ORIGINALS

Υπάρχει ένα μέρος να τα σπάσεις, να ξεσπάσεις και να τα κάνεις όλα ΛΙΜΠΑ

Επισκεφτήκαμε το πρώτο rage room στην Ελλάδα και ξαφνικά όλα μας φαίνονται λίγο ομορφότερα.

Επίτρεψέ μου να φτιάξω για σένα ένα υποθετικό σενάριο. Έχεις μόλις φύγει απ’ το γραφείο, έπειτα από μια εφιαλτική μέρα στη δουλειά. Ξέρεις, απ’ αυτές τις ημέρες όπου όλα έχουν πάει στραβά.

Το αφεντικό σου σε έχει κατσαδιάσει, οι συνάδελφοι σε έχουν ‘χώσει’ και οι συνεργάτες σου σε έχουν κρεμάσει. Βράζεις. Θέλεις να εκραγείς. Μπαίνεις στο αυτοκίνητο και κολλάς στην κίνηση για μία ώρα. Ανάβει το λαμπάκι της βενζίνης, ακούς στο ραδιόφωνο ότι η ομάδα σου μόλις έφαγε γκολ και την ίδια στιγμή το κορίτσι σου ακυρώνει για αστείο λόγο το ραντεβού σας. Πιθανότατα έχεις κι ένα σύννεφο πάνω απ’ το κεφάλι σου, το οποίο βρέχει μόνο για χάρη σου και φυσικά είναι και Δευτέρα. 

Κατάκοπος και με τα νεύρα στο κόκκινο, φτάνεις στο σπίτι. Εκεί:

α) θα μπεις στο ντους και θα κλάψεις σε εμβρυακή στάση.

β) θα αρχίσεις να σπας ό,τι βρεις μπροστά σου.

γ) θα πνίξεις τον πόνο σου τρώγοντας όσα έτρωγαν οι Γαλάτες σ’ ένα παραδοσιακό τους γλέντι.

Ό,τι και να επέλεξες, είμαστε εδώ για να σου προσφέρουμε μια επιλογή ακόμα. Μια εξαιρετικά αποδοτική και ευεργετική για την ψυχική σου ηρεμία επιλογή.

Η ατρόμητη (και μέσα στα νεύρα και την ένταση όπως αποδείχθηκε) ομάδα του Oneman, επισκέφτηκε το ΛΙΜΠΑ, το πρώτο rage room στην Ελλάδα, το οποίο σε προκαλεί να πας να ξεσπάσεις, σπάζοντας ό,τι βρίσκεται μπροστά σου.

(Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου-Watkinson)

Μετά από μπόλικη εκτόνωση, πάρα πολλά σπασμένα γυαλιά και αρκετό εσωτερικευμένο θυμό που επιτέλους εκφράστηκε, έμεινα να απορώ πως τόσο καιρό δεν είχαμε πλακωθεί μεταξύ μας στο γραφείο. Πολλά νεύρα ρε παιδί μου, γιατί έτσι;

Πώς γεννήθηκε το ΛΙΜΠΑ

Αποτελεί πασίγνωστη παροιμία των Μογγόλων, πως πριν καταστρέψεις κάτι, οφείλεις να γνωρίζεις τα πάντα για την ιστορία του. Έτσι, πριν πάρουμε στα χέρια μας ένα ρόπαλο κι αρχίσουμε να τα σπάμε, γνωρίσαμε τους εμπνευστές του ΛΙΜΠΑ.

Πρώτον, για να τους ευχαριστήσουμε και δεύτερον για να δούμε τι συμβαίνει μέσα στο κεφάλι τους και δημιούργησαν αυτόν τον παράδεισο που θα έκανε τον Kylo Ren να ιδρώσει από ενθουσιασμό.

Πίσω απ΄την δημιουργία του ΛΙΜΠΑ λοιπόν, βρίσκονται ο Σπύρος και η Έλενα, οι οποίοι εμπνεύστηκαν την ιδέα σ’ ένα ταξίδι τους στην Αργεντινή.

