Lights of the City: Μια έκθεση για τα πολλά πρόσωπα της Αθήνας
Ένα στιγμιότυπο από τη διαμαρτυρία μετά τα Τέμπη, τα καρπούζια στο Γκάζι και η «αλάνα» στον Σταθμό Λαρίσης. Διαλέξαμε μερικά από τα καρέ της έκθεσης που έρχεται στη Δημοτική Αγορά Κυψέλης.
- 23 ΜΑΙ 2023
«Τσιμέντο και σίδερο στον πνιγμένο αέρα / πανάρχαια γόησσα Αθήνα / γυαλίζει τ’ άσπρο σου στήθος απόψε / άσε με να σου το σφίξω μέχρι να πονέσεις / χύνοντας κόκκινο γάλα / καθώς θ’ ακούς το τραγούδι της συνουσίας / παράμερα στα δεντράκια δύο μαθητών», έγραφε σε ένα από τα ποιήματά του ο beat ποιητής Λευτέρης Πούλιος της Γενιάς του ’70, προτρέποντας τον κόσμο να ακούσει τα ουρλιαχτά όσων δολοφονήθηκαν και τη σιωπή όσων έφυγαν μακριά για να γλιτώσουν.
Αυτή είναι η Αθήνα: ένας τόπος ονείρων και ονειρώξεων, ένας τόπος αντιθέσεων, που μόνο με το φίλτρο της τέχνης μπορεί να ιδωθεί καθαρά και να βγάλει νόημα η σύγχυση. Μια τέτοια προσπάθεια επιχειρεί και το φωτογραφικό πρότζεκτ με επίκεντρο την Αθήνα, το οποίο θα παρουσιαστεί το προσεχές διάστημα (26 έως 31 Μαΐου) μέσα στο κτίριο της Δημοτικής Αγοράς Κυψέλης, ενώ ένα μέρος του τρέχει ήδη διαδικτυακά μόνο.
Ο λόγος για το Urban Art Project Athens: Lights of the City, μια έκθεση που «φέρνει στην επιφάνεια όλα τα συναισθήματα που τρέφουμε για την πόλη μας», όπως μεταφέρει ο νεαρός σε ηλικία, γεννημένος και μεγαλωμένος στο Παγκράτι εμπνευστής και διοργανωτής του πρότζεκτ, Γιάννης Πανταζίδης.
Μετά την Αθήνα, το –για συντομία, με ακρωνύμιο– UAPA πρόκειται να παρουσιαστεί στη Βαρκελώνη. Πρόκειται για ένα σώμα φωτογραφικών έργων τόσο από επαγγελματίες όσο και ερασιτέχνες του φιλμ, όπως προέκυψαν κατόπιν επιλογής από open call. Η θεματική που ανέφερε το κάλεσμα; «Εικόνες αυτής της πόλης μέσα από τα μάτια των κατοίκων της· καρέ από τις περιοχές όπου κινούνται καθημερινά, αλλά με το σκεπτικό ότι τις ανακαλύπτουν για πρώτη φορά».
Ο ίδιος ζει τα τελευταία χρόνια στη Βαρκελώνη, αλλά δεν ανήκει σε εκείνους που απαξιώνουν την εδώ πρωτεύουσα. Αγαπάει την αλήθεια της. «Το Παγκράτι, την Πανόρμου, το Μεταξουργείο, τα Εξάρχεια, το Σύνταγμα, οι καφετέριες, τα μπαρ, η κίνηση στους δρόμους της, τα όμορφα murals της και τις κακόγουστες ταγκιές της – οπως και να ’χει, τα σημεία αυτά είναι εκείνα που θα κάνουν τη μνήμη σου να ανατρέξει σε βιώματα», όπως αναφέρει.
«Πολύ απλά, οι άνθρωποι είναι αποτέλεσμα της πόλης που κατοικούν και η πόλη αποτέλεσμα των ανθρώπων που την απαρτίζουν».
Το πρότζεκτ παρουσιάζεται και υλοποιείται στο πλαίσιο του Athens City Festival. Εμείς κάναμε μια προσπάθεια να βρούμε τις στιγμές πίσω από φωτογραφίες του πρότζεκτ, μιλώντας με όσους τις τράβηξαν. Είναι τα πολλά πρόσωπα της Αθήνας, μέσα από ελάχιστα δευτερόλεπτα μόνο.
