Το ‘La Bistecca’ είναι το ιταλικό που θα σε κάνει να παραμιλάς

Είναι Κυριακή πρωί, παίρνω λίγο κέικ στο χέρι και πάω για την πρωινή εκπομπή στο ραδιόφωνο. Όσοι έχουν Σαββατοκύριακο δουλειά ξέρουν τι θα πει να αποχωρίζεσαι, το κρεβάτι και το πρωινό χουζούρι τις Κυριακές. Ωστόσο, κάτι με κρατάει πιο ζωντανή από τις άλλες Κυριακές και δεν είναι ο διπλός καπουτσίνο. Είναι το τραπέζι που έκλεισα στο La Bistecca, για το μεσημέρι. Οι φωτογραφίες που δημοσίευσαν τον τελευταίο καιρό στο ίνσταγκραμ φίλοι μου με τα λαχταριστά πιάτα και τα ζυμαρικά με είχαν φέρει σε μία πολύ δύσκολη κατάσταση.

Επιτέλους έφτασε το μεσημέρι, όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν στην Σοφούλη, στο La Bistecca. Έναν χώρο που ήξερα από παλιά και έχει αλλάξει πολλές φορές χέρια, αφεντικά, ύφος, στυλ, είδος κουζίνας. Αυτή τη φορά όμως έμοιαζε να είχε βρει ακριβώς αυτό του έπρεπε.

Μπαίνοντας συνειδητοποίησα ότι ίσως ήταν πιο οικογενειακή η φάση από ό,τι θα ταίριαζε στα δικά μου γούστα, ωστόσο δεν πτοήθηκα καθώς ήταν Κυριακή και ήταν λογικό.

Σε δευτερόλεπτα, αφού κάθισα, άρχισα να ξεφυλλίζω το μενού, ενώ οι σερβιτόροι που περνούσαν δίπλα μου με πιάτα, έκαναν τα μάτια μου να σχηματίζουν φρουτάκια.

Ήθελα με αγωνία ζυμαρικό και ειδικά με κάτι με κρέμα γάλακτος. Οι Κυριακές απαιτούν κάτι μεγαλειώδες, θερμιδούχο, και κολασμένο.

Ξεκινώ όμως με την επιλογή της σαλάτας, ήταν μία από αυτές που πέρασε δίπλα μου για άλλο τραπέζι και την ήθελα οπωσδήποτε και εγώ. Πράσινη σαλάτα με ντοματίνια, prosciutto, cipollini, bocconcini και απαλή μουστάρδα.

Τα ορεκτικά με ζόρισαν ιδιαίτερα μπορώ να πω, καθώς θα μπορούσα να τα παραγγείλω όλα και να αφήσω τελείως το κυρίως, έλα που όμως, το κυρίως το είχα προεπιλέξει και ανυπομονούσα να το δοκιμάσω. Κατέληξα στα μανιτάρια Portobello με μαρμελάδα σύκο και βαλσάμικο και επειδή ήθελα κάτι σε πατάτα και επέλεξα την ψητή με κρέμα gorgonzola.

Το ταλαγάνι με φύλλο κρούστας, πατέ ελιάς, λιαστή ντομάτα και μαρμελάδα ντομάτας ήταν ακόμα ένα δώρο για τον ουρανίσκο.

Ήρθε η ώρα για τα κυρίως. Τα Rigatoni με κοτόπουλο, πέστο λιαστής ντομάτας, και κρέμα γάλακτος, φώναζαν το όνομά μου από τη στιγμή που άνοιξα τον κατάλογο. Για την ακρίβεια, θυμάμαι δίπλα στο πιάτο να αναβοσβήνει το όνομά μου.

Η παρέα δεν ήθελε να με ακολουθήσει στην πανδαισία ζυμαρικών και κρέμας και επέλεξε κρέας. Ψαρονέφρι με baby πατάτες και λαχανικά στη σχάρα και δυνατό μπιφτέκι γαλοπούλας.

Είναι από αυτές τις στιγμές που θες να κλειδώσεις για πάντα, να σταματήσει ο χρόνος πάνω από ένα ριγκατόνι και να κάνεις rewind ξανά και ξανά. Αλλά δεν γίνεται. Τα υπερχορταστικά πιάτα κάποια στιγμή τελείωσαν.

Εκεί που έψαχνα ξανά τον κατάλογο για επιδόρπιο, ήρθε ο από μηχανής σερβιτόρος, λέγοντάς μας ότι ο σεφ θέλει να κεράσει τα επιδόρπια. «Ι Do», απάντησα και σε λίγο μία υπέροχη πανακότα με μέλι, καραμελωμένο ρύζι, σάλτσα πορτοκάλι και φυστίκι Αιγίνης ήρθε κοντά μας.

Το σουφλέ σοκολάτας με παγωτό βανίλια, έκλεισε υπέροχα την πόρτα του παραδείσου. Όλα τα ωραία κρατάνε λίγο εξάλλου.

La Bistecca, Σοφούλη 75, τηλ. 2310-410999