ΣΙΝΕΜΑ

Κινηματογραφικό Μουντιάλ 2018: Γερμανία, Ιταλία και ζόμπι σε ένα τρένο

To Κινηματογραφικό Μουντιάλ του PopCode συνεχίζεται με τους Ομίλους E και ΣΤ και τον όμιλο-φωτιά με Γερμανία, Σουηδία και Κορέα.

Αυτό το καλοκαίρι στο PopCode διοργανώνουμε την απόλυτη κινηματογραφική fun διοργάνωση του καλοκαιριού, ώστε να συμπέσει απολύτως με το ποδοσφαιρικό Μουντιάλ: Ένα ταυτόχρονο παγκόσμιο κύπελλο σινεμά, με την ίδια ακριβώς δομή με το ποδοσφαιρικό. Φανταστείτε ένα συνδυασμό Μουντιάλ, Eurovision και ‘X Factor’ και καταλήγετε στην διοργάνωση που σκεφτήκαμε.

Η κεντρική ιδέα: Παίρνουμε το ποδοσφαιρικό Μουντιάλ που έχει μόλις ξεκινήσει, με τις ίδιες χώρες και τους ίδιους ομίλους και το ίδιο νοκ άουτ bracket, και για την κάθε χώρα διαλέγουμε μια ταινία-εκπρόσωπο από τα τελευταία 4 χρόνια, από τη μουντιαλική 4ετία.

Το πάνελ: Δημήτρης Δημητρακόπουλος (από το flix.gr), Κωστής Θεοδοσόπουλος (από το cinemagazine.gr και τις Νύχτες Πρεμιέρας), Μάρα Θεοδωροπούλου (από το popaganda.gr), και Θοδωρής Δημητρόπουλος (από το popcode.gr και το Έθνος).

Η διαδικασία: Κάθε κριτικός στελεχώνει δύο ομίλους, οπότε στα αντίστοιχα ποστ θα διαβάζετε τις επεξηγήσεις τους. Και στη συνέχεια και οι 4 ψηφίζουν κατάταξη για τον κάθε όμιλο ώστε να προκριθούν δύο και να στηθεί το νοκ άουτ bracket της φάσης των 16.

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΝΤΙΑΛ 2018

Όμιλοι Α+Β
Όμιλοι Γ+Δ

Σήμερα συνεχίζουμε με τους ομίλους Ε και ΣΤ.

ΟΜΙΛΟΣ Ε

  • Βραζιλία
  • Ελβετία
  • Κόστα Ρίκα
  • Σερβία

Διαλέγει ο Θοδωρής Δημητρόπουλος (PopCode)

Βραζιλία, ‘Aquarius’

H σημαντικότερη βραζιλιάνικη ομάδα της δεκαετίας. 65χρονη μουσικοκριτικός εναντίον καπιταλισμού (και τερμιτών).

Ελβετία, ‘Le Meraviglie’

Η Ελβετία χρειάστηκε το δικό της εσωτερικό τουρνουά συμπαραγωγών για να προκρίνει ταινία στο Μουντιάλ μας. Το τελικό τοπ-5:

  • ‘My Life as a Zucchini’ (με Γαλλία), υποψήφιο για Όσκαρ Κινουμένων Σχεδίων και επίσημη κατάθεση της Ελβετίας για Ξενόγλωσσο Όσκαρ του ‘16. Δεν προτάθηκε τελικά.
  • ‘Ι Am Not Your Negro’ (με Γαλλία, Βέλγιο, ΗΠΑ), φανταστικό ντοκιμαντέρ για τον συστημικό ρατσισμό στη σημερινή Αμερική μέσα από τα γραπτά του James Baldwin. Το Βέλγιο γενικά κάνει επίσης γερή δουλίτσα στις συμπαραγωγές, με χαρά το ανέλαβα κι αυτό στον επερχόμενο Όμιλο Ζ.
  • ‘Le Meravigle’ (με Ιταλία, Γερμανία), το βραβευμένο με Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στις Κάννες του ‘14 φιλμ της ααααα-λί-τσε-ρορ-βαααα-κερ που γύρισε το ‘Lazzaro Felice’, τη μεγαλύτερη μου σχέση αγάπης-μίσους στις φετινές Κάννες.
  • ‘Adieu au Langage’ (με Γαλλία), το 3D πειραματικό essay φιλμ του Godard (πριν το φετινό).
  • ‘Clouds of Sils Maria’ (με Γαλλία, Γερμανία), η ταινία για την οποία η Kristen Stewart έγινε η πρώτη αμερικανίδα ηθοποιός που βραβεύεται με γαλλικό Σεζάρ ερμηνείας. LEGEND.

