ΦΑΓΗΤΟ

Βρήκαμε το απόλυτο πεϊνιρλί της Θεσσαλονίκης

Η Δώρα Τσαμπάζη υποκλίνεται στο μεγαλείο του Goloso στην Τούμπα, που έχει κάνει το πεϊνιρλί έργο τέχνης.

Ο δρόμος αυτή την εβδομάδα, με φέρνει στην αγαπημένη Τούμπα όπου ένας Αεκτσής και ένας Παοκτσής ενώνουν το φλογερό ταμπεραμέντο τους και δημιουργούν το απόλυτο πεϊνιρλάδικο.

Για να είμαστε δίκαιοι, η τρέλα με το Goloso, ξεκίνησε το 2003 στην Κομοτηνή, από τον Πάρη Σαββίδη, δημιουργώντας χιλιάδες φανς τρελαμένους, κυρίως φοιτητές, που έκαναν το πεϊνιρλί του Goloso γνωστό στη Θράκη όλη και όχι μόνο. Για τον Πάρη, το να κάνει ένα παραδοσιακό πεϊνιρλί ήταν κάτι σαν πεπρωμένο, αφού ο παππούς του στη Δράμα πουλούσε πεϊνιρλί με βούτυρο και κασέρι σε καρότσι στον δρόμο. Η τέχνη πέρασε από τον παππού στον γιο και μετά στον εγγονό και έτσι ο Πάρης, κρατώνας όλη την μυστική συνταγή με τα αγνά υλικά, την αναβαθμίζει και την κάνει ένα πραγματικό έργο τέχνης.

Η έμπνευση δεν σταματούσε μόνο στο εργαστήρι παραγωγής των πεϊνιρλί, αλλά υπήρχε ένας οργασμός δημιουργικότητας, έτσι τα παιδιά στην Κομοτηνή έκαναν αυτό το τηλεοπτικό διαφημιστικό σποτάκι, που ήταν τόσο πετυχημένο, που κάποια τοπικά κανάλια στη Βόρεια Ελλάδα το ζήτησαν και το έπαιζαν εντελώς δωρεάν.

 

Μόλις πριν 3 μήνες ο Πάρης, αποφασίζει να ανοίξει το Goloso και στη Θεσσαλονίκη, έτσι μαζί με τον Νίκο Βαφειάδη, δημιουργούν το Goloso στην Τούμπα, σε ένα πασίγνωστο μέρος, Παπάφη με Κλεάνθους όπου σερβίρουν σπιτικό πεϊνιρλί, hot dog με λουκάνικο Δράμας σε χειροποίητο ψωμάκι, και σαλάτες.

Αρχικά κάποιος θα αναρωτηθεί, τι ποικιλία μπορεί να υπάρξει σε ένα πεϊνερλί και πόσο νόστιμο τελοσπάντων μπορεί να είναι ένα πεϊνιρλί για να γίνεται αυτός ο χαμός στα delivery που γίνονται μέχρι τις 5 το ξημέρωμα, αλλά και από ξενύχτηδες που πάνε μέχρι την Τούμπα για να “σβήσουν” το αλκοόλ με πεϊνιρλί.  Και λογικό είναι να αναρωτιόμαστε, καθώς έχουμε συνηθίσει το πεϊνιρλί σε μπουγατσατζίδικα, όπου δεν το κάνουν σωστά, άρα και νόστιμο και νομίζουμε πως όλα είναι έτσι.

 

Ο Πάρης ζυμώνει τρεις φορές τη μέρα. Πρωί πρωί, μεσημέρι και απόγευμα. Έτσι ό,τι ώρα και να πας, το πεϊνιρλί θα είναι φρεσκότατο, καθώς ψήνεται εκείνη την ώρα με αγνά υλικά που προσεχτικά έχουν διαλεχτεί.

Οι γεύσεις μπορεί να είναι οι κλασικές και γνωστές σε όλους μας. Κασέρι, κασέρι μπέικον, μανιτάρια, ντομάτα και άλλα.

 

Όμως εδώ δεν θα πας με την κλασική οδό. Θα ζητήσεις απαραίτητα το πεϊνιρλί με χοιρινό σουβλάκι. Δεν θα χάσεις αυτήν  την  εμπειρία. Ψήνεται το πεϊνιρλί με το κασέρι στο φούρνο και το σουβλάκι στα κάρβουνα. Κάποια στιγμή έρχεται η ένωση των δύο εις σάρκα μία. Και τότε ανοίγει μια πόρτα στην κόλαση. Χυμός λεμόνι πιτσιλάει γλυκά το πεϊνιρλί. Λεμόνι, ναι λεμόνι. Το σουβλάκι αγκαλιάζει γλυκά και βυθίζεται στο κασέρι. Ρίγανη πασπαλισμένη στολίζει το ποίημα αυτό. Κόβεται σε κομμάτια και σερβίρεται μέσα στο κουτάκι του παρέα με μία σπιτική σως με βάση τη μαγιονέζα.

 

Δοκιμάζω. Μία τεράστια ικανοποίηση γεμίζει τον ουρανίσκο. «Παναγιά μου, τι είναι τούτο!» αναφωνώ. Έντονες γεύσεις που ανέλπιστα δένουν υπέροχα. Έρχεται και το κοτόπουλο σουβλάκι δίπλα.

 

Μα δεν τελειώσαμε, δεν γίνεται σου λέω, δεν τελειώσαμε. Πεϊνιρλί με κιμά και παρμεζάνα, έλα κι εσύ κοντά μου. Και ήρθε και ήταν κόλαση.

 

Ένα χαμόγελο ικανοποίησης και πληρότητας ζωγραφίστηκε στα χείλη, όχι μόνο για αυτό το υπέροχο πεϊνιρλί που έφαγα, αλλά και για την τεράστια ανακάλυψη που έκανα.

Goloso Θεσσαλονίκη, Παπάφη 105 με Κλεάνθους γωνία, τηλ. 2310-911110