Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου – Watkinson
ΠΟΛΗ

Βόλτα σε 5 άγνωστες πλατείες της Αθήνας

H πλατεία Ελπίδας ενώνει δύο περιοχές, η Αργεντινής Δημοκρατίας είναι μια ανάσα πράσινου στη Νεάπολη και η Καλλιγά αποτελεί ακόμα ένα υπέροχο μυστικό για τους Αθηναίους.

Οι πλατείες της πόλης αποτελούν κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Αναπτύσσουμε δεσμούς μαζί τους, από τα παγκάκια που ήπιαμε τις πρώτες μας μπύρες μέχρι τα μαγαζιά που ανοίγουν γύρω τους και γίνονται πλέον στέκια μας. Δεν είναι λίγες οι πλατείες που τα τελευταία χρόνια ανακαλύπτονται εκ νέου, με αρκετές από αυτές να μετατρέπονται σε πιάτσες, όπως η πλατεία Βραζιλίας ή η Μεσολογγίου.

Υπάρχουν όμως και οι πιο άγνωστες, που βρίσκονται σε περιοχές που δεν επισκεπτόμαστε τόσο συχνά, όπως και οι πιο μικρές, που δίνουν όμως μια μικρή ανάσα πράσινου στις βόλτες μας. H πλατεία Ελπίδας ενώνει δύο περιοχές, η Αργεντινής Δημοκρατίας είναι μια ανάσα πράσινου στη Νεάπολη και η Καλλιγά αποτελεί ακόμα ένα υπέροχο μυστικό για τους Αθηναίους.

Πλατεία Ελπίδας

Ενώνει περιοχές, καταστήματα και ανθρώπους. Στην πλατεία Ελπίδας συνορεύουν Κουκάκι και Πετράλωνα και τα μαγαζιά που βρίσκονται τριγύρω της δημιουργούν πραγματικά την αίσθηση της γειτονιάς. Οι γάτες έχουν τα σπίτια τους στην πλατεία και μαγαζιά όπως το Park Bench, που φημίζονται για την comfort και δημιουργική κουζίνα τους, φροντίζουν για την ευημερία τους.

Πλατεία Αργεντινής Δημοκρατίας

Στη συμβολή της Λεωφόρου Αλεξάνδρας με τη Χαριλάου Τρικούπη βρίσκεται η μικρή πλατεία Αργεντινής Δημοκρατίας. Πράσινη και γεμάτη δέντρα να χαρίζουν τη σκιά τους στα παγκάκια, αυτή η πλατεία προσφέρει μια ανάσα δροσιάς για τους περαστικούς και μία ωραία βόλτα για κατοίκους με σκυλάκια και μη.

Πλατεία Καλλιγά

Αποκομμένη από τη φασαρία της Πατησίων που βρίσκεται λίγο πιο πάνω, η πλατεία Καλλιγά (ή Καραμανλάκη) αποτελεί ένα μικρό κρυμμένο μυστικό της περιοχής. Έχει ζήσει ένδοξες εποχές καθώς εδώ έμεναν εύρωστες αθηναϊκές οικογένειες. Η κρίση έφερε την παρακμή αλλά τα τελευταία χρόνια, η γειτονιά έχει ζωντανέψει ξανά, και η ανάπλαση της πλατείας συνέβαλε τρόπον τινά.

Εδώ, το πολεοδομικό σχέδιο είναι συγκεκριμένο, οι πολυκατοικίες φέρουν την ίδια πρόσοψη, με τα προκήπια να αποτελούν σπάνιο φαινόμενο στο αστικό τοπίο. Ύστερα, είναι οι καφετέριες, όπου συγκεντρώνονται ηλικιωμένοι κάτοικοι – οι τελευταίοι εναπομείναντες από τους παλιούς, νέοι που επέλεξαν να επιστρέψουν στο κέντρο, και φυσικά οι μετανάστες που ήρθαν εδώ για μια καινούρια, καλύτερη αρχή.

Αξίζει να κάνεις μία βόλτα στα πέριξ, καθώς συναντάς ακόμα κάποια από τα παλιά μαγαζιά της περιοχής, όπως το μανάβικο του Βυθούλκα και το πολίτικο ζαχαροπλαστείο Sarai.

Πλατεία Σούρμενων

K.atou Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου Watkinson

Άγνωστη περιοχή τα Σούρμενα δεν τα λες, αλλά για όσους δεν έχουν άμεση σχέση με αυτό το κομμάτι του Ελληνικού πάνω από τη λεωφόρο Βουλιαγμένης, που αποτέλεσε τη μόνιμη κατοικία των Πόντιων προσφύγων, παραμένει σχεδόν αχαρτογράφητη. Η ομώνυμη πλατεία της περιοχής έχει έντονο το στοιχείο του ποντιακού ελληνισμού, με τους κατοίκους να διατηρούν μέχρι σήμερα τα ήθη και τα έθιμά τους.

Αν φτάσεις μέχρι εκεί, πιάσε τραπέζι στο Σωρηδόν. Θα δοκιμάσεις μπύρες από τη Sourmena Brew, μια νομαδική ζυθοποιία με έδρα τα Σούρμενα που έχει ως σήμα της τη χαρακτηριστική υπερυψωμένη δεξαμενή της πρώην αμερικάνικης βάσης. Στο μενού βρίσκεις την Κυρία Τούλα, μια New England IPA που πήρε το όνομά της από μία γάτα, την Κερβάνα, μια Blonde Ale, που τιμά την ποντιακή παράδοση του καραβανιού, και τη μαύρη Helix με τη βρώμη να παίζει καθοριστικό ρόλο στο γευστικό αποτέλεσμα.

Πλατεία Κουλούρη

Στο τρίγωνο που σχηματίζουν οι οδοί Δεκελέων, Ορφέως και Ελασιδών βρίσκεται η πλατεία Κουλούρη, κρατώντας τις αποστάσεις της από τη φασαριόζικη πλευρά στο Γκάζι. Γύρω της απλώνονται αρκετά μαγαζιά, τα οποία ανακαλύπτεις εύκολα περπατώντας.