Είναι όλα συμπαραγωγές οπότε δεν τίθεται θέμα επιλογής ταινίας με βάση ποια είναι πιο αυθεντικά ελβετική. Ωστόσο σε κάθε περίπτωση ντρέπομαι να στείλω ως εκπρόσωπο της Ελβετίας ένα αμερικάνικο ντοκιμαντέρ για το συστημικό ρατσισμό, άρα φεύγει αυτό. Αντιστοίχως, το να κατέβει στο Μουντιάλ ο Godard με τη φανέλα της Ελβετίας θυμίζει κάτι καταστάσεις τύπου Wilson Kipketer, που έγινε θρύλος με την Κένυα και ξαφνικά μια μέρα ήταν Δανός. Ας μη φτάσουμε σε τέτοιες καταστάσεις. Το ‘Sils Maria’ έχει ελβετικά κεφάλαια, είναι γαλλική ταινία, και βραβεύτηκε για αυτή μια αμερικανίδα ηθοποιός. Κάπως παραπάει; Εξάλλου ο Assayas ήδη εκπροσωπείται με τη Γαλλία, ας μη το ξεχειλώσουμε τελείως. Τέλος, το πιο legit από όλα είναι το κινούμενο σχέδιο που η Ελβετία actually κατέθεσε στα Όσκαρ, αλλά όσο κι αν μου άρεσε παραείναι slight για να στείλω αυτό στο Μουντιάλ. Θέλω να πω, η Ελβετία μπήκε σε αυτά τα προκριματικά με Godard και θα βγει με τον Κολοκυθάκη;

Όλα αυτά μας αφήνουν ως τελικό νικητή το ‘Meraviglie’ της Alice Rohrwacher με τη Monica Bellucci, μια ταινία που μου άρεσε -παύλα- είχα βρει #ενδιαφέρουσα αλλά λατρεύω την σκηνοθέτη ακόμα πιο πολύ από τις ταινίες της. Εξίσου σημαντικά, το ποδοσφαιρικό Μουντιάλ του 2018 είναι ένα Ψευδές Μουντιάλ καθώς δεν συμμετάσχει η Ιταλία, το οποίο θα έπρεπε να είναι αρκετός λόγος ακύρωσης. Δε θα επιτρέψω ποτέ να συμβεί κάτι εξίσου ιερόσυλο στο κινηματογραφικό μας Μουντιάλ, και στην πρώτη κιόλας μας διοργάνωση, οπότε ιδού, η Ελβετία κατεβαίνει με ταινία από την Ιταλία.

Για τον Roberto Baggio (και την Alice Rohrwacher) ρε γαμώτο.

Κόστα Ρίκα, ‘Princesas Rojas’

Έκανε πρεμιέρα στο Βερολίνο του ‘13 οπότε πέφτει ένα τσικ έξω από τα όρια της διοργάνωσης αλλά κατατέθηκε από την Κόστα Ρίκα για τα Όσκαρ του ‘15.

Σερβία, ‘Requiem for Mrs. J.’

Καφκική κωμωδία από το Πανόραμα του Βερολίνου του ‘17. Κρίμα που δεν το είχαμε σκεφτεί νωρίτερα αυτό το φορμάτ και είναι εκπρόθεσμο το ‘A Serbian Film’.

***

Το #πάνελ ψηφίζει:

Η ψηφοφορία έδωσε τις εξής θέσεις για την κάθε ταινία:

Βραζιλία (Aquarius): #2, #2, #1, #2

Ελβετία (Le Meraviglie): #1, #1, #2, #1 (ed: ααααα-λί-τσε-ρορ-βαααα-κεεερ)

Κόστα Ρίκα (Princesas Rojas): #4, #4, #3, #4

Σερβία (Requiem for Mrs. J.): #3, #3, #4, #3

Τελική κατάταξη:

  1. Ελβετία – Le Meraviglie…………….8
  2. Βραζιλία – Aquarius………………….7
  3. Σερβία – Requiem for Mrs. J……..2
  4. Κόστα Ρίκα – Princesas Rojas……1

