Τι βλέπεις όταν κοιτάζεις τη γιορτινή Αθήνα από ψηλά;
Πιτσιρικάδες με skates μαζί με καλοντυμένους businessmen, ηλικιωμένοι που αγοράζουν δώρα δίπλα σε κορίτσια που ψάχνουν το επόμενο ποτήρι gluhwein, αγχωμένοι εργαζόμενοι και τελείως χαλαροί τουρίστες. Αυτή η πόλη προσφέρει τροφή για σκέψη.
- 17 ΔΕΚ 2021
Πόση ώρα χρειάζεσαι για να διασχίσεις το κέντρο της πόλης τρέχοντας; Ή μάλλον πιο σωστά: αυτό δεν κάνεις συνήθως; Οι ρυθμοί είναι διαστημικοί και μέχρι να έρθει το ρεβεγιόν δε σταματούν ούτε για μία στιγμή. Deadlines, υποχρεώσεις, ψώνια, δώρα, κίνηση, θόρυβος, μηνύματα στο smartphone, emails, και κάπου στο βάθος γιορτινές μελωδίες. Κάπως παράδοξο, κάπως ευχάριστο και σίγουρα μπερδεμένο. (Πολλές φορές, βέβαια, το μόνο που θέλεις είναι να κλειστείς σε ένα δωμάτιο μέχρι να περάσει ο εορταστικός πανικός).
Η Αθήνα έχει βάλει τα γιορτινά της. Το Σύνταγμα είναι φωτισμένο, η βόλτα στο Ίδρυμα Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος γίνεται δίπλα στο ποτάμι, μπροστά από το παγοδρόμιο, και κάτω από το φως που εκπέμπουν τα στολισμένα δέντρα.
Κάθε συνοικία και κάθε γειτονιά βάζει τα δικά της λαμπάκια, στεφάνια με γκι ξεφυτρώνουν στις πολυκατοικίες, ακόμα και η άτυπη China Town της Αθήνας δείχνει πιο φωτεινή αυτήν την εποχή.
Όλα όμως συμβαίνουν με ταχύτητες που θυμίζουν fast forward. Κάτι πρέπει να προλάβουμε πάντα, κάτι αδιόρατο σαν την πανδημία.
Μήπως όμως θα έπρεπε να πατήσουμε ένα pause κάποια στιγμή σε όλη αυτήν την ταινία που τρέχει μπροστά στα μάτια μας; Οι γιορτές είναι -ή θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον- μία στιγμή ηρεμίας και περισυλλογής. Τι νόημα έχουν χωρίς λίγη τροφή για σκέψη τα New Year’s Resolutions;
Μικρές αθηναϊκές στιγμές
Αν αφήσεις στην άκρη το κινητό και σηκώσεις το βλέμμα σου, η Αθήνα τα Χριστούγεννα κρύβει κάτι το μαγικό. Όχι, δεν είναι οι εντυπωσιακοί στολισμοί και φωτισμοί. Είναι οι αντιθέσεις που υπάρχουν παντού. Τι δουλειά έχουν οι skaters στο Ωδείο Αθηνών δίπλα από καλοντυμένους businessmen που μιλούν δυνατά στο κινητό;
Στην Ευριπίδου, μέσα σε μερικές εκατοντάδες μέτρα, μπορεί να αγοράσεις πράγματα από όλον τον κόσμο: ελληνικά βότανα, αλλαντικά από την Αρμενία, παραδοσιακά καλλυντικά από τη Μέση Ανατολή, φτηνά gadgets από μαγαζιά Ινδών, κινεζικές μικροσυσκευές.
Στην Ερμού βλέπεις ζευγάρια ηλικιωμένων να ψάχνουν δώρα για τα εγγόνια τους, ενώ καλοντυμένες φοιτήτριες αλλάζουν το ένα μαγαζί μετά το άλλο στην αναζήτηση του επόμενου cocktail, του επόμενου ποτηριού με gluhwein, την επόμενης διασκέδασης.
Dimitris Kapantais / SOOC
Στο Μετρό, αν βέβαια τολμάς να μπεις, θα δεις αγχωμένους εργαζόμενους που τρέχουν να προλάβουν τα deadlines των γιορτών πλάι-πλάι με τουρίστες που μάλλον ήρθαν να ζήσουν το myth in Greece την πιο παράξενη εποχή.
Στις πολυκατοικίες σε Κουκάκι και Πετράλωνα, οι ένοικοι ανεβάζουν με κόπο τα χριστουγεννιάτικα ψώνια καθώς οι ταξιδιώτες των Airbnbs ετοιμάζονται για το επόμενο πάρτι με δυνατή μουσική και γιορτινές μελωδίες.
Στην Ομόνοια, το Σύνταγμα, και την Ερμού όλοι τρέχουν σχεδόν πανικόβλητοι καθώς λατέρνες και πλανόδιοι μουσικοί προσπαθούν να παγώσουν για λίγο τον χρόνο. Κάστανα ψήνονται στη φωτιά, πόρτες από πολυκαταστήματα ανοιγοκλείνουν, και στα στενά οι άστεγοι αυτής της πόλης ρίχνουν άλλη μια κουβέρτα πάνω τους για να ζεσταθούν.
Τι βλέπεις τελικά αν κοιτάξεις την Αθήνα από ψηλά; Εκατοντάδες αντιθέσεις που φτιάχνουν μία παράξενη σύνθεση. Κάτι που κανονικά δεν θα έπρεπε να λειτουργεί και όμως τα καταφέρνει.
Μία πόλη που έχει βαρεθεί να ζει στον ρυθμό της πανδημίας και θέλει απεγνωσμένα να αφήσει πίσω της αυτό τον άσχημο εφιάλτη.
Ανεβαίνοντας στον λόγο του Φιλοπάππου μπορείς να δεις την πρωτεύουσα να απλώνεται για δεκάδες χιλιόμετρα. Σε κάθε εκατοστό της παίζεται και μία ανθρώπινη ιστορία – ωραία, άσχημη, καμιά φορά αδιάφορη, κάποιες φορές τρομερά σημαντική. Τα Χριστούγεννα είναι η καλύτερη στιγμή για να σκεφτούμε όλοι ξανά κάποια πράγματα. Ή μάλλον να δώσουμε προτεραιότητα στα σημαντικά. Αυτά μένουν στο τέλος.
