Ο πραγματικός ιδρυτής του Twitter δεν είναι αυτός που νόμιζες μέχρι τώρα

Δεν μπερδεύεσαι. Ο Jack Dorsey ήταν εκείνος που έριξε την ιδέα του status -να γράφει ο καθένας ό,τι κάνει και ό,τι σκέφτεται, ανά πάσα ώρα και στιγμή. Ο Williams ωστόσο, συγκέντρωσε τα κατάλληλα άτομα για να δημιουργήσουν κάτι καινοτόμο, ενώ ήταν αυτός που έβαλε και τα λεφτά. Μια στιγμή και θα τα δούμε όλα.

Το αρχικό όνομα του Twitter ήταν twttr.

To σκέφτηκε o Noah Glass, εμπνευσμένος από το Flickr και τους σύντομους κωδικούς των SMS των πέντε χαρακτήρων. Το Twitter, που επίσης είχε τεθεί ως ιδέα, άνηκε σε άλλους. Έξι μήνες μετά το λανσάρισμα, το αγόρασαν οι σημερινοί ιδιοκτήτες. «Όταν έπεσε στην αντίληψη μας η λέξη Twitter σκεφτήκαμε πως ήταν τέλεια. Ο ορισμός της ήταν “σύντομη έκρηξη ασήμαντων πληροφοριών” και “τα φτερά των πουλιών”. Ό,τι ακριβώς, δηλαδή ήταν το προϊόν μας», έχει πει ο Dorsey, ο οποίος έγραψε και το πρώτο tweet της ιστορίας, στις 31 Μαρτίου του 2006. Πουλήθηκε για 2.9 εκατομμύρια δολάρια, στις 23/3 του 2021.

Το αγόρασε ο Μαλαισιανός Sina Estavi, chief executive officer της Bridge Oracle, που έχει κάνει περιουσία χάριν συστήματος blockchain (προκύπτει από δίκτυο ανθρώπων που δημιουργούν και μοιράζονται κάτι κοινό. Όλα τα πρόσωπα που συμμετέχουν στη δημιουργία μιας αλυσίδας κοινοποιήσεων κατέχουν ξεχωριστά και από κοινού ταυτόχρονα ένα πανομοιότυπο αντίγραφο από ένα κοινό αρχείο. Το αρχείο αυτό δεν είναι στατικό σε περιεχόμενο, αλλά εμπλουτίζεται συνεχώς με καινούργιο περιεχόμενο. Η ειδοποιός διαφορά του αρχείου blockchain σε αντίθεση με οποιουδήποτε άλλου είδους αρχείο έγκειται στο ότι απουσιάζει η δυνατότητα διαγραφής δεδομένων σε αυτό). Η πληρωμή έγινε σε cryptocurrency, αντίπαλο του bitcoin.

Ο Estavi έδωσε κοντά στα 3 εκατομμύρια δολάρια (το 95% πήγε στον Dorsey), για να κάνει δικό του το “just setting up my twttr” (αυτό ήταν το πρώτο tweet της ιστορίας), γιατί όπως είπε «χρόνια μετά ο κόσμος θα αντιληφθεί την πραγματική αξία αυτού του τιτιβίσματος, όπως έγινε με τον πίνακα της Mona Lisa».

Να πάμε όμως, και στο θέμα μας. Που δεν είναι ο Dorsey, αλλά ο Evan Williams, o οποίος γεννήθηκε και μεγάλωσε σε αγρόκτημα, στην περιοχή Clarks της Nebraska, σε πενταμελή οικογένεια. Καθημερινά βοηθούσε με τις καλλιέργειες, ώσπου τελείωσε το σχολείο, μπήκε στο University of Nebraska-Lincoln και άφησε το πατρικό του, για να μείνει στην αδελφότητα που τον είχε δεχθεί για μέλος. Μετά το πτυχίο του (στον προγραμματισμό), δούλεψε σε διάφορες τεχνολογικές εταιρίες και σε start-ups, δεν βρήκε κάτι να τον ενδιαφέρει απόλυτα και επέστρεψε στο σπίτι του. Ξαναέφυγε δυο χρόνια μετά, για να δουλέψει στην O’Reilly Media, στο τμήμα marketing. Ούτε αυτό τον ενθουσίασε ιδιαίτερα και άρχισε να γράφει και να πουλάει κώδικες -σε εταιρίες όπως η Hewlett Packard. Είχε φτιάξει και το δικό του site (ΕvHead.com), όπου έγραφε τις σκέψεις του. Με τη Meg Hourihan δημιούργησαν την Pyra Labs που πουλούσε λογισμικά διαχείρισης. Μια από τις δημιουργίες του ήταν το Blogger.

