HOT RIGHT NOW

Το γυμνό μεγαλείο της Olga Kurylenko

Αφορμή για να ασχοληθούμε το The November Man με τον Pierce Bronsan που μόλις κυκλοφόρησε. Αιτία ότι μας έλειψε.

Το πάλαι ποτέ κορίτσι του Bond, στα 35 του πλέον, κατάφερε να χτίσει μια χαρά καριέρα με ατού τα φαντασμαγορικά προσόντα της. Εύγε της. Και εύγε δικό μας που αποφασίσαμε να κάνουμε ένα μικρό update καθώς έχουν περάσει 35 ολόκληροι μήνες από τότε που σας λέγαμε ότι μεγαλώνοντας δεν είχε ρούχα να βάλει. Τώρα απλά δεν θέλει.

Πριν πέσουμε με τα μούτρα στην περίπτωσή της, πρέπει να κάνουμε λίγο stretching. Αν και σε καμία περίπτωση δεν είμαστε τόσο ευλύγιστοι όσο εκείνη.

 

Επίσης καλό είναι να θυμηθούμε πως αισθανθήκαμε όταν την πρωτογνωρίσαμε. Πρώτα στο Hitman του 2007.

Και μετά στο Max Payne του 2008.

 

Την ίδια κομβική χρονιά δηλαδή που το κορίτσι με τα μπαλωμένα ρούχα και τα τρύπια παπούτσια, που το ανακάλυψαν στα 13 της, αμέσως μόλις κατέβηκε με την μητέρα της από το τρένο στην Μόσχα, έγινε Bond girl στο πλευρό του Daniel Craig.

 

Τότε, την εποχή του Quantum of Solace, η κάποτε πάμφτωχη Olga ήταν 29 χρονών. Ήδη παντρεμένη (με ένα Γάλλο φωτογράφο) και χωρισμένη (σ.σ. αυτή τη στιγμή έχει δυο διαζύγια στην πλάτη και συνεχίζει ακάθεκτη).

 

Ήδη βετεράνος του μόντελινγκ, με 16 χρόνια προϋπηρεσία στις Παριζιάνικες πασαρέλες και στα εξώφυλλα των Madame Figaro και Marie Claire, ένα πέρασμα από τον κατάλογο της Victoria’s Secret και μια γυμνή φωτογράφηση (με ότι αυτό συνεπάγεται) δια χειρός Terry Richardson.

 

Με άλλα λόγια, πλήρως συνειδητοποιημένη. Γιατί αυτό που έψαχνε η Olga ήταν ένας τρόπος να συνεχίσει να βγάζει καλό μεροκάματο και αφού η μπογιά της ως μοντέλο θα έχει περάσει. Οπότε απλά μπήκε μια μέρα, χωρίς να ξέρει κάποιον, σε ένα talent agency και είπε ‘Θέλω να γίνω ηθοποιός. Θα με αναλάβετε;’

Ναι, τα πράγματα είναι πιο εύκολα όταν δείχνεις καλύτερη γυμνή από ότι ντυμένη. Αν και δεν θέλω να μειώσω το επίτευγμά της. Γιατί μοντέλα από την Ουκρανία σαν και αυτή, κυκλοφορούν δεκάδες αυτή τη στιγμή στους δρόμους της Αθήνας (έκανα ένα casting τελευταία, οπότε ξέρω τι σου λέω).

Το ότι η συγκεκριμένη τα κατάφερε, δείχνει ότι είχε το κάτι παραπάνω. Πείσμα, αποφασιστικότητα, ενδεχομένως και μυαλό. Σίγουρα πάντως αρκετό μυαλό ώστε, μετά τον Bond, να προσπαθήσει να πει όχι σε αντίστοιχους ρόλους.

Δεν τα κατάφερε πλήρως. Και, προς στιγμή, η ‘καριέρα’ της φάνηκε να βαλτώνει. Όλα αυτά μέχρι το 2012 όταν και στάθηκε αξιοπρεπώς δίπλα στους Christopher Walken και Woody Harrelson στο Seven Psychopaths και, το κυριότερο, την έχρισε πρωταγωνίστρια του ο Terrence Malick στο To The Wonder. Η ταινία δεν ήταν απαραίτητα καλή. Ωστόσο η Ουκρανή ήταν σε κάθε καρέ.

Εδώ είναι που η Kurylenko ανέβηκε επίπεδο. Εδώ είναι που τα στούντιο άρχισαν να την βλέπουν ως σοβαρή εναλλακτική στην π.χ. Mila Jovovich.

Και, κάπως έτσι, είδαμε το κορίτσι μας να κλέβει την παράσταση -πάντα γυμνή, συνήθως στο μπαλκόνι- στο Magic City.

Να ‘διαπρέπει’ δίπλα στον Tom Cruise στο Oblivion.

Να μας πείθει ως σέξι διευθύντρια στο Vampire Academy.

Να είναι, ως τουρκάλα χήρα, το πιο ευχάριστο κομμάτι στο The Water Diviner του Russell Crowe.

Και να στέκεται μια χαρά στο πλευρό του Pierce Bronsan στο The November Man, η κυκλοφορία του οποίου ήταν η αφορμή να ασχοληθούμε μαζί της.

Είναι σαφές από τα παραπάνω ότι το Ολγάκι είναι επίκαιρο. Και πιο καυτό από ποτέ. Και μάλιστα σε ‘πλανητικό’ επίπεδο καθώς επόμενα project της είναι μια 3D Κινέζικη υπερ-παραγωγή, ένα Ισπανικό θρίλερ δίπλα στον Benicio del Toro, ένα Νοτιοαφρικάνικο sci-fi δίπλα στον Morgan Freeman και η επόμενη ταινία του Giuseppe Tornatore δίπλα στον Jeremy Irons.

 

Εξίσου σαφές είναι -από διάφορες συνεντεύξεις δικές της και συμπρωταγωνιστών της- ότι η πυρομανής Olga (‘Πάντα θεωρούσα την φωτιά φίλη μου. Μικρή πήγαινα στο δάσος και έβαζα φωτιά στα κλαδιά’) είναι απίστευτα ταλαντούχα στο να ‘ξελογιάζει’ όποιον στέκεται απέναντί της. Συμπεριλαμβανομένου σκηνοθετών, παραγωγών, συμπρωταγωνιστών της και, φυσικά, του κοινού.

 

Εντάξει, είναι λογικό η Ουκρανή να αισθάνεται καλά με τον εαυτό της. Τα κατάφερε πέρα από κάθε προσδοκία. Αν και εκεί που θα ήθελα να είμαι μπροστά είναι στο βαγόνι του τρένου με κατεύθυνση το χωριό της, την εποχή που είχε πληρωθεί τα πρώτα της 100 δολάρια.