ΝΤΙΕΓΚΟ ΜΑΡΑΝΤΟΝΑ

Με αφορμή την επέτειο του θανάτου του μεγάλου Ντιέγκο Μαραντόνα θυμόμαστε ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα γκολ στην ιστορία του ποδοσφαίρου.

Ο Ντιέγκο Μαραντόνα γεννήθηκε μία μέρα σαν αυτή, πριν από 62 χρόνια. Αυτή είναι η σπουδαία ζωή του όπως την κατέγραψε ο φωτογραφικός φακός. Από το Μπουένος Άιρες στη Νάπολι κι από τον Φιντέλ Κάστρο στο Μουντιάλ της ζωής του.

Δύο χρόνια μετά το θάνατό του Ντιέγκο, η μνήμη του θα τιμηθεί στη Ρώμη στο περίφημο ματς της ειρήνης υπό την αιγίδα του πάπα.

Ένα ταξίδι τεσσάρων ημερών στην πόλη που λάτρεψε σαν θεό της τον Ντιέγκο. Στην πόλη που ο Μαραντόνα δεν έχει πεθάνει.

Ο Μάκης Παπασημακόπουλος αποχαιρετά τον Ντιέγκο Μαραντόνα σε ένα συναισθηματικά φορτισμένο και γεμάτο αναμνήσεις Oneman Uncut.

Ο Λίαμ και ο Νόελ Γκάλαχερ πέτυχαν κάποτε τον μύθο μέσα σε ένα μπαρ και το όλο σκηνικό δεν πήγε και πολύ καλά γι’ αυτούς.

Παγκόσμιο Κύπελλο 1994: ο Ντιέγκο Μαραντόνα χαρίζει μια μαγική ποδοσφαιρική παράσταση στην Εθνική Ελλάδος και σε ολόκληρο τον πλανήτη. Ο Σάββας Κωφίδης θυμάται.

Οι δημοσιογράφοι του Oneman αποχαιρετάνε τον Ντιέγκο Μαραντόνα καταθέτοντας τη δική τους ξεχωριστή ανάμνηση που κρατάνε από αυτόν.

Σε μια επίσκεψή του στο Βατικανό, το 2000, ο Μαραντόνα στράφηκε εναντιόν του Πάπα Ιωάννη Παύλου του Β’ και ζήτησε από το Βατικανό να πουλήσει το χρυσό του.

Οι 232 λέξεις του Γκαλεάνο, που χρειάζεσαι για να καταλάβεις τι τον έκανε τόσο σπουδαίο.

«Ποιος ξέρει πόσο θα είναι εδώ… Ξέρεις, πάντα υπάρχει αυτή η αγωνία με τον Ντιέγκο». Ο βραβευμένος με Όσκαρ σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ ‘Diego Maradona’ μιλάει τη συνάντηση με έναν θρύλο.

Ο Μαραντόνα και ο Πελέ δεν έπαιξαν ποτέ την ίδια χρονική περίοδο κι όμως η μεταξύ τους κόντρα κράτησε χρόνια, σαν μια μαύρη κωμωδία, χωρίς τέλος.

Μερικά πρώτα λόγια αποχαιρετισμού σε έναν θρύλο που άφησε αυτό τον κόσμο, μουδιάζοντας ακόμα περισσότερο τον πλανήτη.

Ο Ντιέγο Μαραντόνα έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 60 ετών και ο Θανάσης Κρεκούκιας θυμάται τη συνάντησή του με το Θεό πριν δέκα χρόνια στη Βαρκελώνη.

Ο σκηνοθέτης, Ασίφ Καπάντια, παρουσίασε στις Κάννες μια ρεαλιστική βιογραφική ταινία χωρίς αγιογραφικούς θριάμβους.