iStock
ΦΑΓΗΤΟ

Δεν υπάρχει καλύτερο τραπέζι από αυτό των διακοπών

Έχουμε συνηθίσει να ακούμε υπερβολές στα εστιατόρια αλλά τελικά η ουσία αποκαλύπτεται στα πιο ράθυμα και απολαυστικά αργόσχολα δείπνα.

Στις Λευκές Νύχτες του Ντοστογιέφσκι, ο μοναχικός ονειροπόλος αφηγητής καταλήγει ότι ένα λεπτό υπέρτατης ευτυχίας αρκεί για όλη τη διάρκεια της ανθρώπινης ζωής. Αναφέρεται φυσικά στον έρωτα, ακόμα κι αν αυτός δεν ήταν τελικά επίπλαστος στην ιστορία του.

Παίρνοντας απόσταση από τον ήρωα του βιβλίου και το συμπέρασμά του περί ευτυχίας, τον ξαναθυμήθηκα σε ένα τραπέζι των φετινών διακοπών. Αρκεί ένα τραπέζι, για να δημιουργήσει πολλά λεπτά ευτυχίας ικανά να σε γεμίσουν όταν θα επιστρέψεις πίσω στην καθημερινότητα;

Στη Ραψάνη, στους πρόποδες του Ολύμπου, καθίσαμε αρκετές φορές γύρω από ένα μακρόστενο ξύλινο τραπέζι, με τη θέα να φτάνει μέχρι τη θάλασσα και τα αστέρια να λαμπυρίζουν. Απολαμβάναμε τα φανταστικά κρασιά της περιοχής, που φτιάχνονται στο ίδιο μαγικό μέρος. Και διαφωνούσαμε για πράγματα που νομίζουμε ότι ξέρουμε. Στις διακοπές έχουμε την πολυτέλεια για αυτά τα ωραία τραπέζια που κυλούν αβίαστα και αργά, που ικανοποιούν όλες τις αισθήσεις μας. Απολαυστικά αργόσχολα τραπέζια.

Στη Μεθώνη, στην καταπράσινη αυλή ενός σπιτιού έφαγα ένα από τα καλύτερα γεύματα του καλοκαιριού. Αμπελοφάσουλα και χοντροκατσαρή ντομάτα από τον κήπο, σπιτική κάπαρη, φρεσκομαγειρεμένο ψάρι ψαρεμένο μόλις το πρωί, σε κόκκινη σάλτσα. Θυμάμαι ότι σε κάποια φάση μετακινήθηκα στην αιώρα και άφησα τους υπόλοιπους να με νανουρίζουν με την κουβέντα τους.

Στην Κεφαλονιά, σε ένα από τα πιο ωραία σπίτια του νησιού, απολαύσαμε ένα δείπνο με τις καλύτερες πρώτες ύλες, με την ευδαιμονία που προσφέρουν τα ιδιαίτερα κρασιά του νησιού.

Σε όλα αυτά τα τραπέζια, η μαγεία βρίσκεται στη συνάθροιση. Το φαγητό είναι απλώς μια δικαιολογία για να μαζευτούν οι άνθρωποι.

Σκοπός του δείπνου δεν είναι να παρουσιαστεί ένα τέλειο τραπέζι που θα τροφοδοτήσει το feed μας στα social media. Τα κινητά δεν έχουν καν θέση σε αυτό. Δεν χρειάζεται να υπάρχει επιτηδευμένη αισθητική (κηροπήγια, ασημένιοι δίσκοι και οτιδήποτε άλλο έχουμε βαρεθεί να βλέπουμε στο Instagram). Οι οικοδεσπότες είναι χαλαροί και ενθουσιασμένοι, δεν αγχώνονται για τυχόν ατέλειες. Είναι γενναιόδωροι.

Τα πολύωρα, ακατάστατα καλοκαιρινά δείπνα δεν συμβαίνουν στα εστιατόρια. Όσο αυτά προσπαθούν να αιχμαλωτίσουν αυτό το vibe, τόσο αυτό αποδομείται. Η πρώτη ύλη μπαίνει στο επίκεντρο χωρίς ίχνος ραφιναρίσματος και υπερβολές που αρέσκονται να προωθούν τα εστιατόρια «νέας γενιάς» για να ξεχωρίσουν. Οι ταβέρνες και τα καφενεία από την άλλη, που είναι συνήθως μέρη που πρεσβεύουν την αυθεντικότητα, πέφτουν συχνά θύματα του τουρισμού ή της βαρεμάρας των ιδιοκτητών τους.

Στη Δονούσα, για παράδειγμα, στις πολύ ήρεμες μέρες του νησιού, δύο αυγά μάτια (κόστος 6 ευρώ) ήρθαν σε ένα πιάτο με ίχνος λαδιού, που δεν ήταν καν ελαιόλαδο, με κίτρινο τυρί (ενώ υπάρχει ωραιότητα ξινομυζήθρα). Σε ταβέρνα, στα παράλια Λάρισας – σε φανταστικό location – τα τηγανητά καλαμαράκια (κόστος 14 ευρώ) ήταν κακοτηγανισμένα.

Οι καλλιέργειες λιγοστεύουν και οι καλές πρώτες ύλες δεν φτάνουν για όλους σε περιόδους αιχμής. Ακόμα όμως και σε μήνες χωρίς μεγάλη ζήτηση, υπάρχουν επιχειρηματίες που απλώς δεν ενδιαφέρονται να βελτιώσουν την κουζίνα τους – παραπονιούνται ωστόσο για τα έξοδα και τον μειωμένο τουρισμό.

Στους φούρνους της επαρχίας, η κατεψυγμένη σφολιάτα πάει και έρχεται, το ίδιο και ο κακός καφές σε πρωινά, λες και είναι δύσκολο να καθαριστεί η μηχανή και να δώσεις λίγη σημασία στον προϊόν που θα σερβίρεις.

Υπάρχουν πάντα οι ωραίες εξαιρέσεις – αυτές που θέλουμε να γράφουμε και να μοιραζόμαστε. Αυτό το καλοκαίρι όμως, κρατάω κυρίως τα σπιτικά τραπέζια.

Ακολουθήστε το OneMan στο Google News και μάθετε τις σημαντικότερες ειδήσεις.