Βασικά, ο Williams είναι αυτός που ανακάλυψε και έδωσε στον πλανήτη τη λέξη blogger: το Blogger είχε ονομάσει ένα από τα πρώτα του ‘παιδιά’ (1999) και εκ των πρώτων εργαλείων, αφιερωμένων στη δημοσίευση ιστολογίων. Έγινε αυτό που έκανε δημοφιλή τα blogs. Για αυτό στο χώρο του κυκλοφορεί ως ο πρώτος βασιλιάς των blog.

Η Pyra Labs εξαγοράστηκε από την Google, στις 13/2 του 2003, όταν ο Williams συμπεριλήφθηκε στους 100 κορυφαίους καινοτόμους κάτω των 35 χρόνων (λίστα του MIT). Ήταν υπάλληλος της Google (που δεν φτιάχτηκε από δυο ανθρώπους σε γκαράζ), έως τον Οκτώβριο του 2004 όταν έφυγε για να φτιάξει τη Odeo, εταιρία podcast που ανήκει στη Sonic Mountain. Δεν την έκανε μόνος. Είχε για συνιδρυτή τον Biz Stone, με τον οποίον είχαν γνωριστεί στη Google.

Ο συνιδρυτής του Twitter που ήταν college drop-out πριν εγκαταλείψει και την πλατφόρμα

Ο Stone είχε ονομαστεί από το GQ, το 2009 ως «ο nerd της χρονιάς». Νωρίτερα είχε εγκαταλείψει δυο πανεπιστήμια (Northeastern University και University of Massachusetts Boston, όπου σπούδαζε τέχνες, με πλήρη υποτροφία) και έβγαζε μεροκάματο, μεταφέροντας κούτες εκδοτικής εταιρίας. Μια μέρα μπήκε κρυφά στο γραφείο του αφεντικού του και σχεδίασε ένα εξώφυλλο βιβλίου. Την επομένη το αφεντικό τον φώναξε για να του δώσει νέα δουλειά. Δούλεψε ως designer για τρία χρόνια. Μετά αποφάσισε ότι θέλει να αποκτήσει τη δική του εταιρία. Στο μεσοδιάστημα ασχολήθηκε με το web design, ενώ «μια απάτη μου έδωσε δουλειά στη Google».

Πριν εμφανιστεί ο Williams στο διάβα του, o Stone είχε δημιουργήσει υπηρεσία μηνυμάτων (Sidemarker), ενώ όταν ήταν στην Google («είχα πάει στο τέλος του 2003, ως μέλος της ομάδας που είχε λανσάρει μια πρώιμη μορφή του social networking, που παρείχε και υπηρεσίες blogging -Xanga]) ασχολήθηκε και με τα blogs. «Κανείς δεν αγόρασε ό,τι έφτιαξα» θυμάται. Όπως θυμάται και ότι ο πρώτος καιρός στο Twitter ήταν πολύ δύσκολος. «Δεν έφυγα γιατί περνούσα πολύ ωραία. Συνεχίσαμε όλοι να δουλεύουμε, παρά τα προβλήματα, ώστε να διαψεύσουμε τους ατελείωτους αμφισβητίες μας. Όλοι έλεγαν πως είχαμε φτιάξει ένα άχρηστο παιχνίδι και ότι έπρεπε να μπαναριστεί. Ο Evan τους απαντούσε πως και το παγωτό δεν έχει χρησιμότητα, ως εκ τούτου έπρεπε να μπαναριστεί και αυτό».