Γιώργος Γκιζάρης: «Δεν νοσταλγώ, απλά επεξεργάζομαι ένα φιλμ»
«Πριν από 20-30 χρόνια, ο Βοτανικός είχε συνεργεία, ερημιά και αλήθεια. Μόχθο, γκαράζ, μαγκιά. Τη στιγμή που τράβηξα τη φωτογραφία, ήμουν παρέα με φωτογράφους φίλους, τρίποδα, εμπιστοσύνη. Σήκωσα τη μηχανή να απαθανατίσω τη φίλη μου, όσο εκείνη στερέωνε το τρίποδο. Αθήνα δικιά μου, σκέφτηκα, χωρίς χωρίς επισκέπτες, κλαμπάκια και προκάτ μεζέδες.
Δε νοσταλγώ, απλά επεξεργάζομαι ένα φιλμ».
Ο Γιώργος Γκιζάρης είναι εικαστικός φωτογράφος με παρουσία σε περιοδικά από τα 90s, σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, έχοντας κερδίσει βραβεία και διακρίσεις σε διαγωνισμούς φωτογραφίας. Είναι απόφοιτος Γαλλικής Φιλολογίας και Οπτικοακουστικών Μέσων του πανεπιστημίου Paris VIII-Vincennes, ενώ συνέχισε την εκπαίδευσή του στη φωτογραφία και τις τεχνικές σκοτεινού θαλάμου σε κέντρα της Αθήνας.
Μελέτης Βασιλείου: «Μια στιγμή αντίθεσης μέσα στην τυχαιότητα»
«Πάνε κάποια χρόνια από τη στιγμή της φωτογραφίας: ήταν ένα καλοκαιρινό απόγευμα που έκανα βόλτα στο κέντρο με τη μηχανή στο χέρι· με το που είδα το γκράφιτι αυτό στην Πειραιώς, θυμάμαι, εντυπωσιάστηκα και σκέφτηκα πως πρέπει οπωσδήποτε να το βάλω στο κάδρο. Όχι απλά το υπέροχο “κομμάτι” στον τοίχο, σαν να είναι αποκομμένο από το περιβάλλον γύρω του, αλλά ως ένα κομμάτι της πόλης που αξίζει να μείνει στον χρόνο.
Γενικά, οι φωτογραφίες μου είναι καθαρά αστικές και ανθρωποκεντρικές. Αποζητούσα, λοιπόν, κάτι να συμβεί για να συνδεθεί το έργο με τη ροή της πόλης, και έτυχε την ώρα εκείνη να περάσει το κατάλληλο όχημα – εντελώς αυθόρμητα, σήκωσα την κάμερα και έπιασα το στιγμιότυπο με το διερχόμενο αγροτικό και τα καρπούζια. Η αντίθεση που γεννήθηκε, ήταν μια έκπληξη».
Ο Μελέτης Βασιλείου αγαπά τη φωτογραφία δρόμου, έχοντας ξεκινήσει τα πρώτα του σεμινάρια το 2012. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Νικόλας Κοκοβλής: «Δεν μπορείς να προβλέψεις τι θα συμβεί στον δρόμο»
«Η φωτογραφία τραβήχτηκε στις 4 Νοεμβρίου του 2021, στο κέντρο της Αθήνας. Εδώ και αρκετά χρόνια ασχολούμαι με τη φωτογραφία δρόμου· έχει γίνει καθημερινή συνήθεια να βγαίνω με τη μηχανή για να ανακαλύψω καινούργια σημεία – το μόνο σίγουρο είναι ότι πάντα θα υπάρχουν εικόνες στην πόλη, οι οποίες περιμένουν να αποτυπωθούν στον φακό, στιγμές που αξίζουν. Μία από αυτές και η συγκεκριμένη:
Αυτό που με έκανε να σηκώσω την κάμερα ήταν η έντονη έκφραση της μορφής στο γκράφιτι σε συνδυασμό με τη γυναίκα που δείχνει προς την ίδια πλευρά του δρόμου. Το κάδρο δημιουργεί ένα αίσθημα περιέργειας και παρακινεί τον θεατή να φανταστεί τι συμβαίνει πέρα από αυτό.
