Οι επτά προσωπικότητες της Τζούλης Σούμα
Η ηθοποιός, που υποδύεται επτά διαφορετικούς ρόλους στην παράσταση 'Ανατόλ' στο θέατρο 'Άλμα, μας μιλάει για τις αποχρώσεις της ζωής της.
- 9 ΟΚΤ 2019
“Μόνο για τον έρωτα και το θάνατο αξίζει να γράφει κανείς”. Αυτό πίστευε ο Άρτουρ Σνίτσλερ, Βιεννέζος γιατρός, θεατρικός συγγραφέας και διηγηματογράφος, ο οποίος κρατούσε αναλυτικό ημερολόγιο για τις πάμπολλες ερωτικές του περιπέτειες. Οι ήρωες του έργου ‘Ανατόλ ή η μάχη των φύλων’ ψάχνουν με απόγνωση να αγαπηθούν, να υπάρξουν, να διεκδικήσουν, να εξιδανικεύσουν, να επιβεβαιωθούν, να ερωτευθούν, να ζήσουν. Είναι θύτες και θύματα, γλιστρούν με χιούμορ, αυτοσαρκασμό, αλλά και αγωνία σε αλλεπάλληλες σχέσεις , σε παιχνίδια ρόλων και σε έντονα πάθη.
Η Τζούλη Σούμα έχει την τύχη να υποδύεται επτά διαφορετικούς ρόλους, επτά διαφορετικές γυναίκες, στην παράσταση που παρουσιάστηκε πέρυσι με μεγάλη επιτυχία και εισέπραξε διθυραμβικές κριτικές, ενώ θα τη δούμε και φέτος για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων στο θέατρο ‘Άλμα’. Τα τελευταία χρόνια, η ηθοποιός που το κοινό αγάπησε μέσα από τη συμμετοχή της σε τηλεοπτικές σειρές (μεταξύ άλλων κι από το ρόλο της Δάφνης στους ‘Δύο Ξένους‘) έχει αφωσιωθεί στη μεγάλη της αγάπη, που δεν είναι άλλη από το θέατρο.
Πρόσφατα την είδαμε στο ρόλο της Μήδειας στο ‘Μπάγκειον’, ενώ αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε συνεχείς πρόβες για τους επτά διαφορετικούς ρόλους που θα υποδυθεί στον ‘Ανατόλ’. Ποιες, όμως, άραγε είναι οι αποχρώσεις της δικής της ζωής;
Όταν ήσουν μικρή τι ονειρευόσουν να γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Όταν ήμουν μικρή, ονειρευόμουν να γίνω ηθοποιός και χορεύτρια. Δεν φανταζόμουν τον εαυτό μου σε τίποτα άλλο. Ήθελα μόνο να είμαι στη σκηνή, να παίζω, να τραγουδώ και να χορεύω. Εξ ου και οι σπουδές χορού που έκανα από πολύ μικρή. Επίσης, διάβαζα πάρα πολύ, έγραφα τα δικά μου θεατρικά έργα, οργάνωνα δικές μου παραστάσεις με τα παιδιά της γειτονιάς μου και τα παιδιά από το εξoχικό μου, απολύτως πεπεισμένη ότι θα γίνω ηθοποιός από τεσσάρων ετών.
Γιατί θεωρείς ότι σε ‘κέρδισε’ η υποκριτική;
Δεν ξέρω τι σημαίνει το: ‘με κέρδισε’ η υποκριτική. Είναι μια full-time job. Το να είσαι ηθοποιός είναι τρόπος ζωής και εγώ αυτόν τον τρόπο ζωής επέλεξα. Βέβαια, έχει μεγάλο κόστος, γιατί πρέπει πάντα να είσαι alert, σε κατάσταση ετοιμότητας. Θέλει πολύ κόπο, χρόνο και κατάθεση ψυχική και σωματική. Το να θέλεις να ασχοληθείς με ένα είδος τέχνης ζητάει τεράστια αφοσίωση. Ήμουν, λοιπόν, αποφασισμένη να αφοσιωθώ στο θέατρο και την τέχνη μου.
Ο ρόλος της ‘Δάφνης’ στους δύο ξένους τι σου ‘άφησε’;
Mου άφησε πολύ γλυκές αναμνήσεις, σαν αυτές που βάζουμε σε ένα ωραίο άλμπουμ παλιάς εποχής, όπου βάζουμε αγαπημένους ανθρώπους και αγαπημένες στιγμές και το φυλάμε. Είναι εκεί και παραμένει, σαν σημαντικό κομμάτι του παρελθόντος μας, αλλά προχωράμε με τη ζωή μας και την καριέρα μας. Το βάζουμε σε ένα ράφι και όποτε έχουμε την ανάγκη, ανατρέχουμε σε αυτό.
