Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου-Watkinson
ΓΕΥΣΗ

Από φούρνους μέχρι καντινές: Τι τρώμε στο χέρι στην Αθήνα

Μία γευστική διαδρομή μέσα από την ποικιλία του αθηναϊκού street food – από τη Γεωργία και τον Λίβανο, μέχρι την αμερικανική κουλτούρα του burger και τις ελληνικές πίτες που μυρίζουν παράδοση.

Σε όποια γωνιά της Αθήνας κι αν βρεθείς πεινασμένος, πάντα υπάρχει κάτι νόστιμο για να δοκιμάσεις. Παρόλο που τα εστιατόρια της πόλης ανοίγουν με ταχύτατους ρυθμούς, ο πραγματικός γαστρονομικός παλμός χτυπάει στους δρόμους της.

Το street food αποτελεί πια μεγάλο κεφάλαιο στην αθηναϊκή πρωτεύουσα που έχει αγκαλιάσει πια όλες τις παγκόσμιες τάσεις. Ίσως σε μεγαλύτερο βαθμό από όσο θα θέλαμε, μιας και βρίσκεις πιο εύκολα νόστιμο burger παρά φρέσκες πίτες. Υπάρχουν όμως πολλές προτάσεις για να καλύψουν κάθε γευστική επιθυμία – και το σημαντικότερο – κάθε ώρα της ημέρας.

Ξεκινώντας από την Κυψέλη, στον φούρνο Marili (Αγίας Ζώνης 26), φτιάχνουν καθημερινά χατσαπούρι – σαν να λέμε τη γεωργιανή τυρόπιτα. Αυτές οι πίτες είναι τόσο συνυφασμένες με την κουζίνα της Γεωργίας που οι οικονομολόγοι έχουν δημιουργήσει ακόμη και έναν δείκτη χατσαπούρι, χρησιμοποιώντας το κόστος των συστατικών του για να μετρήσουν τον πληθωρισμό και τη δύναμη της οικονομίας.

Αν κινείσαι στα δυτικά προάστια, το Φαρίν Μουά (Ερυθραίας 2) στο Περιστέρι προσφέρει μικρές ζυμωτές εκπλήξεις και σάντουιτς φτιαγμένα με σχολαστικότητα, όπως ένα φανταστικό χειροποίητο μπριός με μορταδέλα, πέστο και ροδάκινα αλλά και ντόνατ που θα σου θυμίσουν τον λουκουμά των παιδικών σου χρόνων.

Στο εμπορικό τρίγωνο, η Βόλβη (Ευρυπίδου 24-26) δεν συγχωρεί όσους ζητούν πατάτες με το σουβλάκι τους. Εδώ δεν χρειάζεσαι τίποτα παραπάνω από σουτζουκάκι μοσχαρίσιο ή χοιρινό καλαμάκι είτε σε μερίδα είτε σε πίτα με ντομάτα, κρεμμύδι και σος πάπρικας. Ένα ιδανικό pit stop για να ανακτήσεις δυνάμεις και να συνεχίσεις.

Στο φωτεινό εργαστήριο του Temps Perdu (Καραΐσκου 114) στον Πειραιά χρησιμοποιούν μόνο τα πιο εκλεκτά υλικά, επιλέγοντας εποχιακά και τοπικά προϊόντα για να δημιουργήσουν μοναδικές γαστρονομικές εμπειρίες που αγγίζουν τόσο την αίσθηση της γεύσης όσο και της μνήμης.

Χρησιμοποιούν αληθινό βούτυρο, φτιάχνουν μόνοι τους τις πραλίνες και το μείγμα για το ζάαταρ κι επιλέγουν υλικά που συναντάει κανείς σε πιάτα fine dining, σε μία προσπάθεια να μετουσιώσουν όλη την εμπειρία και τις γνώσεις που αποκόμισαν από την υψηλή γαστρονομία σε ένα concept ανοιχτό και προσιτό σε όλους.

Εκτός από το κρουασάν βουτύρου και σοκολάτας, δοκίμασε επίσης το cinnamon bun, τη δική τους εκδοχή για λουκανικόπιτα και τα pasteis de nata που τρώγονται σε δύο μπουκιές.

