Το Λέλε Μάικο στον Βοτανικό είναι το χαλαρό στέκι που έψαχνες

Έχω μια ιδιαίτερη αγάπη για το φαγητό και τους ανθρώπους της Βόρειας Ελλάδας. Από τη μία τους βρίσκω φιλόξενους και εξωστρεφείς, κι από την άλλη γνήσιους καλοφαγάδες. Δύο φίλοι από εκεί, λοιπόν, που μπορεί να μη γνώριζαν πολλά για την Αθήνα αλλά διέθεταν εμπειρία στην εστίαση, άνοιξαν στον Βοτανικό ένα μαγαζί με όλα τα απαραίτητα στοιχεία για να εξελιχθεί σε στέκι.

Ο Ορφέας Γωνιάδης από τη Βέροια και ο Γαβριήλ Χρυσικόπουλος από την Καστοριά δημιούργησαν το Λέλε Μάικο στον πεζόδρομο της Πέλλης, εκεί όπου βρίσκονται και άλλα γευστικά και επιτυχημένα εγχειρήματα, όπως το Ραφίκι και η Λάικα.

Ο Βοτανικός, με την ήπια δόμηση, τα χαμηλά κτίρια και τα συνεργεία αυτοκινήτων που χαρακτήριζαν την περιοχή επί δεκαετίες, εξακολουθεί να διατηρεί την αίσθηση της γειτονιάς. Οι καλές σχέσεις μεταξύ κατοίκων και επιχειρηματιών επιβεβαιώνουν το τελευταίο.

«Λέλε Μάικο» στη σλαβική διάλεκτο του Τρίλοφου Καστοριάς, στις πλαγιές του Γράμμου, σημαίνει «πω πω, μάνα μου»· μια φράση που εξακολουθεί να χρησιμοποιεί η γιαγιά του Γαβριήλ. Τιμής ένεκεν, λοιπόν, το όνομα αφιερώθηκε σε εκείνη, που μαζί με τις αδελφές της είναι ξακουστές για τις τσουκνιδόπιτές τους.

Ο Ορφέας Γωνιάδης (αριστερά) και ο Γαβριήλ Χρυσικόπουλος (δεξιά) άνοιξαν ένα μαγαζί που έχει ό,τι χρειάζεται για να γίνει στέκι.

Το μαγαζί στεγάζεται σε έναν χώρο με όμορφη αυλή, εκεί όπου παλιότερα υπήρχαν δύο σπίτια. Στην κουζίνα, η νεαρή σεφ Έλλη Αθανασάκου διαμορφώνει έναν σταθερό κορμό μενού, στον οποίο προσθέτει ή αφαιρεί πιάτα ανάλογα με τη διαθεσιμότητα των πρώτων υλών.

Τα τυριά τους τα προμηθεύονται από τον Αλεξανδρή στην Ηλιούπολη, φρέσκα σπαγγέτι για τον κόκορα προμηθεύονται από ένα εργαστήριο στον Άλιμο, και εξαιρετικό ελαιόλαδο από την οικογένεια Αθανασάκου στα Τσέρια, ένα χωριό στους πρόποδες του Ταΰγετου.

«Το μαγαζί είναι ένας ζωντανός οργανισμός. Το πρώτο και σημαντικότερο είναι να είναι ευχαριστημένοι όσοι εργάζονται εδώ, και σε αυτό συμφωνούμε απόλυτα με τον Ορφέα. Θέλουμε να είμαστε τυπικοί απέναντι στους εργαζόμενους».

Αυτή την περίοδο, το μενού περιλαμβάνει μεζέδες που ταιριάζουν ιδανικά με μπίρα ή τσίπουρο, όπως μανούρι με παξιμάδια χαρουπιού και μαρμελάδα βερίκοκο, φάβα με χταπόδι και ωμό λαβράκι.

Στα κυρίως, ο κόκορας, τα μοσχαρίσια κεφτεδάκια σε σάλτσα ντομάτας με φέτα και μπάμιες τουρσί, αλλά και το συκώτι σχάρας, είναι πιάτα που χορταίνουν και με το παραπάνω. Και οι τιμές, που κυμαίνονται από 5 έως 16 ευρώ (με το αρνάκι στη γάστρα να είναι το ακριβότερο), θα σας εκπλήξουν ευχάριστα.

Οι δύο φίλοι σχεδιάζουν φυσικά να εμπλουτίσουν τον κατάλογο με παραδοσιακές συνταγές της Βόρειας Ελλάδας, όπως το μακάλο, τα φασόλια τσιγαριαστά (μαγειρεμένα πρώτα στον ταβά στον φούρνο και κατόπιν στο τηγάνι με λαρδί) και ένα πιάτο με καυτερές πιπεριές.

Για τον Γαβριήλ, που διατηρούσε επί μία δεκαετία στη Θεσσαλονίκη το μπαρ Άπειρα Μόρια και είναι επίσης μουσικός στο συγκρότημα Lemonostifel, το να ανοίξει μαγαζί δεν είχε ως πρωταρχικό στόχο το οικονομικό κέρδος. Το πρώτο του μέλημα ήταν να δημιουργήσει ένα στέκι, όπου όλοι θα είναι χαρούμενοι.

Σε μία περίοδο όπου τα καταστήματα εστίασης ανοίγουν και κλείνουν (ή αλλάζουν χέρια και ταυτότητα) με ταχύτατους ρυθμούς, χρειάζονται μαγαζιά προσωποκεντρικά, από ανθρώπους που τα αγαπούν και θέλουν να βρίσκονται μέσα σε αυτά.