Μιας που είναι καθαρός αυτός ο όμιλος ας αρπάξουμε την ευκαιρία για να εξηγήσουμε λίγο πώς καταλήγουμε σε αυτούς τους πόντους των τελικών κατατάξεων. Κάθε πρώτη θέση παίρνει 9β., η δεύτερη 6, η τρίτη 3, η τελευταία 0, όπως θα ήταν μια υποθετική τελική κατάταξη ενός καθαρού ομίλου χωρίς ισοπαλίες. Οι πόντοι αθροίζονται, και τους διαιρούμε δια του 4 ώστε να γίνει η αναγωγή σε μια βαθμολογία με άριστα το 9, πάντα δηλαδή σε άμεση σχέση με το πώς θα έμοιαζε η ποδοσφαιρική διοργάνωση. Αυτά. Κανείς δε νοιάζεται βέβαια, οπότε πάμε στον επόμενο όμιλο που γίνεται και μακελειό.

Προκρίνονται:

‘Le Meraviglie’, Ελβετία (#1)

‘Aquarius’, Βραζιλία (#2)

***

ΟΜΙΛΟΣ ΣΤ

  • Γερμανία
  • Μεξικό
  • Σουηδία
  • Νότιος Κορέα

Διαλέγει η Μάρα Θεοδωροπούλου (Popaganda)

Γερμανία, ‘Toni Erdmann’

Η Γερμανία δεν είναι καμιά χαζή. Είναι in it to win it και ξέρει ότι δεν θα το καταφέρει με φτηνά κόλπα (την ταινία-μονοπλάνο ‘Victoria’), intellectual βιογραφίες (την ταινία-βραδιά στο λογοτεχνικό σύλλογο Παρνασσός ‘Στέφαν Τσβάιχ: Αποχαιρετισμός στην Ευρώπη’), νεαρούς Καρλ Μαρξ (‘The Young Karl Marx’), την ομορφιά της Diane Kruger (‘In The Fade’) ή ακόμα και χολιγουντιανή βοήθεια (‘Aντίδοτο στην Ευεξία’). Δείχνει τα δόντια της κυριολεκτικά -και εδώ χρησιμοποιούμε το “κυριολεκτικά” κυριολεκτικά- με το ‘Toni Erdmann’, που όντως είχε ως σημαντικό plot point μια μασέλα, δεν κέρδισε κανένα σημαντικό βραβείο από αυτά για τα οποία ήταν υποψήφιο και μας έκανε να σκεφτούμε ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΑ αν θα ξαναφάμε cupcake, αλλά παρόλα αυτά κατάφερε να ενώσει στις συνειδήσεις του κοσμάκη που έκανε θυσίες και στερήθηκε (σταμάτα, δεν είναι τέτοιο κείμενο για την Γερμανία αυτό) δύο προηγουμένως εξωγήινες ως συνδυασμό έννοιες (γερμανική. κωμωδία.) και αγκάλιασε τις λυτρωτικές ιδιότητες ενός τραγουδιού της Whitney Houston.

Μεξικό, ‘The Untamed’

Αν οι Lonely Island έγραφαν τον εσωτερικό μονόλογο της γυμνής γυναίκας με την οποία ξεκινάει η ταινία του Amat Escalante, θα ήταν μια κραυγή “I JUST HAD TENTACLE SEX”. Ο συμπατριώτης του Guillermo del Toro, Amat Escalante, είχε ανορθόδοξες σεξουαλικές ανησυχίες δύο χρόνια πριν τη ‘Μορφή του Νερού’ και το μόνο που κέρδισε ήταν ένα βραβειάκι σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Βενετίας. Τώρα ήρθε η στιγμή να δικαιωθεί.

Σουηδία, ‘Force Majeure’

‘Η αλλιώς Ένα Περιστέρι Έκατσε Σε Ένα Κλαδί Και Μας Είδε Να Διαλέγουμε Το Ανωτέρα Βία Σε Αυτή Την Κατηγορία Γιατί Ήταν Actually Αστείο Και Όχι Αθηνόραμα-”Αστείο”.

