Όταν ο έρωτας γίνεται θρίλερ

Άγριες ορχιδέες, σατανισμένοι άγγελοι, σταυροπόδια με θέα το brazilian και, στη μέση όλων, ένα αθώο λαγουδάκι να πνίγεται μέσα στον ‘ζωμό’ μιας ολέθριας σχέσης. Τα ερωτικά θρίλερ είναι πολύ εύκολο να κυλήσουν στην γραφικότητα. Αλλά, αν τα φτιάξεις σωστά,  χαράσσονται σαν τατού στην συλλογική μνήμη.

Πρεμιέρα έκανε χθες (07/03) στις ελληνικές αίθουσες το Paperboy. Μια επιεικώς κακή ταινία στην οποία ξεχωρίζει μια και μόνο σκηνή. Αυτή όπου η λαϊκή πλατινέ σερβιτόρα που υποδύεται η Nicole Kidman σκίζει το καλσόν της, ανοίγει διάπλατα τα πόδια της και κάνει με το στόμα της κινήσεις πεοθηλασμού. Όλα αυτά για χάρη του φυλακισμένου John Cusack που -από απόσταση τριών μέτρων- θέλει απεγνωσμένα να νοιώσει άντρας.

 

Η σκηνή σου θυμίζει ότι πίσω από όλο αυτό το botox (σ.σ. που πλέον ορκίζεται ότι έχει σταματήσει) η Nicole παραμένει γυναίκα. Και, ακόμη και αν είναι καταδικασμένη να μοιραστεί, σε λίγο καιρό, χώρο στις ίδιες λίστες γραφικότητας που βασιλεύει το Showgirls, αποτέλεσε την αφορμή για να θυμηθούμε τις καλύτερες σκηνές του είδους.

Τα ‘κλασικά εικονογραφημένα’

Υπάρχουν ορισμένες σκηνές και ταινίες που δεν γίνεται καν να διανοηθείς να παραλείψεις από μια τέτοια λίστα. Αν, όμως, κανείς το λάθος και την παραγεμίσεις μόνο με τέτοιες, καταλήγεις όλο θέμα να βρωμάει ναφθαλίνη.

Από την άλλη, είναι όντως πολύ δύσκολο να μην ρίξεις μια νοσταλγική ματιά ανάμεσα στα πόδια της Sharon Stone στην περιβόητη σκηνή της ανάκρισης από το Βασικό Ένστικτο.

 

Να μην φτύσεις τον κόρφο σου με την ανάμνηση της αφηνιασμένης Glenn Close να δείχνει στον Michael Douglas πόσο στραβά μπορεί να καταλήξει (σ.σ. τόσο για τον ίδιο, όσο και για το κατοικίδιο κουνέλι του) μια «αθώα» ξεπέτα στο Ολέθρια Σχέση.

 

Ή να μην χαμογελάσεις ακούγοντας τον χήρο Marlon Brando να διατάζει την Maria Schneider να ‘πάει να φέρει το βούτυρο’ στην πιο αμφιλεγόμενη σκηνή του Μπερτολουτσικού Last Tango in Paris.

Αν και το γεγονός ότι η Maria (που αργότερα αποκάλυψε ότι ήταν ηρωινομανής bisexual) έκανε πως δεν ήξερε που θα χρησιμοποιηθεί, ήταν μάλλον το μεγαλύτερο υποκριτικό επίτευγμα από όλα.

 

Πραγματικά αξεπέραστη σκηνή πάθους είναι όταν ο δικηγόρος William Hurt παίρνει μια καρέκλα και σπάει την μπαλκονόπορτα της ραδιούργας συζύγου Kathleen Turner προκειμένου να μπει και να την πηδήξει στο Body Heat.

 

Μια ταινία του Lawrence Kasdan που πήρε ότι καλύτερο είχαν να προσφέρουν κλασικά femme fatale νουάρ (όπως το Double Indemnity και το The Postman Always Rings Twice) στα οποία πρόσθεσε μια δόση από τον υγρό καύσωνα του Μαϊάμι (που μπορεί να τρελάνει άνθρωπο) και δυο δόσεις από Kathleen Turner (τι φωνή, τι σώμα, τι γυναίκα).

