To Glory θα σε κάνει να αναθεωρήσεις τι σημαίνει εκδίκηση
Ακόμη μια κορεάτικη σειρά φιγουράρει στο top10 του Netflix και παρακάτω σου εξηγούμε τους λόγους που αυτό συμβαίνει.
- 16 ΜΑΡ 2023
Έχω σταματήσει να προσπαθώ να καταλάβω το κριτήριο με το οποίο επιλέγει όποιος έχει συνδρομή στο Netflix να παρακολουθήσει κάτι που προσφέρει η πλατφόρμα. Επίσης, θέλω να βρω αυτόν που εμπνεύστηκε το “because you watched” το τάδε, ώστε να μου βγάζει σχετική λίστα. Φίλε μου καλέ, καλέ μου φίλε, δεν μπορείς να μου χρεώνεις μια στιγμή αδυναμίας.
Αν έχω επιλέξει 2-3 τηλεοπτικές σειρές του ιδίου χαρακτήρα, να πάει το παλιάμπελο. Να αναλάβω τις ευθύνες μου. Αλλά να με καταδικάζεις, εξαιτίας μιας επιλογής είναι άδικο. Και δε μου αξίζει. Άσε που δε θέλω να θυμάμαι το ένοχο παρελθόν μου.
Εν πάση περιπτώσει, διαπιστώνεις πως έχω τα θέματα μου (ή τουλάχιστον κάποια από τα θέματα που έχω). Το δεδομένο ωστόσο, είναι ότι ως οπαδός των κορεατικών παραγωγών έχω να πω ότι αδέλφια, νικάμε.
Για διαδοχικές εβδομάδες, υπάρχει στάνταρ μια τέτοια δουλειά στο ελληνικό ΤΟΡ10, για λόγους που μπορώ να καταλάβω, αλλά και για άλλους που με ξεπερνούν. Ναι, Physical: 100 για εσένα μιλάω.
Αλλά να πάω και στο θέμα μου σιγά, σιγά.
Τι είναι το Glory
Το οκτώ τελευταία επεισόδια της πρώτης σεζόν του Glory ανέβηκαν την Παρασκευή 10 Μαρτίου. Μια ημέρα μετά ήταν ήδη στο Top 10. Τη Δευτέρα 13 Μαρτίου ήταν στο Νο2, πίσω από το You (Joe Goldberg μας έχει καταστρέψει).
Επειδή μπορεί να μην έχεις πατήσει το play, να σου πω ότι τα πρώτα οκτώ επεισόδια προβλήθηκαν στις 30 Δεκεμβρίου του 2022. Τα είδα σε ένα σαββατοκύριακο.
Στην ουσία, η απάντηση της σεναριογράφου Kim Eun-sook στην ερώτηση που της έκανε η έφηβη κόρη της αν θα στενοχωριόταν περισσότερο στην περίπτωση που το κορίτσι χτυπούσε κάποιον μέχρι θανάτου ή αν κάποιος άλλος χτυπούσε εκείνο μέχρι θανάτου.
Πρώτα της είπε «εάν σε χτυπούσαν μέχρι θανάτου, μπορεί να υπήρχε λύση: θα έσερνα όλους τους δράστες έως την κόλαση, γιατί έχω τα χρήματα να το κάνω. Άρα, για εμένα είναι προτιμότερο να σε χτυπήσουν μέχρι θανάτου και όχι να χτυπήσεις εσύ κάποιον».
Μετά δημιούργησε μια ηρωίδα της δεν είχε χρήματα ή κοινωνική θέση. Άρα κλήθηκε να βρει άλλη πρόσβαση προς τη δικαιοσύνη και την προστασία της, εν μέσω διεφθαρμένων κοινωνικών θεσμών που δεν είχαν την παραμικρή διάθεση να θέσουν προ των ευθυνών τους πλούσιους, κακομαθημένους και ανελέητους νταήδες.
Το σχολικό μπούλινγκ στοιχίσει πολλές ζωές στην Κορέα
Η ιστορία έχει για πρωταγωνίστρια μια γυναίκα που έχει δομήσει την ύπαρξη της πάνω στην εκδίκηση που θέλει να πάρει από όσους την κακοποίησαν στα σχολικά της χρόνια.
Ήταν μια παρέα πλούσιων παιδιών και minions τους που βασάνιζαν απροστάτευτους συμμαθητές τους. Κυρίως, παιδιά από φτωχές οικογένειες.
