ΒΙΒΛΙΟ

Εντάξει, του τελευταίου ενάμιση μήνα.

Όποιος αγάπησε τα αγγλόφωνα κόμικς, έχει περάσει από το Solaris. Καθώς το εμβληματικό κομιξάδικο των Εξαρχείων κλείνει 25 χρόνια ζωής, μιλάμε με την ιδιοκτήτρια, Δέσποινα Παπαδοπούλου για όσα την έφεραν ως εδώ.

Ένας συντάκτης μπήκε στον κόσμο του κυνηγιού και ξεκίνησε να διαβάζει το βιβλίο του James Frey. Τα 500.000 δολάρια δεν τα βρήκε. Ακόμα τουλάχιστον

Αναλύουμε 10 ταινίες που υπερίσχυσαν των βιβλίων στα οποία βασίστηκε η δραματουργία τους.

Ένας συντάκτης πέρασε μία ημέρα στο κατάστημα IKEA Θεσσαλία και την εκδήλωση “Γεύσεις του τόπου μας”, παρέα με τον Δημήτρη Σκαρμούτσο και πολλούς Έλληνες παραγωγούς.

Ένας συντάκτης που έχει να οδηγήσει από τότε που πήρε δίπλωμα γράφει για τις δυσκολίες του να βγαίνεις ραντεβού χωρίς αυτοκίνητο.

Ο Οβελίξ δέρνει Ρωμαίους, το μαγικό φίλτρο κάνει δουλειά, ο  Αυτοματίξ με τον Αλφαβητίξ τσακώνονται πάλι για τα ψάρια, και στο τέλος η περιπέτεια κλείνει με ένα μεγάλο τσιμπούσι ενώ η πανσέληνος λάμπει. Αριστούργημα.

Η κινηματογραφική μεταφορά του πρώτου βιβλίου της σειράς, που έσκασε μύτη, ήταν η κατάλληλη αφορμή για να διαβάσουμε ξανά και τα τέσσερα βιβλία (Τhe Maze Runner, The Scorch Trials, The Death Cure, The Kill Order) τoυ bestseller young adult φαινομένου.

Τα 116 καλύτερα εξώφυλλα του Αυγούστου, για λίγο μετα-καλοκαιρινό catch-up. Και όχι, δεν ήταν τυπογραφικό αυτό.

Κάποια πράγματα μοιάζουν τόσο σημαντικά όταν είσαι 17 και μετά από μερικά χρόνια συνειδητοποιείς ότι δεν ήταν και τόσο.

Το μετα-αποκαλυπτικό μυθιστόρημα ντεμπούτο της Edan Lepucki έγινε best-seller για πολλούς λόγους. Ο κυριότερος είναι ότι απλά δεν μπορείς να το αφήσεις κάτω.

Πρόσφατα βραβευμένη με Eisner, η πανέμορφη μίνι σειρά sci-fi τρόμου “The Wake” είναι το κόμικ που πρέπει να διαβάσεις αυτό το καλοκαίρι.

Τα 21 καλύτερα εξώφυλλα του Ιουλίου, για διάβασμα -ή για εξωφυλλικό χάζεμα- στην παραλία.

Κάθε τέτοια ημέρα, μία μικρή πόλη της Ισπανίας γεμίζει ανθρώπους που εορτάζουν τη νίκη της ζωής πάνω στον θάνατο. Οι λεγόμενοι και αισιόδοξοι.

Από σκοτεινά αστυνομικά και 'μαύρα και άραχνα' δυστοπικά μέχρι ένα δακρύβρεχτο ρομάντζο (για να δείξουμε στο κορίτσι της απέναντι ξαπλώστρας ότι είμαστε ευαίσθητοι) και ένα βραβευμένο με Πούλιτζερ αριστούργημα (γιατί ενίοτε είμαστε και σοβαροί).