Ήμασταν στην Αργεντινή, ήταν τα γενέθλιά μου και ψάχναμε για κάτι ωραίο να κάνουμε. Το είδαμε, μπήκε στο πίσω μέρος του μυαλού μας και με τα τελευταία μας λεφτά το δοκιμάσαμε”, μας λέει η Έλενα. Και τους άρεσε τόσο πολύ που αποφάσισαν να το φέρουν στην Ελλάδα.

“Δεν σκοπεύαμε να ανοίξουμε κάτι, απλά μας άρεσε πολύ αυτό, δεν υπήρχε εδώ κι είπαμε γιατί όχι, δεν είναι άλλο ένα εστιατόριο ή μια καφετέρια ακόμη” εξηγεί ο Σπύρος, πριν η Έλενα πετάξει τη βόμβα: Κι όμως, δεν πάνε όλοι απλά για να τα σπάσουν και να ηρεμήσουν τα νεύρα τους:

Ο κόσμος που έρχεται δεν το βλέπει σαν εκτόνωση αλλά σαν παιχνίδι. Ο καθένας έρχεται για τους λόγους του βέβαια, αλλά οι περισσότερες παρέες το βλέπουν σαν μια ευκαιρία για κάτι διαφορετικό. Είναι μια επιλογή ακόμη για μια βόλτα πριν τον καφέ, ακόμα και για ένα διαφορετικό ραντεβού”. Ακούς Αλεξάνδρα; Ακούω να λες. Όσο γι’ αυτούς που τα σπάνε πιο συχνά:

Έρχονται κυρίως γυναίκες. Το έχουν αγκαλιάσει και οι νεότεροι αλλά και οι ξένοι. Οι ξένοι ενθουσιάζονται, έρχονται τρελαμένοι, δεν το πιστεύουν ότι υπάρχει κάτι τέτοιο εδώ

Δεν γινόταν προφανώς να μην ρωτήσω τα παιδιά αν αντιστέκονται ή αν μπαίνουν κι οι ίδιοι στα δωμάτια για να αποφορτίσουν την ένταση. “Μπαίνουμε δύο φορές τη μέρα και τα σπάμε. Εγώ σπάω τα σπασμένα, ό,τι έχει μείνει πάω και το σπάω περισσότερο” μας λέει με μια περίεργη λάμψη στο μάτι η Έλενα, επιβεβαιώνοντας ότι οι γυναίκες τα σπάνε περισσότερο. Πάντως η ανταπόκριση του κόσμου είναι μεγάλη κι αυτό αφορά και τα δύο φύλα.

Για τις λίγες μέρες που είμαστε ανοιχτά, η ανταπόκριση του κόσμου είναι απίστευτη”.  Πολλά νεύρα ο κόσμος παιδιά, λίγο να οδηγήσεις στην Κηφισίας το καταλαβαίνεις αμέσως.

Και τώρα τα σπάμε

Καλά τα είπαμε, ωραία τα συμφωνήσαμε, όμως είχαμε πάει εκεί για μια δουλειά, μια πολύ συγκεκριμένη δουλειά. Φορέσαμε την ολόσωμη στολή μας, τα γυαλιά και τη μάσκα για να μην μας πετύχει κάποιο αδέσποτο θραύσμα και θυμίζοντας κάτι από Αρμαγεδδών, χωριστήκαμε σε δύο ομάδες: Κωνσταντίνος-Θοδωρής-Έρρικα και Γιώργος-Ιωσηφίνα-Έρρικα.

Ναι, καλά κατάλαβες, χάλια τα νεύρα της Έρρικας, έπρεπε να τα σπάσει σε όλα τα δωμάτια. Πάλι καλά που δεν κατέστρεψε και το ταξί που μας πήγε.

Το δωμάτιο νούμερο ένα

Το δωμάτιο νούμερο δύο

Πριν τα σπάσουμε βέβαια, έπρεπε να επιλέξουμε την κατάλληλη μουσική υπόκρουση για το ξέσπασμά μας. Με το Θοδωρή επιλέξαμε τρανς και αποδειχθήκαμε τουλάχιστον αντάξιοι:

Η άλλη παρέα πάλι, αποδείχθηκε λίγο πιο παραδοσιακή:

Μέσα στο δωμάτιο, τα πράγματα είναι αρκετά απλά. Βρίσκεις ένα ‘όπλο’, το οποίο μπορεί να είναι από ρόπαλο μέχρι κουτάλα κι απλά εκφράζεις την οργή σου απέναντι σε οτιδήποτε σπάει. Στη δική μας περίπτωση, σπάσαμε μπόλικα μπουκάλια, πιάτα, μια τηλεόραση (η τηλεόραση έφταιγε, αυτή το ξεκίνησε), μια οθόνη υπολογιστή και μια ηλεκτρική σκούπα.

