Το Φραγκόσυκο σηματοδοτεί την αρχή και το τέλος κάθε ταξιδιού στη Σέριφο

«Το Φραγκοσυκάκι θέλουμε να είναι ένας φιλόξενος χώρος, για όλους και όλες. Να χορεύουμε, να μιλάμε, να συζητάμε — κυρίως να χορεύουμε. Να περνάμε καλά», μου εξηγεί ο Αλέξανδρος. 

«Ένα σημείο συνάντησης ανθρώπων που να μπορούν να συνυπάρξουν και να συνδεθούν ανεξάρτητα από το status που φέρει ο καθένας. Με χαρά έχω δει να συμβαίνει αυτό», συμπληρώνει η Έλενα, υπογραμμίζοντας ότι το Φραγκόσυκο είναι πολύ ανθεκτικό στον χρόνο και στις συνθήκες.

Συνθήκες που σε βρίσκουν σε όλες τις ώρες. Πρωινές συζητήσεις με καφέ και brunch, μεσημεριανό aperol, μετάβαση στη λίστα των cocktails όταν χάνεται το φως και χορός, πολύ χορός στο εσωτερικό του μαγαζιού με Djs που ξέρουν πώς να ντύσουν με ήχους τη νύχτα της Σερίφου. 

«Δεν πολυπαίζουμε ελληνικά, θέλαμε να φέρουμε ξένο ήχο, afro, ηλεκτρονικά. Βέβαια, εντάξει, τελευταία βάζουμε και αρκετά commercial ήχους, γιατί αυτοί είμαστε», συμπληρώνει ο Αλέξανδρος.

Αν το Φραγκόσυκο είχε soundtrack, για την Έλενα θα ήταν μελωδία του Χατζιδάκι, ειδικά όταν βλέπει το φεγγάρι πάνω από το μαγαζί. Ο Αλέξανδρος ακούει στα αυτιά του να παίζει «Φωτιά στο Λιμάνι» και εξηγεί.

«Είναι ένα μαγαζί με πολλές γωνιές, διαφορετικές ποιότητες. Έχει τρία επίπεδα, με το που ανεβαίνεις από τις σκάλες συναντάς το μπαλκόνι, εκεί κυριαρχεί το ξύλο, το πράσινο μέταλλο και το λευκό. Αν κοιτάξεις απέναντί σου την εικόνα του βουνού ανεβαίνοντας προς τη χώρα, είναι καφέ-γκρι βράχος, το πράσινο και τα λευκά σπίτια της χώρας.

Μπαίνοντας έχουμε έναν λευκό καμβά με πορτοκαλί λεπτομέρειες και το τρίτο επίπεδο, έξω, η μεσογειακή αυλή, έχει πιο μαροκέν χρώματα. Το φραγκόσυκο είναι μεσογειακό, οπότε ναι, εναρμονισμένο στις ποιότητες του νησιού. Ηρεμείς, βγαίνεις από την πόλη, γιατί να πας να συναντήσεις άλλο ένα urban bar;», αναρωτιέται ρητορικά.

Η επιλογή να μείνει μόνιμα στο νησί ήταν ανάγκη και λύτρωση για την Έλενα. «Η ανυπόφορη πληροφορία της πόλης με ρουφούσε καθημερινά. Το στρες, το αίσθημα έλλειψης, ο φόβος. Στη Σέριφο το άγχος περιορίζεται σε λίγα, συγκεκριμένα πράγματα. Σου φτάνει που βλέπεις κάθε μέρα λευκά σπιτάκια, ουρανό, καραβάκια. Το κλειδί του σπιτιού είναι έξω από την πόρτα. Δε γίνεται να μην πάει καλά η μέρα σου».

Ο Αλέξανδρος μοιράζει τη ζωή του ανάμεσα στο νησί και την Αθήνα. «Η εναλλαγή περιβάλλοντος με τρέφει. Από το σχεδιαστήριο στο urban mode, στο Φραγκόσυκο όπου πρέπει να σκεφτώ πώς θα φτιάξουμε μια νέα αυλή, ή να ετοιμάσουμε ένα πάρτι. Το νησί σε καλεί να λειτουργήσεις αλλιώς».

Η σύνδεσή του με τον τόπο είναι βαθιά: «Δε θα μπορούσαμε να κάνουμε ένα μαγαζί που να μην αφουγκράζεται το νησί. Θέλαμε κάτι που να ενσωματώνεται. Περπατήσαμε, μυρίσαμε, μιλήσαμε με τους ανθρώπους εδώ, πριν φτιάξουμε το οτιδήποτε».

Το Φραγκόσυκο είναι ανοιχτό σε όλους και όλες, με μαγιό, με τα καλά τους, με φίλους ή μόνοι. Ένας τόπος που φιλοξενεί συζητήσεις, χορό, επαφές, σιωπές. Ένα ασφαλές περιβάλλον που σου επιτρέπει να είσαι ο εαυτός σου.

Κορμός όλης της προσπάθειας είναι η ισορροπία μεταξύ Έλενας και Αλέξανδρου. Συζητήσεις επί συζητήσεων που πάντα καταλήγουν σε ένα κοινό τόπο εμπιστοσύνης. 

«Ευχαριστώ τον αδερφό μου… που συναντηθήκαμε», λέει η Έλενα. «Ευχαριστώ την αδερφή μου που είναι φίλη μου, όχι μόνο οικογένεια», απαντά ο Αλέξανδρος.

Το Φραγκόσυκο δεν είναι απλώς ένα σημείο στον χάρτη της Σερίφου, αλλά και ένα διακριτικό κάλεσμα σε εκείνους και εκείνες που θέλουν να ζήσουν αλλιώς.

Ένα μαγαζί που σε καλωσορίζει στο νησί και σου λέει αντίο με τον πιο ήρεμο τρόπο. 

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ

LIFE

Η Σέριφος έχει αυτό το κάτι που θέλεις

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ

LIFE

Σου δίνουμε τα ελληνικά νησιά, μπορείς να βρεις ποιο είναι μεγαλύτερο;