«Δεν υπήρχαν χρήματα και ζούσα με τις πιστωτικές μου. Θυμάμαι είχα υπολογίσει το χρέος μου και είχα καταλήξει στο ότι δεν θα ξεχρεώσω νωρίτερα από το πέρας 200 χρόνων. Έλεγα και ξαναέλεγα στον εαυτό μου πως ο μελλοντικός Biz θα βρει τη λύση».

Τελικά, ο Stone εγκατέλειψε το 2011, για να φτιάξει mobile app που έβρισκε απαντήσεις σε ερωτήσεις που διατυπώνονταν με φωτογραφίες και χάρτες. Έγινε angel investor, αρωγός σε διάφορους τομείς όπως τα δικαιώματα των ζώων, το περιβάλλον, τη φτώχεια, την υγεία και την εκπαίδευση, μέλος διοικητικών συμβουλίων τεχνολογικών επιχειρήσεων και σκηνοθέτης κινηματογραφικών ταινιών. Το 2017 και ενώ είχε πουλήσει και την τελευταία εταιρία που είχε δημιουργήσει, είπε πως θέλει να γυρίσει στο Twitter. Γύρισε.

Η πρώτη δουλειά της Odeo ακυρώθηκε από την Apple

Η πρώτη δουλειά των Williams και Biz ήταν μια πλατφόρμα podcast. Την έφτιαξαν στο σπίτι ενός φίλου που έγινε και συνεργάτης, του Noah Glass. Όπως γράφει το Business Insider o τελευταίος είχε ένα προϊόν που έκανε MP3 τα μηνύματα που άφηνε κάποιος σε τηλεφωνητή και μετά μπορούσες να τα βάλεις στο Internet. Αυτή ήταν η προσφορά του στην Odeo. Σύντομα τα μάζεψαν όλα από το διαμέρισμα του Glass και πήγαν σε εκείνο του Williams (το είχε αγοράσει με τα χρήματα που είχε πάρει για την πώληση του Blogger στη Google), όπου δούλευαν οι τρεις τους συν τη σύζυγο του Williams. Ούτε εκεί έμειναν πολύ. Έπρεπε να βρουν γραφεία, καθώς είχαν πια 14 υπαλλήλους. Η τελευταία πρόσληψη ήταν αυτή του νεαρού προγραμματιστή, με το όνομα Jack Dorsey.

Ενώ όλα ήταν έτοιμα για το λανσάρισμα, είδαν την Apple να παρουσιάζει το iTunes. Αίφνης η Odeo έμεινε χωρίς αντικείμενο. Το αφεντικό έδωσε δυο εβδομάδες άδεια σε όλους, με το task να επιστρέψουν με ιδέες, καθώς έπρεπε να παρουσιάσουν κάτι στους επενδυτές της πρώτης πλατφόρμας που πια, δεν μπορούσαν να βγάλουν. Έκαναν και hackathlons, με τους υπαλλήλους να περνούν μέρες πάνω σε projects. Την ημέρα της επιστροφής, μπήκαν όλοι στην ίδια αίθουσα, άνοιξαν τα laptop τους και άρχισαν να παραθέτουν τις σκέψεις τους.

«Έχω την αίσθηση ότι ο Jack δεν περνούσε καλά με τη δουλειά που είχε έως τότε -υπήρχε πολύ καθάρισμα στην Odeo. Έτσι άρχισε να μας μιλάει για την ιδέα του status και το πόσο ενδιαφερόταν για αυτήν. Τον πρώτο καιρό προσπαθούσα να καταλάβω ποιος ήταν ο λόγος που είχε ενθουσιαστεί», έχει πει ο Glass.

