Τσακωμοί, συνταγές, παρεξηγήσεις: Όσα συμβαίνουν στα group chats των γονέων

Όποιος έχει παιδί σε σχολική ηλικία γνωρίζει πόσο επικίνδυνη μπορεί να είναι η ομαδική συνομιλία των γονέων. Αν πάλι είσαι γονιός που πρόκειται να μπει σε αυτή τη φάση της ζωής του, ετοιμάσου για μία συχνά εξαντλητική διαδικτυακή καθημερινότητα.

Οι περισσότεροι γονείς θα συμφωνήσουν ότι σε μια καλή μέρα, το group chat των γονέων στο WhatsApp ή το Viber μπορεί να είναι ένα δείγμα ανθρώπινης καλοσύνης και συνεργασίας. Οι κρίσεις αποτρέπονται, οι πληροφορίες κυκλοφορούν γρήγορα, η γενναιοδωρία περισσεύει και όλοι νιώθουν ότι αποτελούν μέρος μιας μικρής κοινότητας.

Σε μια κακή μέρα, όμως, η ίδια συνομιλία μπορεί να μετατραπεί σε πεδίο μάχης – σε ένα μικρό κοινωνικό χάος όπου όλοι μιλούν, λίγοι ακούν και τα emoji παίρνουν φωτιά.

Χωρίς υπερβολή, τα group chats των γονέων είναι το άτυπο reality της σχολικής ζωής, ένα σύστημα στο οποίο η υπομονή δοκιμάζεται, οι παρεξηγήσεις πολλαπλασιάζονται και το κουμπί «σίγαση συνομιλίας» γίνεται σωτηρία.

Ζητήσαμε από γονείς εκεί έξω να μοιραστούν μαζί μας καθημερινές ιστορίες από τις ομαδικές συνομιλίες του σχολείου ή των εξωσχολικών δραστηριοτήτων των παιδιών τους.

Πρόεδρος σε σύλλογο γονέων

Ήμουν πρόεδρος σε Σύλλογο Γονέων 7 χρόνια. Οι απαιτήσεις για μια τέτοια θέση δεν είναι τόσο απλές όπως θα μπορούσε να φανταστεί κάποιος. Χρειάζεται να καταναλώνεις ένα τεράστιο κομμάτι του ελεύθερου χρόνου σου και πολλές φορές ακόμα και του επαγγελματικού και οικογενειακού σου χρόνου για τα συμβούλια, τις γενικές συνελεύσεις, τις γιορτές και τις μικρότερες εκδηλώσεις, τα φωτογραφικά πακέτα και κυρίως για τις απογευματινές δραστηριότητες του Συλλόγου.

Οπότε κάποια στιγμή αναγκαστήκαμε να φτιάξουμε ομάδα Viber για να επικοινωνούμε πιο γρήγορα μεταξύ μας. Η ομάδα ξεκίνησε ως πιο άμεση λύση σε αυτό το θέμα αλλά και ως μέσο χαλαρής επικοινωνίας των μελών του ΔΣ to know each other, bonding κλπ. Στην αρχή ήταν όλα καλά. Όταν τα θέματα άρχισαν να αποκτούν βαρύνουσα σημασία και έπρεπε να κάνουμε ΔΣ αλλά δεν προλαβαίναμε ή δεν μπορούσαμε να συντονιστούμε όλοι μαζί, ξεκινήσαμε τις ψηφοφορίες μέσω Viber. Κι εκεί άρχισε ο χαμός.

Ήταν μια εύκολη λύση για να αποφασίσουμε από κοινού ή κατά πλειοψηφία για ένα θέμα και καταλήξαμε να μαλώνουμε μέσω Viber. Κάποιοι δεν έμπαιναν τόσο συχνά. Κάποιοι γκρίνιαζαν που αναλύαμε τα πράγματα τόσο πολύ και δεν προλάβαιναν να διαβάζουν τόσα μηνύματα. Κάποιοι άλλοι έγιναν ξαφνικά επαναστάτες του πληκτρολογίου και βρήκαν βήμα να βγάλουν τα εσώψυχα τους και όλες τις πολιτικές τους θέσεις και απόψεις. Χωριστήκαμε σε στρατόπεδα. 3-4 ή 2-2-3 κοκ. Αλλά ομοφωνία και καλό κλίμα.

Καταλήξαμε να βλεπόμαστε στο σχολείο και να μη μιλιόμαστε. Συνήθως όλες αυτές οι προστριβές ξεκινούσαν πάντα από ένα άτομο, ένα νέο άτομο που έμπαινε κάθε φορά στο ΔΣ και αποφάσιζε ότι πρέπει να τα αλλάξει όλα γιατί τίποτα δεν γίνεται σωστά στο σχολείο και ο Σύλλογος δεν κάνει τίποτα. Μετά από δύο χρόνια κατάλαβε πόσο χρόνο μπορούμε να διαθέσουμε τελικά για να προσπαθήσουμε να επηρεάσουμε τον δύστροπο τρόπο λειτουργίας ενός δημόσιου σχολείου. Συμπέρασμα: Ομάδες Viber σε ΔΣ σχολείου; Ένα μεγάλο και σίγουρο «όχι». – Γιώργος, 45 ετών

Το μεγάλο ξεκατίνιασμα

Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά επεισόδια που έχουν μείνει στη μνήμη πολλών γονιών συνέβη όταν, μέσα στην ομαδική συνομιλία του τμήματος, εμφανίστηκε ξαφνικά ένα μήνυμα που έγραφε: «Βλέπετε πόσο μ@λ@κισμένη είναι;». Το μήνυμα σβήστηκε λίγα δευτερόλεπτα μετά, όμως αρκετοί πρόλαβαν να το διαβάσουν. Ήταν προφανές πως το σχόλιο προοριζόταν για άλλη, πιο «ιδιωτική» συνομιλία, μόνο με τις στενές φίλες της αποστολέως.