 

Ειδική μνεία και οφείλει και πρέπει να γίνει στο Blow Up του Antonioni με τον φωτογράφο να κατασπαράζει την supermodel Veruschka (σ.σ. απόδειξη ότι το πάθος δεν προϋποθέτει γύμνια).

 

Καθώς επίσης στην εξαιρετική Melanie Griffith στo Body Double του Brian De Palma, την σεμνότυφη εισαγγελέα Ellen Barkin στο The Big Easy, το ‘Baby wants to fuck’ του Dennis Hopper στην Isabella Rossellini στο Blue Velvet, την συγκλονιστική Deborah Kara Unger στο αρρωστημένο Crash του Cronenberg και την σκηνή όπου η Mia Farrow κάνει σεξ με τον Σατανά στο Rosemary’s Baby.

 

H τριετία του Mickey Rourke

Είναι δύσκολο να το φανταστείς όταν τον βλέπεις τώρα, παραμορφωμένο από τις σφαλιάρες (της ζωής), αλλά υπήρχε μια εποχή (1986-1989) που ο -σεξουαλικά κακοποιημένος αλητόβιος από το Μαΐάμι- ήταν ο πιο ερωτικός άντρας στον κόσμο.

Τότε που ξεκίνησε λιώνοντας παγάκια πάνω στο κορμί και ‘αδειάζοντας’ το ψυγείο της Kim Basinger στο 9 ½ weeks.

 

Ο ίδιος που, ένα χρόνο αργότερα στο Angel Heart, ασελγούσε πάνω στο κορμί της τηλεοπτικής κόρης του Bill Cosby με φόντο την Νέα Ορλεάνη και τον σατανά Robert De Niro (σ.σ. η πιο διαβόητη ερωτική σκηνή της δεκαετίας).

 

Το τέλος του σερί του γράφεται με την αθώα Carre Otis να παραδίδεται στις ορέξεις του Mickey στο Rio De Janeiro σε μια σκηνή στην οποία πολλοί υποστηρίζουν ότι το σεξ ήταν πέρα για πέρα αληθινό (σ.σ. οι ίδιοι λένε ότι απλά είχαν κάνει εντατικές πρόβες την προηγούμενη νύχτα).

 

Άρωμα λεσβίας

Μπορεί οι κινηματογραφικές λεσβίες να μην έχουν καμία σχέση με τις κανονικές, αλλά ο αφελής αντρικός ψυχισμός πάντοτε περιμένει ότι στην επόμενη γωνία τον περιμένουν -και μάλιστα με πόδια και χέρια ανοιχτά- τα κορίτσια (Laura Elena Harring, Naomi Watts) από το Mulholland Drive. Πρόθυμα να τον συμπεριλάβουν στο ‘πάρτι’ τους στον καναπέ.

 

Ενώ δικαίως εξίσου φημισμένη είναι και η σκηνή ανάμεσα στην Jennifer Tilly και την Gina Gershon στo Βound των αδελφών  Wachowski.

Κάτι απόλυτα λογικό αφού είχε προσληφθεί ως τεχνικός σύμβουλος η lesbian erotica writer Susie Bright.

 

Μην ξεχνάμε ότι και στo Wild Things, παρότι φημισμένο για το τριο των πρωταγωνιστών του, η πιο ερωτική σκηνή είναι εκείνη στην πισίνα ανάμεσα στις Denise Richards και Neve Campbell. Όταν δηλαδή απουσιάζει παντελώς ο Matt Dillon.

 

Όπως ακριβώς συμβαίνει και στο πιο πρόσφατο Chloe, με την Amanda Seyfried να εξερευνά κάθε εκατοστό του κορμιού της παντρεμένης Julianne Moore.

 

Μισή ντροπή δική μου, μισή δική τους

Η σκηνή που η Demi Moore ιππεύει τον υπάλληλο της Michael Douglas στο Discosure θα μπορούσε και να είναι εξώφυλλο στην μπροσούρα των κακών ταινιών που ξεχωρίζουν επειδή περιλαμβάνουν μια καλή ερωτική σκηνή.

 

Όπως ακριβώς συμβαίνει με την απατεώνισσα Angelina Jolie και τον ιδιοκτήτη φυτείας Andonio Banderas στο Original Sin (σ.σ. εκεί όπου το σεξ και πάλι φημολογείται ότι ήταν κανονικό), την Madonna να χύνει κερί στον Dafoe στo τραγικό Body of Evidence, την πόρνη Monica Bellucci να σκαρφαλώνει στον πελάτη της στο Combien tu m’ aimes ή την Jane March να δίνεται στον Bruce Willis στο Color of Night.

