REVIEWS

Οι Άγριες Μέρες Μας είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του βραβευμένου με Χρυσό Φοίνικα Βασίλη Κεκάτου.

Η τρίτη πράξη του Ballerina βρίσκει την Eve να βιώνει τόσο πρόθυμα τον κόσμο γύρω της, που αντισταθμίζει την αποτυχία του πρώτου μέρος.

Το να αποκαλέσει κανείς μία ταινία όπως το νέο Karate Kid «εξαιρετικά παρακολουθήσιμη», δεν θα έπρεπε να είναι ο χρυσός κανόνας. Αλλά εδώ είμαστε.

Λίγοι αφηγητές έχουν χρησιμοποιήσει το στοιχείο της οικογένειας με περισσότερο βίαιο ενθουσιασμό από τον Wes Anderson.

Η αισιοδοξία του Tom Cruise είναι συγκινητική, αν και μη ρεαλιστική. Το νέο Mission: Impossible δεν είναι ταινία που θα σώσει το σινεμά.

Το Final Destination είχε μετατρέψει καθημερινά σενάρια σε παγίδες θανάτου. Τώρα μπορεί ο θάνατος να μην έχει τον τελευταίο λόγο.

Εάν σου άρεσε το The Substance, η Σταχτοπούτα του The Ugly Stepsister είναι μονόδρομος.

Στο The Shrouds του David Cronenberg δεν συναντάμε τον θάνατο αφηρημένα και απρόσωπα. Τον βλέπουμε μέσα από το αφοσιωμένο βλέμμα ενός εραστή που έμεινε πίσω.

Το Thunderbolts* καταλαβαίνει ότι οι χαρακτήρες μίας ιστορίας μπορούν να είναι πολύ καλύτερο θέαμα από τα μαρβελικά set pieces.

Είδαμε τα έξι πρώτα επεισόδια του The Last of Us και μπορούμε να εγγυηθούμε – χωρίς spoilers! – για τη συνέχειά του.

Το Sinners είναι μία συναρπαστική εμπειρία που αναγγέλλει μία νέα εποχή για την εμβέλεια του Ryan Coogler.

Αυτό που κάποτε φαινόταν ως αποκλειστικό πεδίο του Black Mirror έχει γίνει ολόκληρο είδος. Έχει ακόμα χώρο η σειρά του Charlie Brooker;

Το Εμείς, το ντοκιμαντέρ για τον Bloody Hawk, είναι μία ιστορία καλλιτεχνικής μάχης κόντρα στις πιθανότητες. Η ραπ σε σύνοψη.

Το βραβευμένο Εδώ Μιλάνε για Λατρεία, το μουσικό ντοκιμαντέρ για τους Κόρε.Ύδρο, είναι πάνω απ’ όλα ευπρόσδεκτο.

Το Oddity είχε ήδη αποκτήσει δίκαια το buzz της κρυφά καλύτερης ταινίας τρόμου του 2024 ταξιδεύοντας σε φεστιβάλ, μεταξύ άλλων και της Αθήνας.