Από την Τουρκία στη Διάσκεψη COP26: Το προσφυγικό ταξίδι της μικρής Αμάλ

Μία μακριά διαδρομή, από τα σύνορα Τουρκίας-Συρίας μέχρι τη Μεγάλη Βρετανία, που στην πορεία συνάντησε αρκετές μικρόψυχες αντιδράσεις. Ένα μικρό κορίτσι που κουβαλά ένα πολύ μεγάλο μήνυμα. Μία τόση δα υποσημείωση στο προσφυγικό δράμα που τα τελευταία χρόνια αποκτά τεράστιες διαστάσεις. Πολλές σκέψεις, πολλή συζήτηση, μεγάλοι προβληματισμοί – πολλά οξύμωρα σχήματα, τελικά.

Η μικρή Αμάλ από τη Συρία είναι μια μαριονέτα ύψους 3,5 μέτρων και ίσως το πιο πολυσυζητημένο art project του πλανήτη τους τελευταίους μήνες. Τα δικά της 8000 χιλιόμετρα μέχρι τη Μεγάλη Βρετανία και τη 26η Διάσκεψη του OHE για το Κλίμα (COP26) λειτούργησαν ως ένας τρόπος για να μην ξεχνάμε κάτι πολύ βασικό: υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες μικρά παιδιά εκεί έξω, προσφυγόπουλα, που έχουν ξεριζωθεί βίαια από τον τόπο τους.

Το όνομά της θα πει «ελπίδα» στα Αραβικά και σαν ιδέα γεννήθηκε στον καταυλισμό προσφύγων του Καλαί, στη Βόρεια Γαλλία. «Ο σκοπός του The Walk δεν ήταν μόνο να δείξει τις φριχτές συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες αλλά και την πιθανότητα να βρεθεί κανείς στη θέση τους» είχε δηλώσει, χαρακτηριστικά, ο Amir Nizar Zuabi, καλλιτεχνικός διευθυντής του project.

Τουρκία, Ελλάδα, Ιταλία, Βέλγιο, Γαλλία, και τελικά Μεγάλη Βρετανία ήταν μερικοί μόνο από τους προορισμούς που επισκέφτηκε η Αμάλ. Αλλού την υποδέχθηκαν με ανοιχτές αγκαλιές, αλλού με υποκλίσεις και αλλού με πέτρες.

Το μεγάλο, προσφυγικό ταξίδι της Αμάλ

Δυστυχώς, ένα καλλιτεχνικό project που βασικό στόχο είχε να αναδείξει τη διαφορετικότητα συνάντησε πολλές μισαλλόδοξες φωνές στον δρόμο του – όπως, για παράδειγμα, την απαγόρευση να επισκεφτεί τα Μετέωρα με τη δικαιολογία ότι η μαριονέτα είναι φανερά «μουσουλμανικής» επιρροής. Είναι γνωστό ότι πολύ συχνά οι επίσημες θρησκείες ορθώνουν τα μεγαλύτερα σύνορα.

Επειδή, όμως, δεν υπάρχει κανένας λόγος να στεκόμαστε περισσότερο από όσο χρειάζεται στα αρνητικά, ας κρατήσουμε τα θετικά. Ή το πώς η προσφυγοπούλα Αμάλ πέρασε από χώρα σε χώρα φτάνοντας μέχρι τη Γλασκόβη και τη Διάσκεψη COP26. Εκεί, δηλαδή, που ένωσε τη φωνή της μαζί με όλον τον υπόλοιπο κόσμο τονίζοντας τα δύο πιο σημαντικά προβλήματα της εποχής μας: την κλιματική κρίση και το προσφυγικό ζήτημα.