Ποιο ρόλο θα ήθελες να παίξεις κάποια στιγμή (που δεν έχεις παίξει ακόμη);
Ο ρόλος που θα ήθελα να παίξω κάποια στιγμή, είναι ο ρόλος της Εβίτα. Είναι ένα όνειρο άπιαστο, ενδεχομένως, που χρειάζεται πάρα πολύ μεγάλη προετοιμασία και κάποιον που να σε εμπιστευτεί και να δει στο πρόσωπό σου ότι μπορείς να το αναλάβεις. Επειδή είμαι ερωτευμένη, λοιπόν, με αυτό το έργο και έχω παρακολουθήσει πολλές παραστάσεις πάνω σε αυτό είτε στο εξωτερικό σε live παράσταση, είτε στο διαδίκτυο, αυτός είναι ο ρόλος που θα διάλεγα. Χρειάζεται απαιτητικότατη φωνητική και σωματική προετοιμασία, που θα ήταν μεγάλο challenge, αλλά πιστεύω τώρα πια, με τόσο μακροχρόνιες σπουδές φωνητικής και χορού, θα είχα τις δυνατότητες και την υποκριτική, πια, ωριμότητα για να το αναλάβω.
Θέατρο, κινηματογράφος, τηλεόραση. Βάλε μας στη σωστή σειρά (για σένα) αυτές τις λέξεις και εξήγησέ μας την επιλογή σου.
Είναι πολύ εύκολο για μένα να βάλω αυτήν την σειρά. Είναι ως εξής: θέατρο, τηλεόραση, κινηματογράφος. Δυστυχώς, στον κινηματογράφο έχω κάνει μόνο δύο ταινίες μικρού μήκους. Για κάποιο λόγο που δεν έχω καταλάβει, στην 25ετή πορεία μου, οι σκηνοθέτες κινηματογράφου δεν με έχουν επιλέξει ποτέ, δεν έχουν δει, ενδεχομένως, στο πρόσωπό μου κάτι που να τους εμπνέει για να μου προτείνουν κάποιον κινηματογραφικό ρόλο. Άρα, εστιάζω στο θέατρο που είναι η πρώτη και απόλυτη επιλογή μου, αλλά και στην τηλεόραση, που την αγαπάω πραγματικά και με έχει βοηθήσει. Θεωρώ ότι υπάρχουν εξαιρετικές δουλειές, στις οποίες δουλεύουν εξαιρετικοί σκηνοθέτες, ηθοποιοί και συντελεστές. Την τηλεόραση την σέβομαι, την θεωρώ σημαντικό μέσο και έχει έρθει η ώρα για μένα για έναν καινούριο κύκλο δουλειάς σε αυτήν.
Τι σημαίνει για σένα η λέξη ‘Θέατρο’ και πώς αισθάνεσαι ανεβαίνοντας στη σκηνή;
Θέατρο, για μένα είναι τρόπος ζωής. Δεν ξεχωρίζεται εύκολα το επάγγελμα από τον τρόπο που ζεις. Σαφέστατα υπάρχουν ωράρια και συγκεκριμένος τρόπος δουλειάς, αλλά σε ό,τι έχει να κάνει με τέχνη, ο ορισμένος χρόνος εργασίας είναι σαν να μην υπάρχει. Είναι δουλειά πλήρους απασχόλησης. Όταν ανεβαίνω στη σκηνή και έχω δουλέψει πάρα πολύ καλά τον ρόλο μου, με την καθοδήγηση του σκηνοθέτη και τη συνεργασία των συναδέλφων, αισθάνομαι πλήρης, φωτεινή, δυνατή και χαρούμενη που μπορώ να επικοινωνήσω τα συναισθήματα και τις ‘δονήσεις’ που εκπέμπει ο κάθε ρόλος στο κοινό.
Η Μήδεια που ανεβάσατε στο Μπάγκειον απέσπασε εξαιρετικές κριτικές. Ποια η δική σου εμπειρία στο ρόλο αυτό;
Θεωρώ ότι ήταν μια από τις πιο συναρπαστικές και ουσιαστικές στιγμές μου στο θέατρο. Δεν περιγράφεται με λόγια η ανταπόκριση του κοινού, η οποία ήταν τεράστια, καθώς είχαμε κάθε μέρα sold out παραστάσεις και λαμβάναμε συνεχώς μηνύματα για το πόσο τους άρεσε η παράσταση. Ο κόσμος περίμενε να βγούμε από τα καμαρίνια στο τέλος της παράστασης με βουρκωμένα μάτια και μεγάλη συγκίνηση. Υπήρχαν κάποιοι που είπαν ότι επιτέλους κατάλαβαν τι ήθελε να πει το έργο και την πορεία της ηρωίδας, το οποίο μου έδωσε μια απίστευτα μεγάλη χαρά κι συγκίνηση. Οφείλω να ευχαριστήσω δημόσια τον σκηνοθέτη, τον Δημήτρη Γεωργαλά, που με πλήρη αφοσίωση και αγάπη σκηνοθέτησε αυτήν την παράσταση και με καθοδήγησε με ιδανικό τρόπο. Η παράσταση αυτή θα έχει και συνέχεια, αλλά ακόμα δεν είμαστε σε θέση να ανακοινώσουμε κάτι. Δεν μπορεί, όμως, να μην έχει συνέχεια, αφού αγαπήθηκε και αγκαλιάστηκε με τόση θέρμη από το κοινό και συγκίνησε σε τέτοιο βαθμό.
