Με τι κολλήσαμε αυτή τη βδομάδα;

Κάθε βδομάδα η συντακτική ομάδα του PopCode θα μοιράζεται τα πιο πρόσφατα κολλήματά της. Μπορεί να είναι τραγούδια, βιντεάκια, ταινίες, εκθέσεις, tweets, ή οτιδήποτε άλλο οποιουδήποτε pop culture που τους έχει φάει ένα αξιοσέβαστο κομμάτι χρόνου και εμμονής.

Για να παίρνεις ιδέες.

Ο Μάκης Ραπτόπουλος δεν είχε χρόνο να κολλήσει με το NBA 2K16

Αυτή την εβδομάδα κόλλησα ίωση. Πάλι. Επιπλέον, κόλλησα με Oneman και PopCode κι έγραφα σαν μανιασμένο (με βήχα και πονοκέφαλο). Βέβαια, στο τέλος της προηγούμενης, είχα παρακολουθήσει στο San Siro τον τελικό του Champions League, οπότε ας μην γκρινιάζω και πάρα πολύ, αχάριστος δεν είμαι. Αν κολλούσα με κάτι, πάντως, θα ήταν το NBA 2K16 και κάτι τελικοί που έχω αφήσει στη μέση με την Oklahoma απέναντι στους Cleveland Cavaliers. Ήταν κάτι που φαινόταν ότι θα συμβεί και στην πραγματικότητα, αλλά έφυγα με το σκορ στο 3-1, και την επόμενη μέρα της επιστροφής μου γύρισε σε 3-4. Εγώ όμως ήδη στους τελικούς και θα το πάρω, με τέτοιον Durant δεν χάνω. Ελπίζω το ΣΚ να βρω το χρόνο. Αφήστε με επιτέλους ήσυχο να παίξω, παιδάκι είμαι κι εγώ.

Η Ναστάζια Καπέλλα ξανακόλλησε με τον Charlie the Unicorn

Χάρη σε μια μπλούζα “unicorns are real” που είδα να κυκλοφορεί στους δρόμους, ξανά κόλλησα, ενώ είχα ξεχάσει και ότι υπήρχε, με το Charlie the unicorn. O Charlie δεν πιστεύει ότι το Candy Mountain είναι αληθινό ενώ το τραγουδάκι στο δεύτερο μέρος το παίζω στο repeat όλη τη βδομάδα. Διάβασα και λίγο για την τύχη του Charlie και έμαθα ότι το Φεβρουάριο μαζεύτηκαν 200.000 δολλάρια από καμπάνια στο Kickstarter (να εδώ ο creator Jason Steele) και ετοιμάζεται μισάωρο grand finale. Αλλά έχουμε ακόμα. Ο Steele πάντως ανεβάζει συνεχώς updates στη σελίδα του στο Kickstarter και απαντάει σε όλες τις ερωτήσεις των φαν.

Την προσπάθεια του Jonah Ryan να γίνει Αντιπρόσωπος, ο Πάνος Κοκκίνης

H 5η σεζόν του ‘Veep’ ήταν ήδη πολύ καλή πριν έρθει στους σεναριογράφους η φλασιά να χρίσουν τον ελεεινό γίγαντα Jonah υποψήφιο για τη Βουλή των Αντιπροσώπων. Με άλλα λόγια να δώσουν αφορμή σε όλους τους υπόλοιπους να ανακαλύψουν ακόμη πιο ευφάνταστους τρόπους για να τον λούζουν non stop με τις χειρότερες, πιο αστείες βρισιές που έχουν ακουστεί ποτέ σε τηλεοπτική σειρά. Τόσες πολλές και τόσο συνεχόμενες που, όπως και με τα πατατάκια, δεν μπορείς να καταναλώσεις/επιλέξεις μόνο μια. 

Αλλά τώρα η σεζόν έχει έρθει και έχει αγγίξει την τελειότητα. Κάτι που δεν μπορούμε να το πούμε ακριβώς και για το πρώτο του διαφημιστικό spot, που βλέπετε παρακάτω, που τα έχει τα προβληματάκια του. Όπως και να έχει ο Jonah και η καμπάνια του είναι το κερασάκι σε μια σειρά που δυστυχώς, σε περίπτωση που όντως εκλεγεί ο Donald Trump, θα χάσει κάθε νόημα ύπαρξης. Ήδη όσα συμβαίνουν εντός της είναι ελαφρώς μόνο πιο σουρεαλιστικά από ότι η πραγματικότητα. Και αυτό δεν είναι καθόλου αστείο. 

