ΦΑΓΗΤΟ

Το μουσείο των εμετικών εδεσμάτων

Στη Σουηδία δημιουργήθηκε ένα μέρος όπου μπορείς να δοκιμάσεις τις πιο σιχαμένες γαστριμαργικές δημιουργίες απ' όλον τον κόσμο.

Από τις επίγειες απολαύσεις, λίγες έχουν παραμείνει αναλλοίωτες. Το φαγητό, παρά τους όποιους πειραματισμούς έχει υποστεί κατά καιρούς, ήταν περήφανα μία από αυτές. Οι παραφωνίες, οι άστοχες αλλαγές και τα προβληματικά πιάτα που μερικές φορές προέκυπταν, δεν μας ‘άγγιζαν’. Ακόμη και όταν έκαναν την εμφάνισή τους παράξενες γεύσεις και ονομασίες, αδιαφορούσαμε επιδεικτικά. Επικεντρωνόμασταν μόνο στο πεντανόστιμο περιεχόμενο του πιάτου μας, αποβάλλοντας τα όποια δικαιολογημένα ερωτηματικά.

Το πιο αηδιαστικό μουσείο φαγητού στον κόσμο φαίνεται πως έχει εκ διαμέτρου αντίθετη άποψη. Στον εκθεσιακό του χώρο, φιλοξενούνται μερικά από τα πιο άγευστα, ανατριχιαστικά και προκλητικά φαγητά που εντοπίζονται στην παγκόσμια γαστρονομία. Τα εγκαίνιά του, τον προηγούμενο Μάιο, συνοδεύτηκαν από αμφίθυμες αντιδράσεις. Όπως ήταν λογικό, δεν συμφώνησαν όλοι με την δημιουργία ενός μουσείου που τεστάρει τις ανοχές και τις αντοχές κάθε ξεχωριστού ουρανίσκου.

Εντός του μουσείου, σου δίνεται η δυνατότητα να μυρίσεις και να πάρεις μία γεύση από τα απωθητικά πιάτα που λειτουργούν ως κατά φαντασία εκθέματα. Οι διαθέσιμες επιλογές είναι δυσβάσταχτα πολλές, με αφετηρία την τοπική σπεσιαλιτέ που ονομάζεται surströmming. Είναι περισσότερο μία ειδική τεχνική παρά ένα ανυπόφορο σε όψη, οσμή και γεύση φαγητό. Στη Σουηδία, για να μην πετάξουν το μπαγιάτικο ψάρι, το πασπαλίζουν με αρκετό αλάτι και το σερβίρουν σαν να είναι φρεσκότατο. Επειδή όμως η μυρωδιά του δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμη, συνήθως τρώγεται σε εξωτερικούς χώρους.

To surströmming βέβαια θεωρείται μία από τις πιο εύκολες προκλήσεις που θα συναντήσεις στο εσωτερικό του μουσείου. Καθώς τα εκθέματα-φαγητά διαδέχονται το ένα το άλλο, ο δείκτης δυσκολίας ανεβαίνει. Από ένα σημείο και μετά, παγώνεις και μόνο στο θέαμα που αντικρίζεις. Η πλειοψηφία των ανθρώπων που το επισκέπτονται, υποχωρούν με γρήγορα βήματα προς τα πίσω στη θέα 5 φαγητών. Χάνουν το χρώμα τους μπροστά από τα ψημένα ινδικά χοιρίδια, το δύσοσμο Durian, τα αμελέτητα ταύρου, τον χαλασμένο καρχαρία αλλά και το ποτό που περιέχει ακατέργαστο γάλα καρύδας.

Η μουρμούρα των πρώτων εβδομάδων γύρω από τον ρόλο και τη σκοπιμότητα του μουσείου έχει κοπάσει αισθητά. Όσο περνάει ο καιρός, η περιέργεια και η ακαταμάχητη έλξη του ανεξερεύνητου σπρώχνει τους ντόπιους και τους τουρίστες στα ενδότερα του μουσείου. Αυτή είναι και η πραγματική νίκη του ιδρυτή του, του Samuel West. Επί της ουσίας, διαπραγματεύτηκε και επανακαθόρισε τα στενά όρια των κοινά αποδεκτών φαγητών.

Το πιο αηδιαστικό μουσείο φαγητού στον κόσμο είναι το πιο συμπαθητικό αηδιαστικό μουσείο όλου του κόσμου.