ΗΜΟΥΝ ΕΚΕΙ

Ένας συντάκτης, δύο εβδομάδες πριν πατήσει τα 30, γράφει ό,τι σκέφτεται για την πιο κομβική ηλικιακή στροφή ενός άντρα. Μέχρι την επόμενη.

Λίγο πριν την ημέρα του πατέρα, ένας συντάκτης του ΟΝΕΜΑΝ, περιγράφει πώς είναι τα πράγματα από τη στιγμή που παύεις να είσαι το παιδί του μπαμπά και μετά.

Ένας συντάκτης του ΟΝΕΜΑΝ θυμάται την πρώτη φορά που τέλεσε το μυστήριο. Ήταν 11 ετών. Δεν το έχει ξεπεράσει ακόμα.

Μακάριος ο ύπνος του ασθενή στο χειρουργείο. Γιατί δεν μπορείς να φανταστείς πόσο πίκρα είναι να ξυπνήσεις.

Τον γάμο θα τον έκανα ξανά. Το 'περίμενε' όμως παραλίγο να με αποτελειώσει.

Για την ακρίβεια από τη δημιουργία λογαριασμού μέχρι την πρώτη κερδισμένη δημοπρασία. Σε μόλις δύο εβδομάδες

Πως η έλλειψη ύπνου και ένα γκομενικό μπορούν σε να στείλουν στον τρελογιατρό, να σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν θα σε μπαγλαρώσουν στο Δαφνί

Η –μακριά και αγαπημένοι- σχέση μου με τον γάμο, άλλαξε όταν δυο καλοί μου φίλοι με ζήτησαν για κουμπάρο τους. Ένας συντάκτης περιγράφει.

Τότε που σηκώναμε την κούπα του Final Four ρίχνωντας τάπες στον Τζόρνταν και ευστοχώντας σε buzzer beater που έκριναν ένα επεισοδιακό Σερβία-Κροατία. Μόνο που όλα αυτά τα κάναμε μόνοι μας.

Ο Σταύρος Καραΐνδρος αφήνει για λίγο το Contra.gr για να περιγράψει την ζωή χωρίς τσιγάρο. 33 μέρες και συνεχίζει.

Όχι, δεν είναι η παραμονή του γάμου σου. Αλλά το βράδυ που επιστρέφεις μόνος από το μαιευτήριο.

Την ίδια μέρα που έκλεισα τα 23, με κοστούμι και γραβάτα, μόνος μου. Είμαι, για το καζίνο, ο Stefanos T.

Μία είναι η ουσία. Εκείνη η στιγμή που είσαι στο κρεβάτι και στέκεσαι άπραγος για πρώτη φορά, δεν ξεχνιέται ποτέ.

Εκεί που σταματάει η λογική, αρχίζει η περιπέτεια με τους τροχούς, τις τανάλιες και δυο λευκά γάντια που θέλουν κάτι από το στόμα σου.

Δεν ακούγεται κομψό. Αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινό. Στο τέλος της ημέρας, η μόνη που σε καταλαβαίνει πλήρως είναι η χούφτα σου.