ΑΛΗΘΕΙΕΣ

Επιστροφή και δικαίωση για έναν μουσικό θεσμό που έχει αδικηθεί όσο λίγοι.

Ένας ‘καλοκαίριας’ στην Αθήνα εξομολογείται την σχέση του με τον Αύγουστο στην πρωτεύουσα.

Μοιάζει αυτονόητο ότι άλλο η μάσκα και άλλο η σαλιάρα. Αλλά το πραγματικό πρόβλημα είναι πιο βαθύ. Και ξεκινάει δεκαετίες πριν.

Η τελευταία φορά που φόρεσα την τιμημένη την ασπιρίνη μου ήταν πριν από περίπου 20 χρόνια. Δεν ξέρω αν με πιάνει στα σίγουρα η επιστράτευση. Αυτό που ξέρω -επίσης στα σίγουρα- ότι δεν είμαι έτοιμος να πολεμήσω για τα πάτρια εδάφη.

Ναι, το θαλάσσιο μπάνιο είναι κάτι πολύ ιερό για να το ξοδεύεις στην Αθήνα.

Πέρασαν κιόλας 16 χρόνια και εκείνο το βράδυ του ‘Σήκωσέ το, το Τιμημένο’ μου φαίνεται πιο παράξενο από ποτέ.

Αν κάτσεις να ρωτήσεις τον Έλληνα μικροαστό στη μέση ηλικία για το πώς βλέπει τον εαυτό του, σίγουρα θα σου μιλήσει για το πώς ονειρεύεται τη φυγή του.

Πόσο τοξική και αυτοκαταστροφική μπορεί να είναι η συμπεριφορά ενός Καλού Παιδιού; Πολύ.

Ο πόλεμος των hashtags φτιάχνει έναν ψηφιακό μέτωπο προπαγάνδας και αν το Instagram το θρέφει ο ναρκισσισμός, το Twitter το θρέφει το μίσος.

Ας μιλήσουμε επιτέλους με ειλικρίνεια για τον χειρότερο από τα Φιλαράκια.

Μια μεγάλη και οικουμενική αλήθεια για το πόσο απαραίτητοι είναι και θα είναι οι μπαμπάδες μας.

Η αθλητική δράση επέστρεψε, η όρεξή μας ακόμα αναζητείται.

Αντρές ερμηνεύουν ένα κομμάτι με πρωταγωνίστριες τις γυναίκες που κατά καιρούς απέρριψαν. Και αυτός δεν είναι ο μόνος λόγος που τα ‘Κορίτσια της Συγνώμης’ είναι ένα θρυλικό ποπ κομμάτι.

Ας πάρουμε μια μη πολεμική θέση, ακoύγοντας δυνατά το ‘Barbarism Begins at Home’ των Smiths.

Ένα πολεοδομικό έκτρωμα που μοιάζει χαώδες αλλά και απίστευτα όμορφο, ακριβώς για τους αντίθετους λόγους από αυτούς που γράφουν οι τουριστικοί οδηγοί.