 

Ενώ στην ίδια κατηγορία ανήκει η Maggie Gyllenhaal με το γράμμα στο στόμα στο The Secretary. Καθώς επίσης όλα τα γραφικά θρίλερ της σειράς στα οποία έπαιξε η -εξαίσια κατά τα άλλα- Rebecca De Mornay στα μέσα της δεκαετίας των 90ς (σ.σ. Νever Talk to Strangers απέναντι στο Banderas και Guilty as Sin απέναντι στον Don Johnson).

Τέλος, δεν θα συγχωρούσα τον εαυτό μου αν δεν έκανα μια αναφορά στην -αγαπημένη μου καθώς μεγάλωνα- Sherilyn Fenn.

Είτε πρόκειται για την γραφικότητα του Two Moons Junction ή την εκκεντρικότητα του Boxing Helena με τον χειρούργο που της έκοψε χέρια και πόδια για να την κρατήσει όλη δική του ως μπιμπελό.

 

Γυναίκες-δηλητήριο

Οι femme fatale είναι μια πανάρχαια ιστορία. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι παλιότερα ο ερωτισμός έμενε σε επίπεδο υπονοούμενων. Ή και σφυριγμάτων (βλέπε Lauren Bacall στο To have and have not).

Τι να σου κάνει όμως το σφύριγμα μπροστά στην αδίστακτη Linda Fiorentino (εξαιρετική τόσο στο Jade όσο και στο The Last Seduction) που παίρνει τον δύσμοιρο και τον κουτουπώνει πάνω στον τοίχο. Αφού πρώτα τσεκάρει το μέγεθος του πέους του.

 

Πως μπορεί να συγκριθεί ένα σφύριγμα με την προσωποποίηση του σατανά -ρωσίδα δολοφόνο-Lena Olin στο Romeo is bleeding (που δεν έχει κανένα ενδοιασμό να κόψει το ίδιο της το χέρι για να πείσει όσους την κυνηγούν ότι είναι νεκρή);

 

Ενώ στην ίδια κατηγορία ανήκει τόσο η ραδιούργα σύζυγος Elisabeth Shue του Palmetto όσο και η Drew Barrymore που καταστρέφει ένα σπίτι (αλλά εγκαινιάζει ένα ερωτικό franchise) στο Poison Ivy.

 

Αν και, η τελευταία, ως εξελιγμένη Λολίτα ίσως και να έχει περισσότερα κοινά με την εκδικητική Alicia Silverstone του The Crush ή την ξαπλωμένη Αφροδίτη του Swimming Pool.

 

Soon to be classics

Μπορεί το Monster’s Ball να είναι περισσότερο κοινωνικό δράμα από ότι ερωτικό θρίλερ, αλλά η σκηνή που η χήρα Halle Berry προσπαθεί να μουδιάσει τον πόνο της κάνοντας σεξ με τον δεσμοφύλακα Billy Bob thorton θα έπρεπε να διδάσκεται σε σεμινάριο υποκριτικής για το πως μια σταρ τα δίνει όλα.

 

Όπως ακριβώς έκανε στα 19 της η Penelope Cruz απέναντι στον Javier Bardem στo Jamon Jamon.

 

Ή η Diane Lane όταν ενδίδει στο αμαρτωλό πάθος της για τον Olivier Martinez στο Unfaithful (σ.σ. τόσο στο χολ, όσο και στην τουαλέτα του εστιατορίου).

 

Καθώς επίσης και η μανούλα Kate Winslet πάνω στο πλυντήριο στο Little Children.

 

Όλες δηλαδή ταινίες που θα συμπεριλαμβάνουν τα παιδιά μας, 20 χρόνια από τώρα, στις δικές τους λίστες. Μαζί με το εγκληματικά υποτιμημένο Killing me softly.

 

Εκεί που η Heather Graham αφήνει κάθε ενδοιασμό της έξω από την καμπίνα όπου βγάζει τα μάτια της με τον περιπετειώδη ορειβάτη Joseph Fiennes.