Πόσο κρυφά είναι τελικά τα κρυφά εστιατόρια των social media;

Θυμάστε εκείνη τη μυστική καντίνα στην ταράτσα ενός κτιρίου στο Σύνταγμα, όπου σερβίρονταν εξαιρετικά νόστιμα μπιφτέκια; Κυκλοφορούσαν διάφορες θεωρίες συνωμοσίας σχετικά με το πώς και σε ποιον επιτρεπόταν η πρόσβαση. Ωστόσο, όπως αποδείχθηκε στην πορεία, το μεγάλο αθηναϊκό μυστικό κάθε άλλο παρά μυστικό ήταν τελικά.

Πριν από λίγο καιρό, ένα κρυφό στέκι για ramen έγινε viral στο TikTok, προκαλώντας έντονο FOMO σε όσους δεν πρόλαβαν να ζήσουν το hype. Η τοποθεσία αποκαλυπτόταν μόνο μέσω προσωπικών μηνυμάτων, ενώ η πληρωμή (καμουφλαρισμένη ως «δωρεά») γινόταν αποκλειστικά σε μετρητά. Σασπένς, έτσι;

Από τότε που τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης άρχισαν να επηρεάζουν καθοριστικά τη ζωή μας, οι πληροφορίες για το πού, τι και πώς τρώμε έγιναν μέρος της καθημερινής μας αφήγησης· ανάμεσα στις κατά γενική ομολογία άχρηστες αναρτήσεις μας, αναδύονται κατά καιρούς και κάποια πολύτιμα ψήγματα αυθεντικών ανακαλύψεων.

Στη σύγχρονη, ψηφιακά συνδεδεμένη εποχή μας, το να δειπνήσεις εκτός σπιτιού δεν αφορά πλέον μόνο την απόλαυση ενός γεύματος· αποτελεί ταυτόχρονα και μια εμπειρία που μοιράζεται με το ευρύ κοινό. Οι πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης έχουν μεταμορφώσει κάθε γεύμα σε αφήγηση, προβάλλοντας το φαγητό, την ατμόσφαιρα και την τοποθεσία μέσα από μια ψηφιακή βιτρίνα.

Καθοριστικό ρόλο σε αυτή τη νέα γαστρονομική αφήγηση διαδραματίζει η πρακτική του geotagging – το εργαλείο που επιτρέπει στους χρήστες να προσθέτουν γεωγραφικά δεδομένα στις δημοσιεύσεις τους, τοποθετώντας, κυριολεκτικά και μεταφορικά, ένα εστιατόριο στον παγκόσμιο χάρτη.

Όταν μια τοποθεσία «σηματοδοτείται» μέσω γεωγραφικής ετικέτας στα social media, παύει πλέον να είναι μυστική. Για τα εστιατόρια που είναι ήδη ευρέως γνωστά, αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα· σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα, η αυξημένη δημοτικότητα μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά στην οικονομική τους ανάπτυξη, διευρύνοντας το πελατολόγιό τους. Ωστόσο, για μικρότερες επιχειρήσεις, η ξαφνική αύξηση της πελατείας ενδέχεται να μην είναι τόσο εύκολη υπόθεση.

Είναι όμως αυτά τα μέρη που αναζητούμε με πάθος στο αδιάκοπο κυνήγι των πιο ιδιαίτερων και μυστικών γευστικών ανακαλύψεων, διψώντας συνεχώς για το καινούργιο, πριν καν προλάβουμε να απολαύσουμε το παρόν. Ύστερα από ένα αέναο κυνήγι κάθε «τρύπας» που προσφέρει φαγητό στην πιο αυθεντική και αφτιασίδωτη μορφή του, αναδύεται μια νέα τάση: κόσμος δημοσιεύει «ψαγμένα» μέρη αποφεύγοντας να αποκαλύψει την ακριβή τους τοποθεσία.

Φυσικά, αυτό δεν γίνεται χωρίς αντιδράσεις, καθώς οι ακόλουθοι διαμαρτύρονται για την έλλειψη πληροφορίας, ενώ οι δημιουργοί καλούνται να υπερασπιστούν την επιλογή τους για μυστικοπάθεια.

Δεν είμαστε εδώ για να πάρουμε θέση σε ένα ακόμα «πρόβλημα του δυτικού κόσμου». Παρόλα αυτά, μου φαίνεται κάπως ειρωνικό να προσπαθούμε να διατηρήσουμε μυστικά μέσα στα social media, όταν ταυτόχρονα εκθέτουμε αδιάκοπα τους εαυτούς μας. Είναι σαν να σου κάνουν κομπλιμέντο για το ωραίο σου ρούχο και να απαντάς με ένα απλό «ευχαριστώ», χωρίς να αποκαλύπτεις από πού το αγόρασες.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