Πώς σκέφτηκε ο Dorsey τη δομή του Twitter

Μια μέρα, ο Dorsey πήρε από το χέρι τον Biz, τον πήγε στο γραφείο του και άνοιξε ένα AOL messenger. Εμφανίστηκε ένα άσπρο, άδειο κουτάκι, δίπλα σε αυτό με το status του. Μαζί είδαν πως πολλοί φίλοι του Dorsey άρχισαν να γράφουν ηλίθια μηνύματα. Μετά ρώτησε «πιστεύεις πως μπορούμε να φτιάξουμε ένα δίκτυο, βασισμένο απόλυτα σε μια ιδέα σαν και αυτή; Χρησιμοποιώντας το πρωτόκολλο των SMS, αλλά εξελίσσοντας την ιδέα; Να στηριχθούμε στο status -στο τι κάνουν οι άνθρωποι, ανά πάσα στιγμή;». Το why not έγινε ιδέα στη συνάντηση των ανθρώπων της Odeo, που προκρίθηκε, κατόπιν δοκιμής που απήλαυσαν όλοι. Στην πραγματοποίηση είχε πάρει μέρος και ένας προγραμματιστής, ονόματι Florian Weber, ο οποίος επίσης δεν λάβει τα εύσημα που του αναλογούν. Παρεμπιπτόντως, ο Weber ήταν ο μόνος Ευρωπαίος στο γκρουπ αυτών που «έφτιαξαν» το Twitter. Σε συνέντευξη που είχε δώσει στο Tech Runch , ξεκαθάρισε ότι «η ιδέα άνηκε στον Dorsey, αλλά για να είμαι απόλυτα ειλικρινής ήταν ένα από αυτά τα πράγματα που προκύπτουν μετά τη συζήτηση πολλών ανθρώπων που έχουν να προτείνουν ιδέες. Ο Jack άναψε τη σπίθα. Ο Glass κι εγώ την ραφινάραμε».

Για δυο χρόνια δούλευε remotely, από το διαμέρισμα του στο Αμβούργο της Γερμανίας. Ο 12ος χρήστης του social network είχε βοηθήσει στη δημιουργία του software με το όνομα Ruby on Rails -έχει άδεια του ΜΙΤ-, το οποίο επηρέασε πάρα πολύ την εξέλιξη των web app, με εργαλεία που δημιούργησε και περιλάμβανε. Όταν η Odeo startup χρειαζόταν κάποιον που να ξέρει τη γλώσσα RoR, εντόπισε τον Weber και τον προσέλαβε -μολονότι ήταν σε άλλη ήπειρο και χρειαζόταν να δουλεύει το ξημέρωμα για να μπορεί να επικοινωνεί με τα αρχηγεία. Κάθε λίγες εβδομάδες πετούσε για το San Francisco, για να συναντηθεί με την ομάδα.

Το 2007 οι δρόμοι των Weber και Twitter χώρισαν «γιατί όσο αυξάνονταν οι υπάλληλοι, δεν φαινόταν ωραία να λείπει πάντα ένας από τα γραφεία. Επίσης, είχα καεί, ενώ δεν ήθελα να μετακομίσω στις ΗΠΑ -ήταν περίπλοκο το θέμα με τη visa». Και κάπως έτσι «εξαφανίστηκε» από τη λίστα των ανθρώπων που δημιούργησαν το Twitter. «Μου αρκεί που με θυμούνται και με επικαλούνται άνθρωποι όπως ο Dorsey».

Μολονότι αρχικά οι άνθρωποι του Twitter ενθουσιάστηκαν με την ιδέα τους, οι επενδυτές δεν πείστηκαν.

Ο Williams αγόρασε όλες τις μετοχές που είχε πουλήσει και έγινε το αφεντικό. Διάβασες ήδη πού είχε βρει τα χρήματα. Όπως αποκάλυψαν οι Νew York Times  είχε και παραπανίσια, καθώς δεν αποζημίωσε όπως θα έπρεπε τους εργαζομένους στo Blogger -μετά την πώληση. «Δεν φρόντισε αυτούς που τον βοήθησαν να φτάσει όπου έφτασε» είχε πει η συνιδρύτρια της πλατφόρμας.