Κόλλημα με το ‘The Water Lets You In’ η Ιωσηφίνα Γριβέα

Πολύ θα ήθελα να έχω κολλήσει με κάτι φρέσκο, αλλά με το ξεκοκάλισμα της δεύτερης σεζόν του ‘Bloodline’, το theme song της σειράς άρχισε να παίζει το Σάββατο και δεν έχει σταματήσει να παίζει μέχρι σήμερα. Οι Book of Fear έγραψαν το Water Lets You In για το ερημικό τοπίο γύρω από το Λος ‘Αντζελες, αλλά εμένα θα μου θυμίζει πάντα το ανεμοδαρμένο Florida Keys και τα ζόρια που τραβάνε οι Rayburn. Του χρόνου τέτοια εποχή, μετά την τρίτη πια σεζόν, μάλλον το ίδιο θα βάλω στη λίστα.

Α ρε Netflix, με τα ωραία σου.

O Γιάννης Σαμούρκας τιμάει αυτόν που τιμά το street food

Είμαι κοιλιόδουλος. Το φαγητό με κάνει ευτυχισμένο. Αν οι φυλακές είχαν πραγματικά καλό φαγητό, θα το σκεφτόμουν πολύ σοβαρά να σκοτώσω μερικούς από την hate-list μου. Και αν είχα αρκετά λεφτά θα χρηματοδοτούσα τον youtube χρήστη settime2588 να συνεχίσει να κάνει το άρρωστο έργο του (αν και δε νομίζω να «πεινάει»). Ποιος Anthony Bourdain και αηδίες. Ο τύπος έχει βάλει σκοπό της ζωής του να βιντεοσκοπήσει λεπτομερέστατα (και να καταβροχθίσει προφανώς) κάθε βρώμικο (street food για τα πιο ευαίσθητα στομάχια) που κυκλοφορεί στον πλανήτη. Προς το παρόν έχει καλύψει το Λονδίνο, περισσότερο κι από το TimeOut (πάνω από 160 βιντεάκια) και έχει πάει επίσης Τσεχία, Μπανγκόκ, Χονγκ Κονγκ, Ιταλία και Μόσχα. Εκεί που κατάλαβα ότι έπιασα πάτο με αυτό το κανάλι, ήταν όταν έτρωγα γεμιστά ενώ ταυτόχρονα παρακολουθούσα το παρακάτω βίντεο, που αν το έβλεπε ο Ράγκναρ Λοθμπροκ του Vikings θα αναθεωρούσε για την τιμωρία του Ματωμένου Αετού.

Το σχέδιο τώρα έχει ως εξής: Ελ. Βενιζέλος – Heathrow – Camden – Heathrow – Ελ. Βενιζέλος – Ευαγγελισμός.

(Ο Γιάννης δίνει πόνο από το Primavera Sound καθόλη τη διάρκεια του Φεστιβάλ μέσα από το twitter του PopCode.)

Τραγουδάει συνεχώς “Jess!” από το ‘New Girl’ η Έρρικα Ρούσσου

Ίσως θα ήταν πιο φρόνιμο το κόλλημά μου με την Τζες (την πρωταγωνίστρια) να το περιγράψουν ο Κωνσταντίνος ή ο Χρήστος, ως κοινωνοί του αυτοσχεδιασμού μου ως Τζες στους τίτλους αρχής. Όχι να περιαυτολογήσω αλλά Όσκαρ παίρνω, τουλάχιστον. Γενικά, το τελευταίο διάστημα οφείλω να παραδεχτώ ότι ζω τη ζωή της στο όχι τόσο γκονταρικό όσο διαβάζεται. Έχω πιάσει τον εαυτό μου όμως τόσες πολλές φορές να ακούει μία ατάκα της και να σκέφτεται ‘για μισό λεπτό, και εγώ το λέω αυτό’ που αλήθεια δεν ξέρω πόσο λιγότερο υπερβολικά να παρουσιάσω αυτήν την ταύτιση. Για να είμαι ωστόσο ειλικρινής, δεν είναι μόνο η Τζες που με έκανε να αγαπήσω τη σειρά. Είναι και ο Θεούλης Σμιντ και ο Ουίνστον και εντάξει, ο Νικ που λογικό, ως Τζες να τον αγαπώ. Είναι όλοι τους φανταστικοί πανάθεμά τους.

