Δεν είναι ντροπή να αλλάζεις καριέρα όταν είσαι 40 ετών. Αυτό ακριβώς που έκανε ο λιλιπούτειος Καναδός o οποίος άφησε κάτω την κιθάρα και σήκωσε μια φωτογραφική μηχανή.
Πάνε 13 χρόνια από την μέρα που ο ιδιοφυής σεξομανής από το Άρκανσας είπε αντίο στο Λευκό Οίκο. Αν εξαιρέσεις ένα τετραπλό μπαϊπάς αυτά είναι τα καλύτερα χρόνια της ζωής του. Γεμάτα ταξίδια, ιδιωτικά τζετ, τετ α τετ με σταρ, δεκάδες εκατομμύρια δολάρια, λιγότερες ευθύνες και -το πιο σημαντικό- πολύ λιγότερη Χίλαρι.
Με αφορμή την ταινία 'Το Δέντρο και η Κούνια', ακούσαμε τον μεγάλο ηθοποιό να μας μιλάει για τη γενιά του σάντουιτς, την ευτυχία και το τέλος που δεν γίνεται να έρθει.
Σατιρικός, καλλιτέχνης, ασεβής, ισοπεδωτικός, συχνά σαχλός ακόμα και κρυόκωλος, με ξεκάθαρες πολιτικές απόψεις και ούτε ίχνος αντικειμενικότητας. Δεν τον λένε Λάκη και δεν πρόκειται ποτέ να διεκδικήσει τον τίτλο του "νέου Αριστοφάνη".
Μια μπύρα που άρχισε ως ανάλυση της πιθανής συντριβής στο σινεμά, εξελίχθηκε σε (μάλλον έντονη) διαφωνία για τα πολιτικά και έληξε ειρηνικά με εικόνες από τα 'Φτηνά Τσιγάρα'.