© Stuart Forster/Alamy/Visualhellas.gr
ΦΑΓΗΤΟ

11 ευρωπαϊκά πιάτα που δε θα τολμούσες να δοκιμάσεις

Αμελέτητα ταύρου, κεφάλι αρνιού και βραστό χέλι μαγειρεμένο σε κρύο ζελέ; Ο απόλυτος μεζές για συνοδευτικό με την μπύρα σου. Ή και όχι.

Υπάρχουν οι άνθρωποι που αγαπούν το φαγητό, και υπάρχουν και εκείνοι που θα τέσταραν τα όριά τους ώστε να δοκιμάσουν κάτι που ξεφεύγει από τα συνηθισμένα. Δε χρειάζεται όμως κάποιος να φτάσει μέχρι το Βιετνάμ και την Καμπότζη για να δοκιμάσει ποτά φτιαγμένα από φίδια. Έχει και η Ευρώπη τις δικές της γαστρονομικές εκπλήξεις.

Ακολουθούν 11 ευρωπαϊκά πιάτα που μάλλον δε θα τολμούσες ποτέ να βάλεις στο στόμα σου. Εκτός, βέβαια, αν είσαι πραγματικά θαρραλέος.

Πορτογαλία: Ρύζι με αίμα

Λέγεται cabidela και είναι ένα πιλάφι μαγειρεμένο σε αίμα από τη σφαγή κόκκορα, αναμεμειγμένο με ξύδι. Επειδή όμως οι Λουζιτανοί δεν είναι τίποτα αιμοβόροι τύποι, χρησιμοποιούν και θυμάρι και ελαιόλαδο για την ολοκλήρωση της μαρινάδας.  Εναλλακτικά, για τους πιο τολμηρούς και ψαγμένους flaneur της γεύσης, υπάρχουν και πιάτα cabidela που μαγειρεύονται με πάπια ή με αίμα γουρουνιού.

Ισπανία: Όλη η δύναμη του ταύρου

Σκέφτηκα την περιγραφή αυτού του πιάτου με τη φωνή γνωστού σεφ του οποίου το όνομα και το επώνυμο τελειώνουν σε ‘-ίκης’ και ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα: «Φίλες και φίλοι καλωσορίσατε σε ένα ακόμα (όνομα εκπομπής). Απόψε θα φτιάξουμε πεντανόστιμους, υπέροχους, τηγανητούς όρχεις ταύρου, που γίνονται πανεύκολα στο τηγανάκι σας!». 

Πρόκειται για τις criadillas, ένα πιάτο με όρχεις ταύρου, ο οποίος έχει σκοτωθεί κατά τη διάρκεια ταυρομαχιών. Η ιστορία του πιάτου αυτού ξεκινάει από το 16ο αιώνα και η συνταγή είναι αρκετά απλή. Οι όρχεις φιλετάρονται και τηγανίζονται με σκόρδο, θυμάρι και ρίγανη, ενώ οι πιο μερακλήδες αντί για το τηγάνι, προτιμούν την ψησταριά, ή τη μετατροπή του πιάτου σε μεζέ, με προορισμό κάποιο tapas bar.

Ισλανδία: Παστός καρχαρίας

Hákarl θα πει καρχαρίας που έχει θαφτεί στο έδαφος, αφού προηγουμένως έχουν ουρήσει επάνω του. Αυτή όντως ήταν μια διαδικασία δημιουργίας αλίπαστου ψαριού στην Ισλανδία του μεσαίωνα. Στο πέρασμα του 20ου αιώνα οι Ισλανδοί συνέχισαν και λατρεύουν το παστό ψάρι και ιδιαίτερα τον καρχαρία, τον οποίον φιλετάριζαν και συσκεύαζαν σε βάζα, εμποτισμένο με έντονο άρωμα αμμωνίας. Σήμερα το πιάτο αυτό απολαμβάνει μια ρετρό φήμη, κάτι σαν το δικό μας σπληνάντερο.

Ιρλανδία: Πατσάς από ποδαράκι

Κοντοχωριανοί μας οι Ιρλανδοί στο συγκεκριμένο γαστρονομικό ζήτημα, καθώς σύμφωνα με ιστορικές πηγές, από τον 19ο αιώνα οι μάγειρες στις παμπ φούρνιζαν ή τηγάνιζαν ή έβραζαν πόδια γουρουνιών και τα σέρβιραν στους θαμώνες ως μεζέ με την μπύρα τους. Τα Crubeens, αυτή η ‘λιχουδιά’ που τόσα μας θυμίζει, βοήθησαν στο να πουληθούν χιλιάδες λίτρα Guiness στην Ιρλανδία.