Με το Star Wars Card Trader ο Γιάννης Σαχανίδης

Λοιπόν, ακούστε. Θυμάστε που παλιά, όταν ήμασταν μικροί, μαζεύαμε αυτοκόλλητα​, κυρίως​ της Panini; Εκεί έτρωγα όλο μου το χαρτζιλίκι εγώ, εκεί και στα arcades βέβαια. Τι χαρά όταν συμπλήρωσα το άλμπουμ Transformers (το οποίο φυσικά και έχει χαθεί εδώ και πολλά χρονιά, ουφ). Τώρα λοιπόν κάτι απροσδιόριστο με προκάλεσε να θέλω να ξαναμαζέψω χαρτάκια και, να μην τα πολυλογώ, ανακάλυψα το Star Wars Card Trader. Τούτο δω πάει κάπως έτσι: κάθε μέρα ​που ανοίγεις ​το app σου δίνει κάποια λεφτά, εσύ ανοίγεις με αυτά φακελάκια, βρίσκεις καρτούλες, βρίσκεις inserts (σα να λέμε οι πιο σπάνιες κάρτες), κάνεις ανταλλαγές με άλλους, συμπληρώνεις ​συγκεκριμένες ​σειρές​​, σου δίνουν σπανιότατες κάρτες-βραβεία​ επειδή τις συμπλήρωσες​, χαμός γίνεται. Έχω κολλήσει να προσπαθώ να βρω το βραβείο μιας σειράς​ ​​εδώ και μέρες, δε μου το ανταλλάζει κανείς, όλοι ζητάνε τον ουρανό με τ’ άστρα, σας λέω βασανίζομαι.​ Με έπιασε το ανταγωνιστικό μου, τις θέλω όλες, πράγμα που είναι αδύνατο. Ωραίο artwork, διαφορετική δυσκολία στο να συλλέξεις κάθε σειρά, γενικά αν είναι κάποιος φαντατικός του σύμπαντος των Star Wars ή/και των συλλογών καρτών, καλό θα ήταν να ρίξει μια ματιά.​ Το Star Wars Card Trader θα το βρείτε για iOS και Android και επίσης να σας πω πως πολύ πρόσφατα βγήκε και The Walking Dead app​ για τους φανς της σειράς​, ψαχτείτε​​.

Αποφάσισε να δει το ‘Master of None’ o Κωνσταντίνος Αμπατζής

Ναι, ναι, το ξέρω, ο Πάνος Κοκκίνης έχει γράψει γι’ αυτό ήδη εδώ και έξι μήνες, ο Θοδωρής το είχε αναφέρει στο γραφείο πολλές φορές, όμως δεν παίρνω εύκολα την απόφαση να ξεκινήσω μια σειρά (και μόλις την ξεκινήσω, κολλάω κι αναρωτιέμαι γιατί άργησα, όπως έκανα πρόσφατα με το ‘UnReal’). Πιθανότατα δεν θα το είχα δει καν ακόμα, αν δεν υπήρχε η ευκολία του Netflix. Ήταν ένα από τα βράδια που λιώνεις στον καναπέ, το Netflix μου το πρότεινε, ήμουν ευάλωτος, πάτησα play, ε και το κακό έγινε. Καθισμένος στον καναπέ αναπαυτικά, δεν υπήρχε περίπτωση να σηκωθώ να το σταματήσω, κάπως έτσι είδα σερί 4 επεισόδια και κατάλαβα ότι δεν περνάω και τόσο άσχημα. Πλέον έχω δει όλη σχεδόν την πρώτη σεζόν και δεν το μετανιώνω καθόλου. Αστείο, έξυπνο, γλυκό, αγγίζει καθημερινά κι ευαίσθητα θέματα και τα σχολιάζει όπως πρέπει. Τον Aziz Ansari δεν τον ήξερα γιατί δεν έχω δει Parks, οπότε δεν δυσκολεύτηκα να τον συμπαθήσω. Να το δεις. Δεν θα γίνει ποτέ η αγαπημένη σου σειρά, θα σου κρατήσει όμως μια χαρά παρέα. Δεν θα γίνει το μπλουζάκι που φοράς στα πάρτυ, αλλά θα είναι εύκολα το μπλουζάκι που φοράς κάθε μέρα χωρίς να το σκεφτείς.

Με το ‘Into You’ της Ariana Grande ο Θοδωρής Δημητρόπουλος

Ναι γεια σας έχετε δύο λεπτά να σας μιλήσω για την Κυρία και Σωτήρα μας Ariana Grande; Στα 2 τελευταία της άλμπουμ η Grande πρέπει να έχει τραγουδήσει ό,τι στυλ ποπ μουσικής έχει υπάρξει την τελευταία 25ετία γιατί έχει τέτοια αδιανόητη φωνή (σε εύρος και σε χροιά) που μπορεί να κάνει τα πάντα να λειτουργήσουν, και αυτό το EDM banger μπορεί αθόρυβα (well, όχι αθόρυβα, καταλάβατε τι εννοώ) να είναι και το καλύτερο mode της. Είναι το καλύτερο τραγούδι του νέου άλμπουμ της και για μπόνους πόντους το βιντεοκλίπ είναι σαν το ‘Bodyguard’ να έκανε παιδί με το βιντεοκλίπ του ‘We Found Love’. Έρημος, χρώματα, πάθος, ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ. Χαμός.