Αν έχεις όρεξη βέβαια, μπορείς στη θέση των συσκευών να φανταστείς κάποιο πρόσωπο που σ’ έχει εκνευρίσει, τον Τραμπ, ή τον υπολογιστή του αφεντικού σου. Όπως μας ενημέρωσαν τα παιδιά, πολύ σύντομα θα μπορείς να φέρνεις και τη φωτογραφία κάποιου που δεν αγαπάς ιδιαίτερα για να την τοποθετείς στο στόχο και να της φέρεσαι ανάλογα. Ήδη έχω φτιάξει μια πρόχειρη λίστα με 4-5 άτομα.

Ο Θοδωρής πετάει μπουκάλια, η Έρρικα απορεί.

Όσο για το που βρίσκουν όλες αυτές τις συσκευές και τα μπουκάλια; Τις συσκευές τις προμηθεύονται απ’ την ανακύκλωση και τα μπουκάλια προς το παρόν τα αγοράζουν. Φαντάζομαι ότι δεν τα πίνουν όλα μόνοι τους γιατί δεν θα είχε μείνει κάτι σε μας για να σπάσουμε.

Και λίγο μπέιζμπολ.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα βρεις ένα κίνητρο για να ξεσπάσεις. Σκέψου ότι εγώ χρησιμοποίησα ακόμη και τα νεύρα της ήττας του Ολυμπιακού απ’ τη Μιλάνο το περασμένο βράδυ. Πού να ξέρε ο έρημος ο Πασκόλο ότι το ματς της ζωής του θα είχε τέτοια αποτελέσματα. Η Ιωσηφίνα πάντως δεν έμοιαζε να ψάχνει για κίνητρα:

Όπως βλέπεις πάντως, όλα ήταν δουλεμένα στην προπόνηση. Κοίτα εδώ συγχρονισμός:

Το ότι όσο τα σπάγαμε το χαμόγελο δεν έφευγε από το πρόσωπό μας, μάλλον σημαίνει ότι μας έκανε καλό.

Δεν έχω κανένα λόγο να αμφισβητήσω την Έλενα σχετικά με το ότι οι περισσότεροι που πάνε το βλέπουν σαν κάτι διαφορετικό, σαν παιχνίδι. Είναι άλλωστε κάτι πρωτόγνωρο, αφού δεν σε παίρνει να σπάσεις ένα ολόκληρο δωμάτιο πολλές φορές στη ζωή σου.

Κάποιος κινδυνεύει. Πρέπει να σπάσω μια οθόνη άμεσα. Είναι η ώρα για τη Σούπερ Ιωσηφίνα.

Αν πρέπει να μιλήσω για μένα πάντως, θα σου πω ότι εκτός από διασκέδαση, η εμπειρία αυτή με χαλάρωσε και με βοήθησε να αποβάλλω αρκετή ένταση. Γύρισα στο γραφείο πιο πράος, άλλος άνθρωπος, έτοιμος να αντιδράσω ήρεμα ακόμη και στο χειρότερο σενάριο.

-Γιατί τη σπάμε; -Έχει αθηναϊκές πινακίδες!

Τώρα που έρχονται οι απόκριες θα μπορείς να τα σπάσεις και μασκαρεμένος, ενώ τα αντικείμενα προς καταστροφή διαρκώς θα αυξάνονται.

Για να επανέλθουμε λοιπόν στην απορία της εισαγωγής, η απάντηση είναι πια μονόδρομος:

δ) Θα περάσεις μια βόλτα απ’ το ΛΙΜΠΑ και φεύγοντας δεν θα θυμάσαι καν γιατί είχες νεύρα.

ΛΙΜΠΑ, Πιττάκη 6 Ψυρρή, 21 1406 5700.