Μάκης Ραπτόπουλος

Είναι η χρονιά που, επιτέλους, τα videogames του είδους θα πρέπει να σκεφτούν σοβαρά το μέλλον τους;

Δεν υπάρχει gaming ευτυχία που να κόβεται στα 3. Στην περίπτωσή μας, όμως...

Ότι το ποθούμε, το ποθούμε, το ερώτημα είναι αν έχουμε ανάγκη το sequel ενός κορυφαίου παιχνιδιού. Ω, ναι.

"Τι μέρα είναι σήμερα;". Ή αλλιώς, "η μέρα της μαρμότας". Όταν ένα αγαπημένο σου πρόσωπο πάσχει από ανοϊκή συνδρομή, το τερέν έχει ανάγκη από ήρωες.

10 χρόνια μετά (και βάλε) είναι ακόμα εδώ, αυτός και το παιχνίδι του.

Μέσα από έναν φτωχό υπότιτλο δεν μπορώ να σου εξηγήσω τι εννοώ, διάβασε το κείμενο.

Ο Marcus Holloway είναι ο δικός μας Mr. Robot. Ψέματα, είναι ανώτερος.

Η Nintendo καινοτομεί παραδοσιακά (τι;), θυμίζει τι σημαίνει κονσόλα και φέρνει δάκρυα στα μάτια

Επειδή το trailer δεν μας είπε και πολλά, ας κάνουμε κάτι σαν wishlist. Και τις χαρτορίχτρες.

Δεν τον λένε Έρικ Καστέλ, ούτε καν Μπεν Λήπερ. Είναι όμως ο Alex Hunter.

Μία preview γεύση ήταν μόνο, αλλά δεν αποκλείεται να τα καταφέρει.

Η εμπειρία από την πλατφόρμα εικονικής πραγματικότητας της Sony ξεπερνά τα όρια της ευχάριστης έκπληξης.

Όχι, σοβαρά δηλαδή, υπάρχει κάποια αμφισβήτηση; Έχουμε και videos για του λόγου το αληθές