Για μένα, η Αθήνα είναι κυρίως οι άνθρωποι που ζουν σε αυτήν. Μέσα από τις εκφράσεις, τις κινήσεις και την εμφάνιση τους μπορούν να προσδώσουν πολλά διαφορετικά συναισθήματα και να αναδείξουν διαφορετικές πτυχές της πόλης. Εδώ, αποτυπώνεται μια απλή στιγμή της καθημερινότητας με δύο μορφές που με τον τρόπο τους αλληλοσυμπληρώνονται και ολοκληρώνουν κάπως την ανθρώπινη παρουσία. Στα μάτια μου, αυτή η τυχαία συνύπαρξη δείχνει έντονα τη δυνατότητα έκπληξης που κρύβει κάθε γωνία και δρόμος της Αθήνας».
Ο Νικόλας Κοκοβλής έχει ολοκληρώσει τις σπουδές του στο Τμήμα Φωτογραφίας και Οπτικοακουστικών Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, ενώ εδώ και αρκετά χρόνια εργάζεται ως ελεύθερος επαγγελματίας φωτογράφος και φωτορεπόρτερ, έχοντας διακριθεί και σε διαγωνισμούς.
Αλέξανδρος Παύλου: «Η Αθήνα έχει δύναμη, φωνή, ψυχή»
«Ήταν στην απεργία στις 8 Μαρτίου. Το φρικτό δυστύχημα των Τεμπών ήταν αυτό που με έκανε να θέλω να ακολουθήσω αυτό το ανθρώπινο κύμα και να απαθανατίσω τη φωνή των ανθρώπων που ζητούσαν μια ασφαλή διαβίωση. Προς το τέλος της διαδήλωσης παρατήρησα ένα βαν να φλέγεται. Όταν είδα τον
πυροσβέστη να προσπαθεί να σώσει ό,τι απέμεινε απ’ την περιουσία ενός ανθρώπου, σήκωσα την φωτογραφική μου μηχανή και απαθανάτισα το γεγονός ως ένδειξη εκτίμησης προς το πρόσωπο του πυροσβέστη.
Ήθελα αυτή την εικόνα να τη δουν όλοι. Να κοιτάξουν προσεκτικά, ό,τι έβλεπα κι εγώ.
Ποια πτυχή της Αθήνας ήθελα να μεταφέρω; Την εικόνα μιας πόλης που αντιστέκεται, αλλά ενίοτε και με λάθος τρόπο. Η Αθήνα πάντως έχει δύναμη, φωνή, ψυχή. Γενικά, μου αρέσει να αποτυπώνω το συναίσθημα του ανθρώπου, την αύρα της ύπαρξης, τον σκοπό.
Ο Αλέξανδρος Παύλου ασχολείται επαγγελματικά με τη φωτογραφία και την παραγωγή βίντεο τα τελευταία χρόνια.
+ «Στην αλάνα του Σταθμού Λαρίσης»
«Μια άλλη μέρα, είχαμε βγει για εξόρμηση προς τον σταθμό Λαρίσης, στο πλαίσιο ενός εθελοντικού προγράμματος στο οποίο συμμετάσχω. Όταν είδα τα παιδιά αυτά να παίζουν δίπλα σε διερχόμενα τρένα, μου έκανε τόσο μεγάλη εντύπωση ο χώρος που είχαν διαλέξει για να παίξουν· σήκωσα την κάμερα για να απαθανατίσω το γεγονός.
Αργότερα, αντιλήφθηκα πως δεν είναι επιλογή η συγκεκριμένη “αλάνα”, αλλά μονόδρομος, αφού η γειτονιά δεν έδινε και πολλές επιλογές για παιχνίδι».
***
INFO
Urban Art Project Athens: Lights of the City
Στο πλαίσιο του Athens City Festival
Δημοτική Αγορά Κυψέλης
26-31 Μαΐου
Είσοδος ελεύθερη
Περισσότερες πληροφορίες και το ψηφιακό αρχείο της έκθεσης εδώ.
