Unsplash
ΦΑΓΗΤΟ

Κι αν οι γονείς μας καθορίζουν τα φαγητά που μας αρέσουν;

Το μήλο δεν πέφτει πολύ μακριά από τη μηλιά, όπως φαίνεται, αφού οι γονείς μας ευθύνονται εν μέρει για τις προτιμήσεις μας στο φαγητό.

Θυμάμαι ότι για πολλά χρόνια δεν έτρωγα μαγειρίτσα, μέχρι που ένα Πάσχα βρέθηκα φιλοξενούμενη της κολλητής μου και δοκίμασα την εκδοχή της μητέρας της. Χάρη σε αυτή την εκλεπτυσμένη εκδοχή, ένας άλλος κόσμος ανοίχτηκε μπροστά μου, για ένα φαγητό που μέχρι πρότινος το απέφευγα στο γιορτινό τραπέζι. Τελικά, έπεισα τη μητέρα μου να αλλάξει τη συνταγή της μαγειρίτσας κι έκτοτε την τιμάω δεόντως.

Μεγαλώνοντας, βρισκόμαστε όλο και περισσότερο σε κοινά τραπέζια με ανθρώπους από διαφορετικά backgrounds, και κάπως έτσι βγαίνουν στη φόρα διάφορα μυστικά γύρω από τα φαγητά που τρώμε ή απορρίπτουμε. Κάποιοι δοκίμασαν για πρώτη φορά παντζάρι στην ενήλικη ζωή τους, άλλοι δεν τρώνε αρνί ενώ πολλοί δεν ξέρουν πώς να μαγειρεύουν ψάρι.

Οι διαφορετικές εμπειρίες που έχει ο καθένας μας γύρω από τα διαφορετικά φαγητά, οδηγούν σε ένα ερώτημα: πόσο μπορούμε να ξεφύγουμε από τις διατροφικές συνήθειες που «κληρονομήσαμε» από τους γονείς μας; Η Courtney Hines, διαιτολόγος που ειδικεύεται στην παιδική διατροφή, εξηγεί πώς οι παράγοντες που επηρεάζουν το πώς τρέφεται ένα παιδί, ποικίλλουν.

«Αν τις περισσότερες φορές τρως στο τρέξιμο, ενώ στέκεσαι πάνω από τον νεροχύτη ή οδηγάς, το παιδί μαθαίνει πώς η ώρα του γεύματος είναι μια διαδικασία βιαστική, κάτι που πρέπει να γίνει γρήγορα για να κάνει μετά κάτι άλλο. Αυτό μπορεί επίσης να δυσκολέψει το παιδί σε βάθος χρόνου, όσον αφορά στο να μάθει να ακούει τον οργανισμό του (πότε αισθάνεται πλήρες για παράδειγμα), γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε κακή διατροφή».

Τι ρόλο παίζουν οι γονείς για τα φαγητά που τρώμε (ή που δεν τρώμε)

Τα παιδιά απορροφούν συμπεριφορές των γονέων και των κηδεμόνων τους σε ό,τι αφορά στο φαγητό: πώς μιλούν γι’ αυτό, πώς τρώνε και τι τρώνε. «Το κλειδί είναι επανάληψη, επανάληψη, επανάληψη. Συνέχισε να προσφέρεις μια μεγάλη γκάμα τροφών, ακόμα κι αν το παιδί σου απορρίπτει αυτό που του δίνεις. Η επιμονή μπορεί να σε ανταμείψει» λέει η διατροφολόγος.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, υπάρχουν κάποιοι γενετικοί παράγοντες που οδηγούν στις εκάστοτε διατροφικές προτιμήσεις, όπως είναι οι αλλεργίες. «Αν ένας γονιός έχει σε μεγάλο βαθμό αλλεργία σε μία τροφή, υπάρχει σημαντική πιθανότητα να την κληρονομήσουν και τα παιδιά του» εξηγεί η ειδικός. Μάλιστα, προσθέτει πως το κατά πόσο εκθέτεις τα παιδιά σου σε νέες τροφές αλλά και η διαφορετικές κουλτούρες, μπορούν να συμβάλλουν σε διατροφικές προτιμήσεις, μη καθορισμένες από γενετικούς παράγοντες.

Για αρκετούς ανθρώπους, ισχύει η κοινή άποψη ότι ο κόλιανδρος έχει «γεύση σαπουνιού». Μάλιστα, οι πολέμιοι είναι τόσοι πολλοί που έχουν δημιουργήσει και ένα group στο Facebook με το όνομα I Hate Coriander. Στη συγκεκριμένη περίπτωση του κόλιανδρου, αυτά τα άτομα μπορεί να έχουν μια διακύμανση σε μια ομάδα οσφρητικών υποδοχέων που κάνουν το βότανο να έχει γεύση σαπουνιού. Από την άλλη, η γενετική μπορεί να είναι επίσης ο λόγος που περνούν κάποιες τροφικές αλλεργίες στα παιδιά.

Για τις διατροφικές προτιμήσεις που δεν έχουν τις ρίζες τους στη γενετική, υπάρχει πάντα η ευκαιρία για κάποιον να ξεμάθει, δοκιμάζοντας νέες τροφές σε συχνή βάση και μαγειρεύοντάς τες με διαφορετικούς τρόπους. Ειδικά για τα παιδιά, η δοκιμή νέων φαγητών είναι απαραίτητη.

Πώς αλλάζουμε διατροφικές συνήθειες

«Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι τα γούστα των παιδιών αλλάζουν συνεχώς, οπότε η δοκιμή τροφών ξανά και ξανά είναι το κλειδί για την καθιέρωση νέων διατροφικών συνηθειών ή προτιμήσεων. Χρειάζεται χρόνος για να συνηθίσουν τα παιδιά σε νέες γεύσεις και υφές. Γι’ ‘αυτό είναι πολύ σημαντικό να τους συστήσουμε από μικρή ηλικία, διαφορετικά φαγητά».

Τη σημασία του να είσαι ανοιχτός ως γονέας και να εκθέτεις το παιδί σου σε νέες γαστρονομικές εμπειρίες, συζητούν και οι Θάνος Φέσκος και Γιώργος Παπαζαχαρίας, chefs του Delta, του νέου εστιατορίου που άνοιξε τις πόρτες του στο ΚΠΙΣΝ, με πρωτοβουλία και δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος.

«Έχουμε κρατήσεις από γονείς που θέλουν να φέρουν τα παιδιά τους, που μπορεί να είναι 14 χρονών για παράδειγμα, αλλά μας λένε ότι δεν ξέρουν αν το μενού θα αρέσει [στο παιδί]. Η απάντησή μας είναι ότι θέλουμε το παιδί να δειπνήσει μαζί μας. Γιατί θέλουμε να επενδύσουμε πάνω του και να αρχίσει να μαθαίνει κάτι διαφορετικό. Ακόμα και να διευρύνει τους ορίζοντές του. Αυτό θα διαλέξει τι θέλει και τι έχει στη διατροφή του όμως καλό είναι πρώτα να δοκιμάσει» τονίζει ο δεύτερος.