Νότια Κορέα, ‘Train To Busan’

Κουβαλώντας το βάρος της Ιστορίας στους ώμους μου λίγες μέρες πριν τη συνάντηση Ντόναλντ Τραμπ-Κιμ Γιονγκ Ουν (ναι ναι ξέρω, λάθος Κορέα), προσπαθώ να κάνω την Heineken επιλογή και να απολαύσω υπεύθυνα. Ταινίες που απορρίφθηκαν μετά από πολύωρη (=όσο μου πήρε να γράψω τις προηγούμενες 3 σειρές) σκέψη:

  • ‘Okja’: είχε και το σκανδαλάκι του στις περσινές Κάννες είχε και τον Τζέικ Τζίλενχαλ κουρδισμένο up to 11, αλλά γενικά δεν θέλω να το λυπηθώ, να το φάω θέλω.
  • ‘The Handmaiden’: μέχρι να αποφασίσουμε αν θα υιοθετήσουμε το Παρκ Τσαν Γουκ ή το Τσαν Γουκ Παρκ δεν ασχολούμαι.
  • ‘I Saw The Devil’: βγήκε το 2010.
  • ‘The Villainess’: δεν το έχω δει.

Μεγάλη του τιμή του ‘Train to Busan’, που νομίζω πως είναι η καλύτερη ταινία του ομίλου. Ένα πρώτης τάξεως μπλοκμπάστερ με ζόμπι από το 2016 που παρεμπιπτόντως βγαίνει φέτος το καλοκαίρι και στα θερινά με τίτλο ‘Το Εξπρές των Ζωντανών Νεκρών’, ενώ ένας πιο ακριβής και ταιριαστός με την ταινία αλλά και την ελληνική πραγματικότητα τίτλος θα ήταν ‘Το Τραμ των Ζωντανών Νεκρών’ για να περιγράψει κάτι που όταν πρωτοβγήκε ενθουσίασε και τελικά κάνει δύο χρόνια να έρθει. Όποια κι αν είναι η μοίρα του σε αυτή τη διοργάνωση, μην το χάσετε.

***

Το #πάνελ ψηφίζει:

Η ψηφοφορία έδωσε τις εξής θέσεις για την κάθε ταινία:

Γερμανία (Toni Erdmann): #3, #3, #2, #4 (ed: holy shit, η Γερμανία κατέβηκε φαβορί με το ‘Toni Erdmann’ και έκανε φουλ ‘Ισπανία 2014‘)

Μεξικό (The Untamed): #4, #4, #3, #1

Σουηδία (Force Majeure): #2, #2, #1, #2 (ed: μπράβο να πούμε στη Σουηδία που κατέβασε το ‘Force Majeure’ κι όχι το ‘The Square’, ξεκάθαρα είναι το ανώτερο φιλμ του Ruben Ostlund)

Νότιος Κορέα (Train to Busan): #1, #1, #4, #3

Τελική κατάταξη:

Ξεκάθαρα ο πιο ανοιχτός όμιλος, με 3 ταινίες να κερδίζουν έστω μία πρωτιά, 2 ταινίες να κερδίζουν από κάποια 1η ως κάποια 4η θέση, και μια σοκαριστική έκπληξη με το ‘Toni Erdmann’ να καταποντίζεται παρά τα μεγάλα όνειρα. (Έχει ίδιους βαθμούς με το ‘Untamed’ αλλά η μεξικάνικη ταινία σκόραρε μια πρωτιά οπότε κερδίζει την ισοβαθμία για την 3η θέση).

  1. Σουηδία – Force Majeure……………7
  2. Νότιος Κορέα – Train to Busan……5
  3. Μεξικό – The Untamed………………3
  4. Γερμανία – Toni Erdmann………….3

Αδικημένο στις Κάννες το ‘Toni Erdmann’, αδικημένο στα Όσκαρ, αδικημένο στο Μουντιάλ, τι κατάρα είναι αυτή που τη βρήκε τη Maren Ade.

Προκρίνονται:

‘Force Majeure’, Σουηδία (#1)

‘Train to Busan’, Νότιος Κορέα (#2)

***

NEXT UP:

Στο επόμενο ποστ (Πέμπτη) ολοκληρώνουμε τη διαδικασία των Ομίλων με τα γκρουπ Ζ και Η όπου διαγωνίζεται επιτέλους και η Αγγλία. Θα είναι η χρονιά της; Το bracket είναι σχεδόν γεμάτο.

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΝΤΙΑΛ 2018

Όμιλοι Α+Β
Όμιλοι Γ+Δ