Η Σρι Λάνκα φλέγεται

Τις υψηλότερες θερμοκρασίες στην ιστορία καταγράφει η Σρι Λάνκα – και δεν είναι λόγω των πυρκαγιών που πλήγωσαν για ακόμη ένα καλοκαίρι τη Δύση. Είναι το τσουνάμι οργής που έχει απελευθερωθεί στη χώρα της Νότιας Ασίας μετά την ενεργειακή και οικονομική κρίση που πυροδότησε ο πόλεμος στην Ουκρανία: το μικρό νησιωτικό και βαθιά ταλαιπωρημένο κράτος ήταν από τα πρώτα θύματα της παγκόσμιας ανατροπής των δεδομένων.

Ο πληθωρισμός σκαρφάλωσε σε ιστορικό υψηλό και οι πολίτες βρέθηκαν να μην μπορούν να καλύψουν τις καθημερινές ανάγκες τους σε φαγητό, ενώ παράλληλα τα προβλήματα στις μεταφορές οδήγησαν σε τεράστιες ελλείψεις φαρμάκων και τα black-out ήταν ατελείωτα σε όλη την επικράτεια. Αυτή ήταν η πραγματικότητα τον μήνα Μάρτιο, που άναψε η φλόγα και ο κόσμος βγήκε στους δρόμους, καταστρέφοντας την οργή του σε εξέγερση.

Τέσσερις μήνες μετά, η μάχη συνεχίζεται.

Πρόκειται για τη χειρότερη οικονομική κρίση στην ιστορία της Σρι Λάνκα, όπως και τις μεγαλύτερες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στους δρόμους της. Με συνέχεια και αποφασιστικότητα.

Διότι το πρόβλημα που αποτυπώνεται τώρα στα άδεια ράφια και τον ακραίο πληθωρισμό (πλέον στο 70%), δεν είναι παρά άμεσα συνδεδεμένο με τις χρόνιες παθογένειες του κράτους: τη διαφθορά, την υποτίμηση και τη δυναστεία της οικογένειας Rajapaksa, των οποίων τα μέλη βρίσκονται σταθερά σε νευραλγικές θέσεις της πολιτικής ηγεσίας.

Πρώτος και κυριότερος όλων, ο πρόεδρος της χώρας Gotabaya Rajapaksa, στο πρόσωπο του οποίου συμπυκνώθηκε όλη η οργή των πολιτών. Στις 9 Ιουλίου, γράφτηκε μια νέα σελίδα στην ιστορία αυτής της ατελείωτης εξέγερσης, όταν η θάλασσα κόσμου που συγκρούεται σθεναρά με τις αστυνομικές δυνάμεις τους τελευταίες μήνες, εισέβαλε στην πολυτελή οικία του προέδρου.

Εκείνος είχε ήδη φυγαδευτεί λίγο πριν και μερικές μέρες αργότερα υπέβαλε την παραίτησή του, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κάμφθηκαν οι αντιδράσεις: στη θέση του διαφυγόντα ανακηρύχθηκε Ranil Wickremesinghe, που είχε υπάρξει και παλιότερα πρόεδρος. Γρήγορα ανακοινώθηκαν νέες διαδηλώσεις από πλευράς των πολιτών.

Τα κτίρια των κυβερνητικών προσώπων μπήκαν στο στόχαστρο από την αρχή των διαδηλώσεων, αλλά το προεδρικό μέγαρο ήταν η μεγαλύτερη στιγμή δικαίωσης για τους ίδιους.

Τα δακρυγόνα των δυνάμεων ασφαλείας δεν στάθηκαν ικανά να συγκρατήσουν την ορμή τους – οι φρουροί συνέχισαν τις περιπολίες τους αλλά λίγο μετά τη φυγάδευση του προέδρου Gota, αγρότες, εργάτες και μαθητές εισέβαλαν στο κατεξοχήν σύμβολο της πολιτικής ιστορίας στη Σρι Λάνκα.

Το κτίριο πλημμύρισε από αμέτρητα σώματα: στις ξύλινες, σκαλιστές σκάλες, τα μαρμάρινα πατώματα και τα βελουτέ χαλιά, στο γραφείο του άλλοτε προέδρου και την τεράστια πισίνα.

«Τώρα γνωρίζω πώς αυτοί οι ηγέτες απολάμβαναν την πολυτέλεια, εις βάρος της δικής μας πλάτης», δήλωσε ένας διαδηλωτής στην ομάδα του Associated Press που κάλυψε φωτογραφικά την εισβολή.