Τα μέρη στα οποία επιστρέφουμε αμέσως μετά τις διακοπές
Ο καθένας μας έχει το δικό του μαγαζί για να βρει παρηγοριά στην Αθήνα, πριν μπει πάλι στους καθημερινούς ρυθμούς.
- 3 ΣΕΠ 2025
Πριν αρχίσουμε να κάνουμε πλάνα για τις εξόδους μας, υπάρχουν κάποια μέρη που είναι τα πρώτα στα οποία θα στραφούμε όταν επιστρέφουμε στην Αθήνα μετά τις διακοπές. Συγκεντρώσαμε τα δικά μας και ίσως ταυτιστείς κι εσύ μαζί μας.
Στο Ραντεβού
Το Ραντεβού (Αρκάδων 8) δεν σερβίρει ψαρικά, θαλασσινά, όστρακα κλπ. Ούτε έχει τσίπουρο με γλυκάνισο. Όμως για κάποιο λόγο είναι το μόνο μαγαζί στην Αθήνα που μου θυμίζει τα αγαπημένα μου τσιπουράδικα στον Βόλο.
Οπότε κάθε φορά που με τη γυναίκα μου επιστρέφουμε στην Αθήνα μετά από ένα μήνα στο Πήλιο και στον Βόλο, εκεί τσουγκρίζουμε (και τρώμε συκώτι, λιβανέζικη τυροσαλάτα, λουκάνικα Ευβοίας, ίσως και πλιγούρι) για να εγκλιματιστούμε. Ή γιατί δεν θέλουμε να το πάρουμε απόφαση, δεν ξέρω, θα σε γελάσω. – Θεοδόσης Μίχος
Στα Άκρα
Έχοντας επιστρέψει αυτό το καλοκαίρι από τη Σάμο, ένα νησί πληθωρικό τόσο σε τοπία του όσο και σε γεύσεις με την αυθεντικότητα της Μεσογείου, πραγματικά δεν ένιωθα να μου λείπει κάτι – απαραίτητη προϋπόθεση για να δεις με καθαρότητα τι σε γεμίζει τελικά στα «πάτρια εδάφη». Όσον αφορά το φαγητό, η δική μου σταθερά είναι τα Άκρα (Αμυντά 12).
Με την εικόνα της open space κουζίνας στο βάθος και τη σιγουριά της απόλαυσης, με όλη τη σημασία της λέξης. Και πάντοτε, θα κρατήσω λίγο χώρο για το αγαπημένο –και ευτυχώς σταθερό στο μενού– γλυκό-επιτυχία του μαγαζιού: την τάρτα με καραμελωμένο bio γάλα δίπλα σε παγωτό από γάλα και μέλι. Ή αλλιώς, ένας τρόπος να κλείνεις το γεύμα σου λέγοντας πάντα «εις το επανιδείν» και ποτέ «αντίο». – Άγγελος Κλάδης
Στο Ψιλικατζίδικο
Τα τελευταία τρία καλοκαίρια της ζωής στην Αθήνα με βρίσκουν Ζωοδόχου Πηγής με Κομνηνών. Εκεί, βρίσκονται δύο μάγοι που εναλλάσσονται, σχεδόν με την ίδια άνεση που ο Christian Bale μεταπηδούσε στο Prestige από τον ρόλο του Alfred σε εκείνον του Borden και αντίστροφα.
Ένα ψιλικατζίδικο στο οποίο έχω αγοράσει τηλέφωνο μπάνιου στις 3 το πρωί, έχω φορτίσει το κινητό μου, έχω δει Premier League, τα έχω κάνει όλα. Οι σκοτεινοί ιππότες μιας πόλης που ποτέ δεν κοιμάται, είναι πάντα εκεί για εμάς. Και τους ευχαριστούμε. – Κωνσταντίνος Βρεττός
Στο Beach Bar «Καλοκαιράκι»
Ποτέ μα ποτέ -ούτε δηλαδή στα ξέφρενα χρόνια, τότε που το κλάμπινγκ και το ξενύχτι όριζαν την ύπαρξή μου και της παρέας μου- δεν ήθελα να πηγαίνω σε κάποιο μαγαζί για ποτό ή φαγητό στην Αθήνα με το που επέστρεφα από τις καλοκαιρινές διακοπές. Βασικά, δεν ήθελα και δεν θέλω να βρίσκομαι στην Αθήνα – το «πρόβλημα» ξεκινά από εκεί. Το μόνο που με καίει είναι να συνεχίσω να είμαι στη θάλασσα, έστω και για μία σύντομη βουτιά, μετά το γραφείο, προτού σουρουπώσει.
Συνεπώς, δεν ξέρω αν είμαι εντός ή εκτός θέματος, αλλά το πρώτο μαγαζί που θέλω να επισκέπτομαι ξανά και ξανά και ξανά με το που πατάω το πόδι μου στην πόλη είναι ένα beach bar στην ευρύτερη περιοχή της Αττικής.
