ανεβάζω τη χοληστερίνη μου σπάζοντας αυγά με τον εαυτό μου, μπας και χορτάσω. Το μόνο φωτεινό σημείο (κυριολεκτικά) στην όλη μαυρίλα της συγκεκριμένης γιορτής είναι η λαμπάδα. Με το δώρο που ίσως τη συνοδεύει, ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος. Θυμάμαι Πάσχα που ενθουσιάστηκα με το υπέροχο τζιν που διάλεξε για μένα η νονά μου, ακόμα ωστόσο δεν μπορώ να διαγράψω από τη μνήμη μου εκείνη τη φορά που είχε τη φαεινή ιδέα να μου πάρει κάτι πολύχρωμες εσπαντρίγιες. Πίκρα. Τέλος πάντων. Θέλω να καταλήξω στο γεγονός ότι ουσιαστικά, το δώρο του Πάσχα εν αντιθέσει με τα δώρα των υπολοίπων γιορτών (μα φταίω εγώ τώρα όταν το λέω μίζερο;) δεν μπορείς να το ζητήσεις.

Γι αυτό, ευχαριστώ λοιπόν το Oneman, τη μαμά μου, τον μπαμπά μου, τον Θεό, που έχω επιτέλους την ευκαιρία να ζητήσω ένα δώρο Πάσχα. Τώρα μου μένει μόνο να βρεθεί και ο Άγιος Βασίλης που θα μου το πάρει (μισές δουλειές ρε παιδιά).

ΕΝΑ ΖΕΥΓΑΡΙ ΞΥΛΙΝΑ ΓΥΑΛΙΑ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΠΡΙΤΖΙΩΤΗΣ, 14,90€ >

Δεν έχω γεννηθεί στα νότια όπως ο Χρήστος και δεν με έχουν πει ποτέ παιδί του Καλοκαιριού αν και θα ήθελα. Αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι δεν την θεωρώ την καλύτερη εποχή του χρόνου αυτή που έρχεται σε λίγο. Έναν μήνα μετά το Πάσχα ένα πράγμα. Και για να περάσεις το καλοκαίρι σου όπως του αρμόζει, για να έχεις μια εικόνα καρτ ποστάλ στο μυαλό σου από την ξαπλώστρα στην παραλία δεν χρειάζεσαι πολλά πράγματα. Ένα μαγιό και ένα ζευγάρι γυαλιά. Μαγιό μου πήρε ο νονός πέρσι, οπότε φέτος θα του ζητήσω γυαλιά. Και ξέρεις κάτι, εγώ πάντα από τον νονό μου ζήταγα χρηστικά πράγματα. Τι πιο χρηστικό το καλοκαίρι από ένα ζευγάρι ξύλινα γυαλιά ηλίου;  Μην ξεχάσεις ότι το must για φέτος το Πάσχα είναι να κάνεις το πρώτο μπάνιο φορώντας αυτά.

ΕΝΑ ΤΑΜΠΛΕΤ SAMSUNG GALAXY Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΣΑΜΣΑ, 219€ >

Ξέρω, ξέρω. Το δώρο είναι εξαιρετικά κοινότοπο. Αλλά αλήθεια, με πετυχαίνετε ακριβώς πάνω στην ώρα που ψάχνω να αγοράσω τάμπλετ. Ε τώρα, φταίω εγώ; Δεν φταίω. Με το που είδα την ερώτηση, σκέφτηκα πόσο ωραία θα ήταν να είμαι ακόμα 15 και να μπορώ να ζητήσω από το νονό μου να μου πάρει ένα τάμπλετ. Να με βγάλει και από τον κόπο του ποιο να διαλέξω και φυσικά, να με γλιτώσει και από τα έξοδα. Αλλά, πού. Όνειρο πασχαλινής νυχτός.