Φέτος παρουσιάζετε και πάλι την παράσταση ‘Ανατόλ’, στην οποία υποδύεσαι επτά διαφορετικές γυναίκες. Πόσο εύκολο (ή δύσκολο) είναι για έναν ηθοποιό να υποδύεται διαφορετικές περσόνες στο ίδιο θεατρικό έργο;
Το να υποδύεσαι επτά γυναίκες είναι συναρπαστικό. Οφείλω να πω ότι έχω την πολύτιμη εμπειρία της προηγούμενης χρονιάς. Όταν ολοκληρώθηκε η διαδικασία των προβών, μαζί με το άγχος των επτά ρόλων και άρχισαν οι παραστάσεις, ξεκίνησα να το απολαμβάνω. Είναι μια υπέροχη σκυταλοδρομία, που πραγματικά με γεμίζει απέραντη χαρά. Είναι μια μεγάλη πρόκληση για έναν ηθοποιό να μπορεί να φέρει εις πέρας επτά εντελώς διαφορετικούς χαρακτήρες, αλλά πραγματικά ανυπομονώ να αρχίσουν οι παραστάσεις στο θέατρο ‘Άλμα’, που μας φιλοξενεί φέτος και είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι για αυτό. Ανυπομονώ, λοιπόν, να αρχίσουν οι παραστάσεις και να αλλάζω από την μια ηρωίδα στην άλλη, με απίστευτα γρήγορες κινηματογραφικές ταχύτητες.
Πόσο επίκαιρο είναι το συγκεκριμένο έργο του Άρτουρ Σνίτσλερ τελικά;
Το έργο του Άρτουρ Σνίτσλερ είναι πάντα επίκαιρο σήμερα, όπως όλα τα έργα που μιλάνε για τον έρωτα. Δεν ξεπερνιέται ποτέ σαν θέμα. Είναι ζωοδότης για την ύπαρξή μας. Τα συναισθήματα που νιώθουν οι θεατές παρακολουθώντας το έργο είναι έντονα, παρόλο που το έργο είναι μια ‘σαμπανιζέ’ κωμωδία, ένα μπουλβάρ θα μπορούσαμε να πούμε. Τα συναισθήματα αυτά, τα παίρνουν μαζί τους φεύγοντας, με ένα γλυκό χαμόγελο στο πρόσωπό τους, αφού το έργο τούς άγγιξε στην ψυχή και την καρδιά τους και τους έκανε να νιώσουν γλυκές, υπέροχες και παθιασμένες στιγμές. Το έργο αφορά άντρες και γυναίκες διαχρονικά, γιατί ο έρωτας είναι το απόλυτο και κυρίαρχο στοιχείο της ζωής μας.
Ποια είναι τα δύο αγαπημένα σου τραγούδια αυτή την εποχή;
Τεράστια διαχρονική αξία για μένα έχει το τραγούδι του αγαπημένου μου φίλου Μάριου Φραγκούλη, το ‘τον εαυτό του παιδί’ και αυτήν την εποχή, επειδή το χρησιμοποιούμε και στις πρόβες μας, το ‘The man I love’ του George Gershwin.
Κλείνοντας, πες μας πέντε πράγματα, που χωρίς αυτά δεν μπορείς να ζήσεις.
Τον έρωτα, το θέατρο, τους φίλους μου, το καλό φαγητό και τα ταξίδια.
INFO
ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΜΑ
Αγίου Κων/νου @ Ακομινάτου 15-17, ΑΘΗΝΑ (δίπλα στο μετρό Μεταξουργείο)
ΤΗΛ.: 210 5220100
Παραστάσεις από 15 Οκτωβρίου έως 6 Νοεμβρίου
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 20:00 και κάθε Τετάρτη στις 19:00
Εισιτήρια στο VIVA και στο ταμείο του θεάτρου.
***
Και μην ξεχνάς! Αν θες να ακούσεις και άλλη ποπ κουλτούρα, το ‘POP ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΩΡΕΣ’ είναι εδώ για σένα:
ΚΙ ΑΛΛΟ ΘΕΑΤΡΟ
