ΓΕΥΣΗ

Στο Bulacan, για φιλιππινέζικο από τα χέρια της Marilena

Μια γνωριμία με την ιδιοκτήτρια και μαγείρισσα του φιλιππινέζικου εστιατορίου που βρίσκεται εδώ και πέντε χρόνια επί της Μιχαλακοπούλου.

Στα εστιατόρια των μεταναστών, το φαγητό είναι το μέσο για να διατηρήσουν την πολιτιστική τους ταυτότητα. Το μαγαζί τους γίνεται πολλές φορές ο πυρήνας της κοινότητάς τους, ένας χώρος όπου αισθάνονται οικειότητα, τρώνε γνώριμες γεύσεις και τηρούν έθιμα και παραδόσεις.

Η Marinela Bayting ήρθε στην Ελλάδα από τις Φιλιππίνες στα 21 της χρόνια, αναζητώντας μια καλύτερη τύχη. Τριάντα-δύο χρόνια μετά, θεωρεί αυτόν τον τόπο πατρίδα της και τους Έλληνες, από τους πιο γλυκούς ανθρώπους που έχει γνωρίσει.

Πριν από πέντε χρόνια άνοιξε με τον σύζυγό της το Bulacan Halo-Halo, ένα εστιατόριο επί της Μιχαλακοπούλου, όπου μαγειρεύει παραδοσιακές συνταγές της πατρίδας της.

Η Marilena έχασε τον σύζυγό της πριν από έναν χρόνο κι έτσι όλα πλεόν περνάνε από εκείνη. Παρόλα αυτά μοιάζει να μην χάνει ποτέ το χαμόγελο και την ευγένειά της. «Ακόμα κι αν σε απασχολεί κάτι πρέπει να χαμογελάς» λέει και φαίνεται ότι το εννοεί.

Ένα φιλιππινέζικο εστιατόριο στην Αθήνα

Το μαγαζί δανείζεται το όνομά του από την ομώνυμη επαρχία (Bulacan) και το δημοφιλές για τις Φιλιππίνες – κρύο επιδόρπιο (halo-halo). Η διακόσμηση είναι λιτή, και σίγουρα τα κόκκινα, φαντεζί τραπεζομάντιλα τραβάνε το μάτι.

Ένας πάγκος στοιβάζει παραδοσιακές λιχουδιές, από pandesal (αφράτα ψωμάκια) γεμιστά με ube (μωβ γιαμ που μοιάζει με γλυκοπατάτα), τυρί ή κρέας και chicharrones (σκέψου σαν ποπ κορν χοιρινού) μέχρι τουρσί παπάγια, που εναλλάσσονται ανάλογα με τις ημέρες.

Cheese wonton: Τηγανητά πουγκάκια με καβούρι & τυρί κρέμα
Cheese wonton: Τηγανητά πουγκάκια με καβούρι & τυρί κρέμα

Το μενού περιλαμβάνει αρκετές σούπες, πιάτα με noodles και ρύζι, με το χοιρινό να κυριαρχεί σε πολλές συνταγές. Εδώ, αξιοποιείται κάθε μέρος του ζώου και αν ανήκεις στους τολμηρούς, μπορείς να δοκιμάσεις πιάτα όπως το Dinuguan (στιφάδο με ψιλοκομμένη χοιρινή καρδιά, σάλτσα από αίμα χοίρου, σκόρδο και τσίλι) και το Sisig με κομμάτια από αυτιά γουρουνιού, κρεμμύδια και χυμό λεμονιού.

Τα περισσότερα πιάτα, ωστόσο, απευθύνονται σε όσους δεν έχουν διάθεση για τρομερούς γαστρονομικούς πειρασμούς αλλά αγαπούν την ασιατική κουζίνα.

Από ρολάκια με κιμά μέχρι filippino bbq sticks

Τραγανά spring rolls με λαχανικά και πεντανόστιμα ρολάκια Lumpiang Shanghai με χοιρινό κιμά, τηγανητό ρύζι με λαχανικά και noodles σε διαφορετικές εκδοχές, γλυκόξινο κοτόπουλο και filippino bbq sticks – η σπεσιαλιτέ του μαγαζιού που είναι καλαμάκια χοιρινά με γλυκιά και αλμυρή μαρινάδα, ψημένα στη σχάρα (σερβίρονται με ξύδι και τσίλι) είναι μερικά από τα πιο δημοφιλή πιάτα που αξίζει να δοκιμάσεις.