Γαλλία: Βατραχοπόδαρα

Η παραδοσιακή γαλλική κουζίνα απαιτεί θαρραλέους γευσιγνώστες με θάρρος και αυταπάρνηση. Ο ένας σταρ είναι τα σαλιγκάρια, ενώ ο ακόμα πιο δημοφιλής σταρ είναι τα βατραχοπόδαρα. Η ιστορία τους μας γυρίζει πίσω στον 12ο αιώνα, όταν ο επικεφαλής τάγματος μοναχών, ζήτησε από το μοναστήρι να ξεκινήσει ομαδική δίαιτα, με απόλυτη αποχή από το κρέας. Ψάρια δεν υπήρχαν στη γύρω περιοχή, αλλά τα βατράχια ήταν αμέτρητα.

Μεγάλη Βρετανία: Χέλι μαγειρεμένο σε ζελέ

Η έκφραση «καλή όρεξη» δεν υπάρχει (αυτολεξεί) στην ιστορία της αγγλικής γραμματείας. To “Enjoy your meal” μπορεί και να σήμαινε «συγχαρητήρια που είσαι τόσο τολμηρός, ώστε να παραγγείλεις κομμάτια χελιού βρασμένα και μαγειρεμένα σε κρύο ζελέ». Πρόκειται για ένα παραδοσιακό πιάτο του Λονδίνου, το οποίο χρονολογείται από τον 18ο αιώνα, όταν οι ιδιοκτήτες των παμπ αναρτιόντουσαν «τι να σερβίρουμε μαζί με τα ποτά;» καθώς τους προϋπαντούσαν οι Ολλανδοί ψαράδες του Τάμεση, με δίχτυα γεμάτα από χέλια.

Νορβηγία: Κεφάλι πρόβατου

Παραδοσιακό πιάτο που λατρεύουν να τρώνε οι Νορβηγοί παραμονές Χριστουγέννων. Τουλάχιστον το μαγειρεύουν πρώτα.

Φινλανδία: Πατατόσουπα με αίμα

Υποδεχθείτε το rössypottu, παραδοσιακό πιάτο της περιοχής Ούλου στην Βόρεια Φινλανδία: μια -φαινομενικά- απλή πατατόσουπα γαρνιρισμένη με σάλτσα από αίμα γουρουνιού, θυμάρι και άλλα μυρωδικά. Συχνά το συγκεκριμένο πιάτο βρίσκεται στις σχολικές τσάντες των παιδιών και γίνεται το κολατσιό τους σε ένα συνηθισμένο μεσημέρι Τρίτης.

Ολλανδία: Head cheese

Πόσο παραπλανητικό: ακούς head cheese και φαντάζεσαι έναν Ολλανδό να καταβροχθίζει ένα ολόκληρο κεφάλι τυριού. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα πατέ φτιαγμένο από το κεφάλι (μάγουλα-γλώσσα) και τα πόδια γουρουνιών, το οποίο οι Ολλανδοί απολαμβάνουν ως μεζέ μαζί με ψωμί.

Σλοβενία: Βραστό με γκλιρίδες

Οι γκλιρίδες είναι τρωκτικά που μοιάζουν με ποντίκια και σκίουρους, τα οποία μαγειρεύονται με κόκκινο κρασί και λαχανικά και σερβίρονται σαν σούπα. Το κυνήγι γκλιρίδας είναι μια παράδοση στη Σλοβενία εδώ και αρκετούς αιώνες, ενώ η γούνα των γκλιρίδων χρησιμοποιείται ως ύφασμα για ρούχα. Τίποτα δεν πάει χαμένο.

Ελβετία: Βραστό με μαρμότα

Κάθε Σεπτέμβρη και Οκτώβρη οι Ελβετοί ξεθάβουν τα όπλα από τα υπόγειά τους και βγαίνουν στα βουνά. Εκεί, δυστυχώς, ακόμα και αυτά τα χαριτωμένα ζώα που έχουν χαρίσει στον Bill Murray τον τίτλο της καλύτερης του ταινίας (Η Μέρα της Μαρμότας), ξεκληρίζονται, σε ένα έθιμο που έχει την ευλογία των κρατικών αρχών, καθώς οι μαρμότες θεωρούνται είδος εν αφθονία.

Κάπου εδώ να θυμίσουμε πως μαρμότα=τρωκτικό, το οποίο οι Ελβετοί απολαμβάνουν ως σούπα, ως chili con carne, ακόμα και σαν πρώτη ύλη για λουκάνικα.