Τα απογεύματα στη Θεσσαλονίκη είναι μαγικά. Ειδικά αυτήν την περίοδο, μετά τα μέσα του Σεπτέμβρη που ο καιρός αρχίζει και δροσίζει λίγο.

Ο προορισμός μου αυτή τη φορά είναι η αγαπημένη μου Τούμπα και οι λιχουδιές της που κρύβει στα στενά της.  Κάθε φορά που πηγαίνω στην Τούμπα, παραδέχομαι πως στο θέμα φαγητού, ειδικά στο street food είναι αιώνες μπροστά.

Το πρώτο σαλάκι έτρεξε από το Instagram. Τι είναι τούτο και πόσο κολασμένο φαίνεται, ήταν οι πρώτες σκέψεις που δημιουργήθηκαν  στο μυαλό. Και αν το μυαλό δώσει το σύνθημα, το σώμα οφείλει να ακολουθήσει. Όλοι οι δρόμοι λοιπόν με οδηγούσαν στο Jerry’s Food Truck. Η απορία εύλογη. Πρόκειται περί καντίνας; Όχι ακριβώς. Παρόλη τη διακόσμηση, είναι μαγαζί, αλλά έχει όλη την φιλοσοφία μιας καντίνας, μιας και προσφέρει γρήγορα και στο χέρι.

Το είχα βάλει στο μάτι από καιρό, από τότε που έστηναν το μαγαζί. Όταν από έξω είχε μόνο χαρτοταινίες, μαστόρια και μια φωτεινή επιγραφή που πρόδιδε ότι αυτό θα είναι ένα νέο μπεργκεράδικο. Ήταν και εύκολο να θυμάσαι το πού. Στην Κούσκουρα, σε ένα σημείο που έχει ταυτιστεί με το street food.

Δεν έχω αφιερώσει το χρόνο που θα έπρεπε στις καλά μπουγατσατζίδικα και γι’ αυτό το λόγο θα επανορθώσω. Και όταν λέμε καλό, θα πρέπει αρχικά να παρασκευάζει το ίδιο τις μπουγάτσες του και όχι να τις προμηθεύεται από αλλού. Να τις παρασκευάζει και να τις ψήνει επί τόπου, να χρησιμοποιεί καλά υλικά και να είναι γευστικό το αποτέλεσμα. Και όταν τέλος, τις καταναλώσεις να είναι ελαφριές για το στομάχι.

To Smoked Barbecue μετρά λίγες εβδομάδες ζωής, ωστόσο ήταν αρκετές για να μου κεντρίσουν το ενδιαφέρον και να οργανώσω άμεσα μία επίσκεψη μου στο χώρο τους.

Για τα μπιφτέκια του Τάκη μου είχε μιλήσει πρώτα ο φίλος Διονύσης. Αργότερα όταν το είχα και στο μυαλό μου, άρχισα να ακούω όλο και πιο συχνά για τα περίφημα αυτά μπιφτέκια. Λογικό αφού έχουν μια ιστορία 50 χρόνων.