FATHERHOOD

Ο τρόμος του πατέρα μπροστά στον πρώτο έρωτα του παιδιού

Γιατί μπορείς να είσαι όσο προοδευτικός θέλεις. Αλλά όχι όταν αφορά την δική σου κόρη.

Μου ήρθε ο ουρανός σφοντύλι. Ένιωσα ζαλάδα. Ο κόσμος χάθηκε. Και αναγκάστηκα να καθίσω στον καναπέ και να πιω μια γουλιά νερό. Πότε; Όταν η πολύπειρη μητέρα συναδέλφου, που έχει κορίτσι που πάει στο γυμνάσιο, γύρισε και μου είπε στο χαλαρό. “Τα κορίτσια πλέον κάνουν σεξ από την 2η γυμνασίου, να το ξέρεις αυτό”. Προσθέτοντας, έτσι για το ολοκληρώσει το νοκ άουτ μπλόου, “Να αισθάνεσαι τυχερός αν έχει αρκετά καλή σχέση με την μάνα της ώστε να της ζητήσει καμία συμβουλή”.

Στο μυαλό μου ήρθε η εικόνα του Σάββα από το Σόι μου όταν συνειδητοποίησε ότι η μεγάλη του κόρη θα βγει για πρώτη φορά ραντεβού στον κινηματογράφο με ένα συμμαθητή της. Και εκείνος, όπως εγώ, δεν το αντιμετώπισε ‘ψύχραιμα’.

Στο μυαλό μου επίσης ήρθε η εικόνα μιας μπουστάτης 18χρονης τραγουδίστριας από τη Γλυφάδα, που πλέον το έχει γυρίσει στο έντεχνο, η οποία, δεκαπέντε χρόνια πριν στο Maxim, μου μιλούσε χαλαρά για το πόσο γρήγορα (και με πόσα άτομα ταυτόχρονα) κάνουν σεξ εκεί στο νότο.

Στο μυαλό μου, τέλος, ήρθε η δική μου εικόνα, μετά το πάρτι γενεθλίων μου της έκτης δημοτικού και το Empty Rooms μπλουζ που χόρεψα με την Ειρήνη με τα πράσινα μάτια και το ανκορα ροζ πουλόβερ. Τότε που ανακάλυψα για πρώτη φορά την χαρά του να…παίζεις μόνος (το έπιασες το υπονοούμενο φαντάζομαι). Γιατί ναι, εμείς τα αγόρια, είμαστε σιχάματα από μικρά.

Το αποτέλεσμα; Από τότε και έπειτα -αυτό συνέβη μερικούς μήνες πριν- ένα τεράστιο κόκκινο αντίστροφο ρολόι εμφανίζεται στην πάνω πλευρά του δεξιού μου ματιού. Τι μετράει; Τον χρόνο που μου μένει (σε μέρες, ώρες, δευτερόλεπτα) μέχρι η 9χρονη κόρη μου μπει στη φάση που κανένας πατέρας κόρης δεν αντιμετωπίζει -όπως στις διαφημίσεις- με ψυχραιμία ή γλυκύτητα. Αυτή δηλαδή του πρώτου έρωτα.

Το ξέρω, αργώ ακόμη. Αλλά όχι τόσο όσο θα πίστευε κανείς. Γιατί ήδη η μικρή έχει σταματήσει να παίζει με αρκουδάκια, όσο και αν εγώ επιμένω να της αγοράζω. Ποιος μου υπογράφει ότι δεν θα ανοιγοκλείσω τα μάτια μου και δεν θα βρω μια ουρά με μνηστήρες να μου χτυπούν την πόρτα, λες και είναι φάση κάλαντα όλο το χρόνο; Ε, ποιος μου το υπογράφει, πες μου; Αλήθεια σε ρωτάω, ξέρεις κανέναν;

Επίσης, αν και το γνωρίζω πως δεν με τιμά καθόλου, επιμένω να κρυφακούω κάθε βράδυ που συζητάει με την μάνα της, πριν την πάρει ο ύπνος, μπας και μάθω αν υπάρχει κάποιος συμμαθητής της που να μην σιχαίνεται (δεν υπάρχει). Ή κάποιος που να θέλει να παντρευτεί, όπως το ωραίο γειτονόπουλο με τον οποίο έχουν μεγαλώσει μαζί αφού γεννήθηκαν με μια μέρα διαφορά (όχι, δεν έχει στο μυαλό της ακόμη το γάμο).

Ναι, το ξέρω, δεν είμαι ο πρώτος πατέρας που αντιμετωπίζει το συγκεκριμένο πρόβλημα. Γιατί όσο υπέροχο είναι να έχεις κόρη τα πρώτα χρόνια (είναι πιο έξυπνες, πιο εκδηλωτικές, πιο μαλαγάνες, πιο από όλα), τόσο περίεργα αισθάνεσαι όταν αρχίζουν και μεγαλώνουν. Οπότε τα αγόρια ξεκινούν πρώτα να τα πειράζουν (τράβηγμα κοτσίδας και τα λοιπά) και μετά να τα πολιορκούν.

Επίσης, εντελώς μεταξύ μας, ίσως να έχω και ένα άγχος παραπάνω, γιατί στην θητεία μου στα αντρικά περιοδικά το πιο συνηθισμένο σχόλιο που μου έλεγε κάποια πριν κάνει σέξι φωτογράφηση, ήταν ‘Τι θα πει ο μπαμπάς μου όταν με δει κρεμασμένη από τα μανταλάκια στο περίπτερο’. Όπου εγώ, κυνικά απαντούσα στο αυτόματο ‘Σιγά, πες του απλά να σταματήσει να πηγαίνει στο περίπτερο’. Άρα, όπως καταλαβαίνεις, υπάρχει και ένας παράγοντας κάρμα εδώ που με αγχώνει παραπάνω.

Το μόνο που ελπίζω είναι να έχει κάνει αρκετά καλή δουλειά η μάνα της, ώστε η μικρή, όταν μπει στη φάση αυτή, να ακούει τα βασικά. Να μην ερωτευτεί δηλαδή τον πρώτο ηλίθιο που θα της τάξει παλάτια. Να μην μείνει έγκυος. Να μην κολλήσει τίποτα. Και να μην επιτρέψει σε κανέναν, όσο και αν της λέει πως την αγαπά, να την βιντεοσκοπήσει (κάτι που συμβαίνει χαλαρά στις τουαλέτες των σχολείων, ακόμη και των δημοτικών). Ναι, αυτό θα μου είναι αρκετό. Είδες, ρε φίλε, κατάντια;

Στο τέλος της ημέρας, ο πρώτος έρωτας της κόρης σημαίνει αυτόματα πως εσύ έχεις πάψει να είσαι ο Θεός της. Αυτός που τα ξέρει όλα. Ο σούπερ-μπαμπάς. Και δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από αυτό. Το να είσαι, στα μάτια της, ένας ακόμη τύπος. Για την ακρίβεια ένας ακόμη ενοχλητικός τύπος που δεν ξέρει χριστό και της λέει συνέχεια τι να μην κάνει.

Και μετά εσύ μου λες, τι γλύκα είναι ο πατέρας που κάνει μαθήματα χορού για να είναι έτοιμος για τον γάμο της κόρης του. Δεν είναι απαραίτητα. Κάθε πατέρας κόρης μαθαίνει να χορεύει (στο ταψί) πολύ πριν.