Έβαλε τον Glass ως υπεύθυνο του project, με τον Stone να βοηθά μια στο τόσο. Δηλαδή ο επικεφαλής ήταν ο Glass. Όχι ο Dorsey, ο οποίος είχε σχεδιάσει κάτι σαν το Twitter πριν πάει στην Odeo και είχε την ιδέα. Όλοι όμως, οι υπάλληλοι της εταιρίας βοήθησαν σε αυτό που απολαμβάνουμε. Και αν δεν ήταν ο ενθουσιασμός του Glass και η επιθετική πολιτική που ακολούθησε για να πείσει τους Williams και Biz να εμπιστευτούν την ιδέα, το οργανόγραμμα που δημιούργησε και περιφρούρησε και τη γενικότερη ανάπτυξη, δεν θα γινόταν ποτέ πραγματικότητα. Ήταν και αυτός που δημιούργησε και κάποια από τα βασικά χαρακτηριστικά της πλατφόρμας.

Σε κάποια φάση, όλη η υπηρεσία του Twitter έτρεχε στο laptop του Glass, ένα IBM Thinkpad, που χρησιμοποιούσε κάρτα WiFi της Verizon. «Το είχα πάντα μαζί μου. Είχε πολύ πλάκα». Για την ιστορία, ο (ήσυχος) Williams απέλυσε τον (παθιασμένο και βροντόφωνο) Glass, γιατί είχαν διάσταση ως προς την εξέλιξη της εταιρίας. Στην ουσία είχαν επιδοθεί σε μάχη δύναμης. Με τη στήριξη του Dorsey -είχε γίνει επικεφαλής προγραμματιστής- κέρδισε ο Williams.

Οι κακοήθεις έχουν πει πως ο Dorsey ήθελε τον Glass εκτός, καθώς ήταν ο μόνος που μπορούσε να αμφισβητήσει πως το Twitter ήταν μόνο δική του ιδέα.

Προφανώς και ο Glass -ο οποίος περνούσε την ίδια περίοδο και τη διαδικασία διαζυγίου- πήρε μια κάποια αποζημίωση «αλλά αν έμενα και γινόταν ό,τι είχα προτείνει, θα είχα κερδίσει πολλά περισσότερα λεφτά. Ένιωσα προδομένος, από τους φίλους και την εταιρεία μου. Από τους ανθρώπους που είχα γύρω μου και τους οποίους είχα εμπιστευτεί. Που δουλεύαμε πλάι πλάι και δημιουργήσαμε κάτι. Είχα αναρωτηθεί ποιο είναι το νόημα να χτίζεις σχέσεις, αν το αποτέλεσμα ήταν αυτό. Κλείστηκα στον εαυτό μου και ξεπέρασα το θέμα μόνος μου». Κατέληξε σε αυτό που ακολουθεί.

«Αν ξέρω κάτι είναι ότι χωρίς εμένα το Twitter δεν θα υπήρχε»

Oι πρώτοι καλοί πελάτες του Twitter ήταν πολιτικοί και celebrities «γιατί το όλο θέμα με τη διασημότητα είναι πως έχεις περιορισμένο χρόνο, ως άνθρωπος. Και τον εκτιμάς». Ο Stone έχει πει στο Business Because πως η ανακάλυψη του ιδίου και των φίλων του «άλλαξε και το ρυθμό της δημοκρατίας. Τον έκανε πιο γρήγορο».

Ο Williams ήταν ο CEO έως τον Οκτώβριο του 2010 που άφησε τη θέση στον Dick Costolo, το 2013 η εταιρία μπήκε στο χρηματιστήριο και εκτιμήθηκε μεταξύ 14 και 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Τον Απρίλιο του 2017 ο άνθρωπος που έβαλε τα λεφτά πούλησε το 30% των μετοχών του «για προσωπικούς λόγους» και το Φλεβάρη του 2019 έφυγε και από το κεντρικό συμβούλιο. Από το 2012 είχε δημιουργήσει τη Medium και από το 2013 είχε φτιάξει με τον Stone την Obvious Corporation που είχε ως αντικείμενο τις ξεχωριστές startups. Έχει επενδύσει και στη Beyond Meat, με εναλλακτικές λύσεις για το κρέας. Είναι πατέρας δυο παιδιών και ταγμένος «στο να κάνω λιγότερα πράγματα, να αποφεύγω τους αντιπερισπασμούς και να εξοικονομώ χρόνο».