ΦΑΓΗΤΟ

Η καλύτερη πίτσα των βορείων προαστίων ψήνεται στο Recipe

Θα περίμενες να βρίσκεται σε κάποια τρατορία ή μια παραδοσιακή συνοικιακή πιτσαρία. Αλλά όχι.

Ας ξεκαθαρίσουμε πρώτα τι σημαίνει καλή πίτσα για να μην παρεξηγηθούμε. Καλή πίτσα είναι αυτή που τέρπει τρεις αισθήσεις. Πρωτίστως τη γεύση και δευτερευόντως την όραση και την όσφρηση. Και ύστερα ας τις διαχωρίσουμε. Σε ιταλικού τύπου πίτσες, συνοικιακές αφράτες μαμαδίσιες πίτσες και all american huge pan overloaded πίτσες. Στο Recipe bar στην καρδιά της Κηφισιάς (Κασσαβέτη 12) θα βρεις εξαιρετική πίτσα ιταλικού τύπου. Capisce;

Θα εστιάσω λίγο πρώτα στην όσφρηση. Γιατί όταν ήρθαν οι πίτσες στο τραπέζι που είχαμε εγκατασταθεί με τον συναγωνιστή φωτογράφο Θοδωρή Μάρκου, το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να παρατηρήσω τον κόσμο γύρω μου. Γιατί η μυρωδιά της πίτσας ήταν τόσο χορταστική και γεμάτη που έκανε πάρα πολλά κεφάλια από τα διπλανά τραπέζια να γυρίσουν ζηλόφθονα το κεφάλι τους προς το δικό μας.

 

Και ήταν το πρώτο πράγμα που είπα στον Νίκο Μορφέση, ιδιοκτήτη του Recipe, dj και φίλο. Ότι η πίτσα όταν σερβίρεται αποτελεί την καλύτερή της διαφήμιση για τον κόσμο τριγύρω. Μισό λεπτό να γίνω εριστικός στο Instagram του Oneman.

 

Η όραση εξαιρετικά ευχαριστημένη και εκείνη με το σερβίρισμα στη ρακέτα να είναι αρκετά έξυπνο και τα υλικά να μοιάζουν στολισμένα παρά τοποθετημένα πάνω στο ζυμάρι. Αλλά από τη στιγμή που μιλάμε για πίτσα, καλύτερα να μιλήσουμε για γεύση. Γιατί και δεμένος πισθάγκωνα να ήσουν με τα μάτια κλεισμένα, θα μπορούσες να καταλάβεις μία νόστιμη πίτσα από την πρώτη μπουκιά. Ρώτα και το Θοδωρή που πήγε μέχρι την κουζίνα να πάρει ντοκουμέντα από την προετοιμασία.

 

Δοκιμάσαμε Εξαφανίσαμε τρεις πίτσες (και ένα γλυκό). Για να είμαστε αντικειμενικοί βεβαίως βεβαίως. Με ένα κομμάτι, πού να καταλάβεις γεύση. Σωστά; Σωστά. Ξεκινήσαμε με την Prosciutto με σάλτσα ντομάτας, μοτσαρέλα, προσούτο, ρόκα και παρμεζάνα.

 

Η συγκεκριμένη πίτσα είναι πάντα κριτήριο επιλογής. Γιατί μπορείς πολύ εύκολα να καταλάβεις αν τα υλικά είναι καλά. Αν είναι νόστιμο το prosciutto, αν είναι καλή η παρμεζάνα και αν η μοτσαρέλα είναι μοτσαρέλα ή ένα κάποιο τυρί που λιώνει. Πολλοί χρησιμοποιούν ένα βουνό ρόκας να κρύψουν την όποια ατέλεια της πίτσας που φτιάχνουν. Εδώ, οι γεύσεις ήταν ισορροπημένες και τα υλικά πάρα πολύ γευστικά. Ρώτα και το Θοδωρή που έφαγε 3 κομμάτια.

 

Για να περάσουμε στην Tartufo με μοτσαρέλα, σάλτσα τρούφας, φρέσκα μανιτάρια και ρόκα. Εδώ είναι πιο δύσκολα τα πράγματα. Κι αυτό γιατί οι πίτσες και τα ζυμαρικά με τρούφα, είτε σε flakes, είτε σε λάδι, είτε σε σάλτσα, είναι μόνο για εκείνους που τους αρέσει η έντονη και ξεχωριστή γεύση της τρούφας.

 

Προσωπικά έχω ένα λάδι τρούφας στο ντουλάπι της κουζίνας μου για να ρίχνω πάνω από διάφορα φαγητά οπότε η παραγγελία της tartufo ήταν δική μου επιλογή. Κι αυτό γιατί είναι πολύ σημαντικό να μην το παρακάνεις με την τρούφα και να την δένεις μόνο με υλικά που της ταιριάζουν. Όπως εδώ. Ρώτα και το Θοδωρή που έφαγε 2 κομμάτια.

 

Τελευταία ήρθε στο τραπέζι η Buffala, η οποία έμελλε να γίνει και η προσωπική μου αγαπημένη. Κι αυτό γιατί το παν για μένα στην ιταλική κουζίνα είναι οι λεπτές, απλές γεύσεις και τα ντοματίνια ντάτερι έδεναν φανταστικά με την buffalo και τον βασιλικό. Ρώτα και το Θοδωρή που έφαγε 3 κομμάτια.

 

24 κομμάτια πίτσας μείον τα 8 του Θοδωρή, μείον τα 5 που πήραμε πακέτο, καλά τα πήγα, δεν λέω. Άλλο ένα μεσημέρι Τρίτης που θα έλεγε κι ο Τριαντάφυλλος.

(Note to self: να πω και στην Τζένη να πάει από εκεί όταν κάνει τη βόλτα της στην Κηφισιά)

Η Old Style Carbonara μού έκλεινε το μάτι στον κατάλογο αλλά α) έπρεπε να φύγουμε και β) είχαμε ήδη παραγγείλει γλυκό. Το Calzone σοκολάτας που φτάνει και περισσεύει για 2 άτομα.

 

Σοκολάτα και μασκαρπόνε ψήνονται αγκαλιασμένα στον φούρνο και χύνονται έξω από το ζυμάρι στην πρώτη μαχαιριά. Να δεις γραφικότητες, που ευτυχώς δεν κατεγράφησαν στον φακό, με εμένα να έχω πάρει ένα κομμάτι ζυμάρι και να μαζεύω τη σοκολάτα από το πιάτο. Ρώτα και το Θοδωρή που είχε λιγώσει και μου ζήτησε βαρέα.

 

Έχουμε ξαναγράψει και στο παρελθόν για το Recipe. Γιατί το θεωρώ ένα από τα πιο όμορφα μαγαζιά στα Βόρεια, τόσο για να πιεις το ποτό σου το βράδυ στη μπάρα του όσο και για να αράξεις ένα απόγευμα με κρασί και φαγητό. Το ότι φτιάχνει φανταστική πίτσα είναι απλά άλλος ένας λόγος για να βρεθείς και εσύ στα τραπέζια του. Θα περάσεις ωραία.

 

Ρώτα και το Θοδωρή που δεν ήθελε να φύγουμε.