Το Καλοκαιράκι (Χρυσής Ακτής 158) στη Νέα Μάκρη -εκεί, όπου το εξοχικό σπίτι έγινε τα τελευταία πολλά χρόνια, πατρικό- είναι σαν να έχει μείνει στα 90s. Δεν είναι ακριβώς beach bar, αλλά περισσότερο μία καντίνα που προσφέρει σνακ, καφέδες και ποτά σε μεταλλικά τραπεζάκια πάνω και στις ξαπλώστρες κάτω στην αμμουδιά, στις οποίες στο μεταξύ δεν έχω κάτσει ποτέ. Παίρνω κάτι από την καντίνα και βρίσκω τη θέση μου στα αρμυρίκια. – Χριστίνα Φαραζή
Στην Local Pub
Είναι το στέκι (Χαϊμαντά 25) μας με την παρέα μου για πάνω από μία δεκαετία. Έχουμε δει εκεί αγώνες, εκλογές, έχουν γίνει ανακοινώσεις γάμων και εγκυμοσύνης, έχουν γίνει μέχρι και βαφτίσεις, έχουμε δει Unplugged των Χατζηφραγκέτα. Και κάθε Σεπτέμβριο, μαζευόμαστε εκεί για να αναλύσουμε πώς περάσαμε τις διακοπές μας και να καταστρώσουμε τα πλάνα της νέας σεζόν. Γύρω από μπύρες, σε ένα μαγαζί που αισθανόμαστε τρομερά οικείο και ανυπομονούμε να γυρίσουμε, καθώς μαλακώνει τον πόνο του τέλους των διακοπών και του καλοκαιριού. – Κωνσταντίνος Αμπατζής
Στο Πυρολίκι
Το Πυρολίκι (Μ. Αλεξάνδρου 117) ήταν η πρώτη μου έξοδος για φαγητό μετά την καραντίνα και παραμένει η σταθερή πρώτη μου στάση γυρνώντας στην Αθήνα μετά τις διακοπές. Ειδικά Σεπτέμβριο-Οκτώβριο που η αυλή του είναι πάντοτε ανοιχτή και η γιγάντια μπουκαμβίλια του υψώνεται όπου κι αν κοιτάξεις, ξεχνάς ότι βρίσκεσαι ξανά στην τσιμεντούπολη. Το μενού ανανεώνεται αλλά ευτυχώς κάποιες αξίες είναι αναλλοίωτες – σκιουφιχτά με απάκι και μπιφτέκι προβατίνας. – Ιωσηφίνα Γριβέα
Στο Roosters
Αν υπάρχει ένα μαγαζί το οποίο θα επισκεφτώ ακόμα και αν μείνω λίγες ώρες στην πόλη αυτό είναι το Roosters (25ης Μαρτίου 7). Το ξέρω ότι μπορεί να παραξενεύεσαι, μπορεί να περίμενες να αναφέρω κάποιο μπαρ, αλλά αυτό που μου λείπει όταν είμαι εκτός Αθηνών για διακοπές είναι αυτό το μαγαζί. Όχι μόνο ο καφές του που είναι καταπληκτικός αλλά περισσότερο η αύρα του, οι άνθρωποι, η ατμόσφαιρα του ειδικά τα πρωινά.
Ο Σεπτέμβριος άλλωστε ενδείκνυται για νέα ξεκινήματα και νέες αλλαγές αλλά ο καφές σαν συνήθεια είναι πάντα από εκεί. Είτε πακέτο είτε γυάλινο, ο πρωινός καφές είναι πάντα εκεί όπου τυχαία θα δω φίλους, θα κάτσουμε να πούμε τα νέα μας και το πως περάσαμε στις διακοπές. Βλέπεις τα μαγαζιά, είτε πρόκειται για μπαρ, είτε για εστιατόρια, είτε για καφέ τα κάνουν οι άνθρωποι και εδώ οι άνθρωποι πίσω από τη μηχανή και την μπάρα έχουν καταφέρει να νιώθω σαν το σπίτι μου. – Δημήτρης Κουπριτζιώτης
Στο Kitschen
Δεν έχω μαγαζί στο οποίο επιστρέφω πρώτο μόλις έρθω στην Αθήνα, αλλά έχω ένα μαγαζί που θέλω να γυρίζω πάντα. Το Kitschen (Κανάρη 5) στον Πειραιά είναι το αγαπημένο μου μαγαζί στο γνωστό σύμπαν κι αν βρισκόταν πιο κοντά στο σπίτι μου, μπορεί και να έτρωγα κάθε μέρα εκεί. – Ντενίσα Λυδία Μπαϊρακτάρι
Στο Kick
Είναι πολύ συγκεκριμένα τα μέρη που θέλω να επιστρέψω μετά τις διακοπές και αυτά είναι τα μαγαζιά που βάζω στη λίστα μου έτσι κι αλλιώς στην Αθήνα. Το τελευταίο πράγμα που μου λείπει στην επιστροφή μου στην πόλη είναι το φαγητό και το ποτό (οι διακοπές έχουν φουλ και από τα δύο). Μου λείπει όμως μια ανέμελη βόλτα πάνω από τη γειτονιά μου, μέχρι την Κυψέλη, νωρίς το πρωί.
Στάση στο Kick (Σποράδων 26) για ένα παγωμένο latte (με γάλα βρώμης) στο χέρι και ακριβώς απέναντι στο Flake για να προμηθευτώ το ψωμί της εβδομάδας. Ύστερα, θα πάρω τον δρόμο της επιστροφής για να χαζέψω τα μαγαζάκια της Κυψέλης, να χαιρετίσω γνωστούς και να ανταλλάξουμε τα νέα του καλοκαιριού. – Μάρω Παρασκευούδη
Ακολουθήστε το OneMan στο Google News και μάθετε τις σημαντικότερες ειδήσεις.