Αυτό είναι κάτι που συμβαίνει στην Κορέα εδώ και δεκαετίες. Χαρακτηριστικά, από το 2007 οι αυτοκτονίες είναι η κύρια αιτία θανάτου των νεαρών ανθρώπων της χώρας, μολονότι έχουν προκύψει νόμοι για την πρόληψη της σχολικής βίας. Δεν έχουν οδηγήσει όμως, πουθενά, αφού δεν έχει αλλάξει η πηγή του κακού: ο εκφοβισμός εξακολουθεί να είναι πιο συχνός σε ιεραρχικές κοινωνικές δομές όπου υπάρχει μεγαλύτερη οικονομική ή κοινωνική ανισότητα. Βλέπεις, κανείς δε θέλει να τα βάλει με τους οικονομικά ισχυρούς. Με πρώτους τους κυβερνώντες.
Και όχι. Αυτό δε συμβαίνει μόνο στην Κορέα, όπως διαπιστώνεται και μέσω της επιτυχίας του Glory. Στα οκτώ πρώτα επεισόδια παρέχονται όλες οι σχετικές -ανατριχιαστικές και φρικιαστικές- λεπτομέρειες για την κακοποίηση της ηρωίδας και του τέλματος στο οποίο οδηγείται κάθε φορά που αποφασίζει να ενημερώσει (πρώτα τους καθηγητές και μετά την αστυνομία) για όσα της κάνουν.
Πέραν των πληγών στην ψυχή της, η Moon Dong-eun έχει και πολλά σημάδια που της προκάλεσαν αυτοί οι πέντε άνθρωποι στο σώμα να μην την αφήνουν να ξεχάσει και να προχωρήσει. Ζει κάθε μέρα ξανά τα δεινά στα οποία υποβλήθηκε στο γυμνάσιο.
Τη συναντάμε κάπου στα 30something, να έχει περάσει δυο δεκαετίες σχεδιάζοντας κάθε μικρή λεπτομέρεια για το πώς θα διαλύσει ό,τι ξέρουν ως ζωή οι κακοποιητές της. Από τις δουλειές της έως το πώς περνάει τον ελεύθερο χρόνο της, όλα είναι επικεντρωμένα στο να συγκεντρώνει χρήματα, δεξιότητες και πληροφορίες που θα της επιτρέψουν να εκτελέσει αποτελεσματικά το πλάνο της.
Αυτό δεν αφορά τον αφανισμός των θυτών. Η Dong-eun δε διατίθεται να το κάνει τόσο εύκολο.
Ο κύριος στόχος της είναι ο «εγκέφαλος» της παρέας, μια αδίστακτη και σατανική γυναίκα (ονόματι Park Yeon-Jin). Η πρωταγωνίστρια μας δε θέλει να την εξαφανίσει. Θέλει να την κάνει να μετανιώσει για την ώρα και τη στιγμή που διασταυρώθηκαν ποτέ τα μονοπάτια τους. Να αποκαλύψει σε όλους ποια είναι πραγματικά και να την κάνει να πληρώσει τις συνέπειες των αποτρόπαιων πράξεων της, για το υπόλοιπο της ζωής της.
Όπως ακούγεται να λέει στα τελευταία επεισόδια η Dong-eun, στο μυαλό της το ζητούμενο δεν είναι να αντλήσει χαρά από την εκδίκηση, αλλά “να μπορώ να πεθάνω”. Να μπορεί να κλείσει τα μάτια της -βάζοντας τέρμα στη ζωή της-, κάτι που νιώθει πως αδυνατεί να κάνει όσο τα μέλη της παρέας παραμένουν ατιμώρητα.
Νιώθει πως η εκδίκηση είναι το απόλυτο νόημα της ενήλικης ύπαρξης της. Ώσπου δεν είναι.
Δε θα σου πω περισσότερα, γιατί θα είναι κρίμα. Θα σου πω όμως, πως η Lim Ji-Yeon, η ηθοποιός που υποδύεται την κακιά της υπόθεσης είναι ένας από τους λόγους που αξίζει να παρακολουθήσεις το Glory.
Κάτι ανάλογο ισχύει και για την ηθοποιό που αναλαμβάνει τον κεντρικό ρόλο της ιστορίας. Στα 42 της, η Song Hye-kyo ξεφεύγει από τους γλυκανάλατους ρόλους των K-Drama και τιμά κάθε σεντ του μισθού της, όπως κάνει ό,τι ονειρεύονται χιλιάδες (μη σου πω εκατομμύρια) άνθρωποι που δε γεννήθηκαν με δύναμη ή χρήματα σε αυτόν τον κόσμο: φέρνει αυτούς που καταχρώνται την τύχη τους (το να γεννηθούν σε πλούσιες οικογένειες) αντιμέτωπους με τις ευθύνες τους.