Και φυσικά να κάνεις χώρο για το Butchi, ένα γλυκό που θυμίζει rice cake, τηγανίζεται και πασπαλίζεται με σουσάμι.

Στους Φιλιππινέζους αρέσει να γιορτάζουν τα γενέθλιά τους και μερικά από τα φαγητά που επιλέγουν σε τέτοιες περιστάσεις είναι και οι τηγανητές φτερούγες κοτόπουλου, τις οποίες βρίσκεις στο μενού του μαγαζιού.

Το ίδιο ισχύει και για τα noodles, τα οποία όμως δεν πρέπει να είναι κομμένα αλλά μακριά, καθώς συμβολίζουν τη μακροζωία.

Ένα ακόμα staple της φιλιππινέζικης κουζίνας είναι η δική τους εκδοχή του spaghetti bolognese, το οποίο βρίσκεις σε κάθε κατάστημα της ασιατικής αλυσίδας fast food Jollibee.

Τα ζυμαρικά αναμειγνύονται με παραδοσιακό λουκάνικο και περιχύνονται με Filipino Banana Ketchup και τριμμένο κίτρινο τυρί.

Τις Κυριακές, το Bulacan προσφέρει έναν πολύ οικονομικό μπουφέ, που περιλαμβάνει τις πιο κλασικές συνταγές του εστιατορίου. Προσοχή όμως με τις υπερβολές, καθώς τα leftovers χρεώνονται.

«Είναι κρίμα να γεμίζουν τα πιάτα υπερβολικά και στη συνέχεια να πετάμε το φαγητό, ενώ θα μπορούσαμε να το δώσουμε αργότερα σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη» εξηγεί η Marilena.

Ζώντας 32 χρόνια στην Ελλάδα

Η Marilena ετοιμάζει κάθε πιάτο μόλις δοθεί η παραγγελία.

Κάνοντας μια αναδρομή σε αυτά τα τριάντα δύο χρόνια που ζει στην Αθήνα, η ίδια έχει να πει μόνο καλά λόγια παρά τις δυσκολίες που έπρεπε να αντιμετωπίσει.

Στην οικογένεια που δούλευε για πολλά χρόνια ως οικιακή βοηθός, μεγάλωσε τρία αγόρια και έμαθε να μαγειρεύει ελληνικά φαγητά. Της αρέσουν τα γεμιστά και οι φακές και φτιάχνει ακόμα και ντολμαδάκια, τα οποία τα θεωρεί πιο δύσκολα στο τύλιγμα από τα «δικά της» wonton.

«Με βοήθησαν να φέρω την οικογένειά μου στην Ελλάδα και με έκαναν να νιώθω μέλος της δικής τους. Όταν πρωτοήρθα εδώ, ζούσε στην Αθήνα η αδερφή μου άλλα γύρισε πίσω στις Φιλιππίνες μετά από δύο χρόνια. Έτσι, έμεινα μόνη μου. Τότε ήταν πολύ δύσκολο να έρθεις. Περίμενες γράμμα, δεν είχε τηλέφωνο».

Και οι δύο κόρες της Marilena ζουν στην Αθήνα. Η ίδια εύχεται να δει το εστιατόριο της να πηγαίνει καλά και – γιατί όχι – να το αναλαμβάνει η επόμενη γενιά.

«Έλεγα τότε ότι θα δουλέψω στην Ελλάδα για να φτιάξω ένα σπίτι στην πατρίδα μου και να γυρίσω πίσω. Τελικά, το έφτιαξα, αλλά μετά έπρεπε να δουλέψω για την οικογένεια και να που πέρασαν τριάντα δύο χρόνια. Ο χρόνος κυλάει σα νερό».

Το να ανοίξει το δικό της εστιατόριο ήταν και παραμένει μια πρόκληση έως σήμερα. «Δεν ξέραμε από αυτά και ήταν πολύ δύσκολα στην αρχή. Μετά ήρθε η πανδημία και ήταν σαν να ξεκινούσαμε ξανά». Παρόλα αυτά, το Bulacan καταφέρνει και χτίζει την πελατεία του, από τουρίστες μέχρι Αθηναίους.

Είναι η ανεπιτήδευτη ευγένεια της ιδιοκτήτριάς του που σε καλωσορίζει σαν να μαγειρεύει στο σπίτι της, τα πολύ οικονομικά πιάτα που προσφέρει και αυτή η απλότητα σε όλα που σε κάνουν να φεύγεις πάντα χαμογελαστός από το μαγαζί.