Από εκείνη τη μέρα, οι δύο μαμάδες που ενεπλάκησαν δεν ξαναμίλησαν ποτέ, και η ατμόσφαιρα στην ομάδα πάγωσε. Για εβδομάδες ολόκληρες, όλοι πρόσεχαν τι γράφουν, σε ποια ομάδα το γράφουν και κυρίως σε ποιον μπορεί κατά λάθος να σταλεί. – Πέννυ, 43 ετών

Οι ανούσιες συζητήσεις

Αντί για ξεκάθαρη ενημέρωση, γεμίζουν με συνταγές, σχόλια, ερωτήσεις που δεν αφορούν καν το σχολείο. Το αποτέλεσμα; Κανείς δεν βρίσκει πια τις σημαντικές πληροφορίες. Όπως λέει μια μαμά, «έχω ήδη εκατοντάδες μη αναγνωσμένα μηνύματα και δεκάδες φωνητικά, το τελευταίο που χρειάζομαι είναι να βλέπω φωτογραφίες από το κέικ που έφτιαξε η κυρία Ελένη». – Ιουλία, 40 ετών

Το τραγούδι με κιθάρα

Η ομάδα της τάξης ξεκίνησε με τις καλύτερες προθέσεις μιας και όλοι οι γονείς γνωρίζονταν μεταξύ τους, είχαμε πει έστω ένα γεια σε ένα πάρτι. Αυτό άφηνε περιθώρια για λίγο επιπλέον τσιτ-τσατ. Μέχρι που μια μαμά, η οποία συνήθιζε να στέλνει άσχετα μηνύματα, αποφάσισε να ανεβάσει ένα βίντεο όπου τραγουδούσε με κιθάρα, ένα τραγούδι που δεν θυμάμαι να πω την αλήθεια. Νομίζω ότι προκάλεσε μία αμηχανία. Μετά από αυτή την «καλλιτεχνική» στιγμή, δημιουργήθηκε ένα νέο, μικρότερο και σαφώς πιο ήσυχο group. – Γιώργος, 46 ετών

Η ομάδα του ζίου ζίτσου και ένας αγώνας που παραλίγο να χαθεί

Κοίτα, για το ζίου ζίτσου κάνανε μια ομάδα στο Viber και ενώ υπάρχουν ήδη δεκάδες ομάδες – της τάξης, του μπαλέτου, των παραστάσεων, των εκδρομών, των δραστηριοτήτων – στο τέλος χάνεις την μπάλα. Κάθε μέρα ψάχνεις πού έχει σταλεί τι. Σε όλες αυτές τις ομάδες είναι μέσα μόνο μαμάδες, εκτός από του ζίου ζίτσου, όπου μπήκαν μόνο οι μπαμπάδες. Και φυσικά, οι περισσότεροι δεν μπαίνουν καν να δουν τα μηνύματα.

Έτσι, όταν ανέβηκε ανακοίνωση ότι τα παιδιά έχουν αγώνα και επιδείξεις, ο δικός μας μπαμπάς δεν το είδε. Ήρθε η μικρή και μου λέει «μαμά, έχουμε αγώνα αύριο». Της απαντάω «αποκλείεται, δεν έχω καμία ενημέρωση». Ψάχνω όλες τις ομάδες, τίποτα. Ρωτάω τον σύζυγό μου και μου λέει «α, ναι, κάτι έχουν στείλει». Ε φυσικά, σε μια ομάδα που δεν ήμουν μέλος. Τρέχαμε τελευταία στιγμή για τη συμμετοχή. Ευτυχώς προλάβαμε. – Νίκη, 43 ετών

Μην απαντάτε αν δε γνωρίζετε

Για την ώρα στα chats που είμαστε δε λένε τίποτα φοβερό, ίσως σε μεγαλύτερες τάξεις να σχολιάζουν τη δασκάλα ή τον δάσκαλο. Νομίζω ότι το πιο αστείο είναι πού ρωτάει κάποιος για παράδειγμα «είναι κανένα παιδί στο σχολικό 15;» και αντί να απαντήσει μόνος ο γονέας που όντως είναι το παιδί του στο 15, αρχίζουν όλοι και γράφουν: «Δυστυχώς στο 27 εμείς». «Α, στο 35 εμείς». «Εμείς στο 14, τόσο κοντά». «Εμείς στο 18». Βασικά δεν είναι αστείο, αλλά ηλίθιο. – Ναταλία, 40 ετών

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