Ένα από τα καλύτερα σουβλάκια που θα φας σε αυτή την πόλη, βρίσκεις στον Κορυδαλλό. Στο Κοχύλι (Αγίου Γεωργίου 82) φτιάχνουν τη δική τους κόκκινη σάλτσα και η παραγγελία εδώ είναι μία: τυλιχτό με μπιφτέκι, ντομάτα, κρεμμύδι και φυσικά την προαναφερθείσα σάλτσα. Πατάτες δεν βάζουν μέσα, αλλά οι χειροποίητες που σερβίρουν αξίζουν οπωσδήποτε να μπουν στο τραπέζι.

Στο Ελληνικό, το Φρέσκο (Λ. Ιασωνίδου 39) βασίζεται στην ελληνική παράδοση και φτιάχνει καθημερινά χειροποίητες πίτες. Το φύλλο ανοίγεται κάθε μέρα με μαεστρία στο μαγαζί, τα υλικά κόβονται και προετοιμάζονται εδώ – τίποτα δεν είναι έτοιμο ή κατεψυγμένο. Η γκάμα είναι μεγάλη: τυρόπιτα, σπανακοτυρόπιτα και κολοκυθόπιτα με φέτα, καρότο και δυόσμο είναι από τις κλασικές επιλογές, ενώ η μανιταρόπιτα με τρία είδη μανιταριών, λάδι τρούφας και πιπεριές, η γαλατόπιτα και η μπουγάτσα με βελούδινη κρέμα κερδίζουν το κοινό.

Στο Μπισκοτέκ (Σαρανταπόρου 17) θα βρεις καλορίζικα (τα κρητικά κουλουράκια με αμύγδαλο) και σταφιδωτά Σητείας (ένα ξεχωριστό παραδοσιακό γλυκό του νησιού), μεταξύ άλλων, κέικ, μπισκότα αλλά και βουτήματα που θεωρούνται ξεχασμένα, όπως τα βουτυρένια palmier και η πάστα-φλώρα (και σε μίνι εκδοχή μπισκότου). Υπάρχει μία ακόμα έκπληξη που σε μεταφέρει στα στενά της Πορτογαλίας, το pastel de nata.

Αν βρεθείς πεινασμένος μετά το ποτό, στην καρδιά της Αθήνας, το Starlight (Πραξιτέλους 1) έχει αναδειχθεί σε πέρασμα για όσους θέλουν να κάνουν στάση για ένα πραγματικά καλοφτιαγμένο burger. Λίγα μέτρα πιο μακριά, η ομάδα του Bless Me Father δημιούργησε ένα spot που εστιάζει σε smash burgers, χρησιμοποιώντας φρέσκο, χειροποίητο μείγμα Black Angus.

Η διαδρομή κλείνει στην Πεύκη, στο σουβλατζίδικο του Νότη (Ηλιακό Χωριό), που είναι σχεδόν κρυμμένο με την πρώτη ματιά. Στον κατάλογο βρίσκει κανείς καλαμάκια κοτόπουλο, χοιρινό, λουκάνικο και μπριζολάκια, μαζί με ένα μείγμα τουρκικής και λιβανέζικης κουζίνας, καθώς επίσης και δύο-τρεις «αμερικανιές», όπως οι τραγανές φτερούγες κοτόπουλου, αποτέλεσμα της ζωής των δύο συνεργατών στο εξωτερικό. Πέρα από τα κλασικά τυλιχτά, φτιάχνουν ιτσλί, φαλάφελ και ταμπουλέ, κεμπάπ με ανάμεικτο κιμά και ανατολίτικα κεφτεδάκια. Από τα πιο νόστιμα και δημοφιλή πιάτα είναι το γιαουρτλού κεμπάπ, που σερβίρεται με κομμένες χειροποίητες πίτες, ψητή πράσινη πιπεριά και μια τηγανιά πατάτες.

Αυτή η γευστική διαδρομή από την Κυψέλη μέχρι την Πεύκη και από το κέντρο μέχρι τον Κορυδαλλό είναι ένα ταξίδι στην ποικιλία του street food της Αθήνας – από τη Γεωργία και τον Λίβανο, μέχρι την αμερικανική κουλτούρα του burger και τις ελληνικές πίτες που μυρίζουν παράδοση.

Ακολουθήστε το OneMan στο Google News και μάθετε τις σημαντικότερες ειδήσεις.