Κωνσταντίνος Μπαντούνας
FALL PREVIEW

Οι νέες αφίξεις στην Αθήνα για φαγητό και ποτό

Οι διευθύνσεις που αξίζει να βάλεις στη λίστα σου για τη σεζόν που ξεκίνησε στην πόλη για καφέ, φαγητό, γλυκό και ποτό.

Ενδιαφέρουσα προβλέπεται η φθινοπωρινή σεζόν στην Αθήνα, με την πόλη να μετράει νέες αφίξεις σε εστιατόρια, μπαρ, ζαχαροπλαστεία, street food αλλά και μαγαζιά που δεν μπαίνουν αναγκαστικά κάτω από μία κατηγορία. Αν υπάρχει άλλωστε μία τάση τον τελευταίο καιρό, αυτή είναι να βλέπουμε μέρη που συνδυάζουν διαφορετικές ταυτότητες.

Πληθαίνουν, λοιπόν, οι επιλογές με τα μέρη που θα ξεκινήσουμε την ημέρα μας με καφέ, θα αράξουμε με το λάπτοπ μας για να δουλέψουμε, θα φάμε και θα διασκεδάσουμε πίνοντας από spritz μέχρι καλοφτιαγμένα cocktails και θα βρούμε αυτό που ταιριάζει στα μουσικά μας γούστα. Αυτές είναι οι νέες διευθύνσεις που αξίζει να βάλεις στη λίστα σου για τη νέα σεζόν.

Φαγητό

Ο Tsiftis, το νέο γαστροκουτούκι της Αθήνας, όπως προσδιορίζεται, στεγάζεται σε ένα κτίριο του 1930, όπου παλιά λειτουργούσε το club Zoo.

Κάνοντας ένα recap από την αρχή του καλοκαιριού, να θυμίσουμε ότι οι Άνταμ Κοντοβάς και Σταμάτης Σταματιάδης επέλεξαν τον Κεραμεικό για το νέο τους εγχείρημα, το Saitama (Κεραμεικού 101), που οφείλει το όνομά του στον πρωταγωνιστή της σειράς manga One-Punch Man.

Σε αυτό το street food δεν μπαίνουν ταμπέλες, κι έτσι τρως από ανατολίτικο κεμπάπ, το οποίο αναμειγνύεται με ασιατικές γεύσεις, ενώ το μενού πλαισιώνουν επίσης noodles και δροσιστικά cocktails που βγαίνουν από την κάνουλα.

Δε χρειάζεται να είσαι αποκλειστικά vegan για να περάσεις μία βόλτα από το Holy Llama, αφού το bakery απέδειξε ότι το κομμάτι του viennoiserie μπορεί να είναι νόστιμο και χωρίς καθόλου ζωικά παράγωγα. Μετά το πρώτο κατάστημα που άνοιξε στον Υμηττό, και που εξυπηρετεί αποκλειστικά takeaway και delivery, η ομάδα επεκτάθηκε και στην καρδιά της Αθήνας (Νίκης 23, Σύνταγμα), με ένα dine-in κατάστημα, όπου σερβίρει πλέον και brunch.

Στο κέντρο της πόλης έφτασαν και τα bao buns του Tyler’s, του concept street food με τις κινηματογραφικές αναφορές από το από το Fight Club, που μας συστήθηκε στην οδό Αρχελάου. Πλέον, βρίσκεις αυτά τα αφράτα ψωμάκια με τις απρόσμενες γεμίσεις και στην Ερμού (Φωκίωνος 8).

Πίσω στην πολυσύχναστη Αρχελάου, τρως σάντουιτς σαν να βρίσκεσαι στην Ιταλία. Το Borghese (Αρχελάου 19, Παγκράτι) βάζει στο επίκεντρο εκλεκτά αλλαντικά και τυριά – φιγουράρουν στην κεντρική βιτρίνα – και γεμίζει τα γύρω ράφια με προϊόντα που θέλεις να χαζέψεις (και να δοκιμάσεις). Τα σάντουιτς φτιάχνονται on the spot και τρώγονται είτε στο χέρι είτε σε ένα από τα τραπεζάκια έξω στο πεζοδρόμιο.

Μετά το ήδη επιτυχημένο Drupes & Drips, ο Αρτέμης, γιος του Τάκη, του θρυλικού αρτοποιού της Αθήνας, έστησε ένα ακόμα μαγαζί, αρκετά sui generis. Το Il Capitano (Βεΐκου 107, Κουκάκι) είναι αφιερωμένο στον πατέρα του, που έχει φύγει από τη ζωή, και στεγάζεται στο καφενείο που συνήθιζε να συχνάζει.

Στο νέο εγχείρημα, ο Αρτέμης συνδυάζει τα στοιχεία μίας οστερίας με κλασικά ελληνικά, όπως το τσίπουρο και οι μεζέδες. Το αποτέλεσμα είναι ένας χώρος ζεστός και φιλόξενος με την ελληνική και ιταλική κουλτούρα να μπλέκονται αρμονικά.

Με τα κατάλληλα υλικά και ψωμί μπορούν να γίνουν θαύματα. Και ο chef Δήμος Μπαλόπουλος είναι υπεύθυνος για μερικά από αυτά στο Between Bread (Δωδεκανήσου 49, Άλιμος). Στο μενού του street food στον Άλιμο πρωταγωνιστούν burger και hot dog σε αφράτα μπριός και ένα banoffee roll – αντίδοτο στα cravings.

Τα πιάτα του Tsiftis αλλάζουν τακτικά, βάσει εποχής.

Μερακλίδικα πράγματα συμβαίνουν στον Tsiftis (Μιχαλακοπούλου & Σεβαστείας), το γαστροκουτούκι όπως προσδιορίζεται, το οποίο άνοιξε εκεί που κάποτε στεγαζόταν το club Zoo.

To πέτρινο κτήριο του 1930 έχει μεταμορφωθεί σε ένα φωτεινό μαγαζί με τα τραπέζια του να απλώνονται σε έναν πεζόδρομο όπου τα πλατάνια χαρίζουν τη σκιά τους. Στα παρτέρια έχουν φυτευτεί διαφόρων λογής μυρωδικά και βότανα που χρησιμοποιούνται στην κουζίνα.

Ο chef Σήφης Μανουσέλης (γνωστός από το εστιατόριό του Laska στα Κουφονήσια) στήνει το μενού, ο Μπάμπης Καζάνας εκτελεί τις συνταγές και ο Βάιος Κορομηλάς, ο οποίος προέρχεται από τον χώρο του καφέ, ολοκληρώνει την ομάδα.

Τα πιάτα είναι comfort και απλά αλλά όχι απλοϊκά, αφενός γιατί γίνεται μεγάλη αναζήτηση για τις καλύτερες πρώτες ύλες και αφετέρου γιατί εμπλέκονται απαιτητικές μαγειρικές τεχνικές. Για παράδειγμα, για τη χοιρινή μπριζόλα απαιτείται μία προετοιμασία τριών ημερών, ενώ η ντοματοσαλάτα με φράουλα έχει υποστεί ζύμωση για να δώσει την τελική της γεύση.

Τα κρέατα έρχονται από τη Δράμα, τα ψάρια από τον Ροκάκη, το εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο από τους ελαιώνες Σεφερλή στη Σπάρτη, το κατσικίσιο τυρί από την Εύβοια και οι grass-fed μπριζόλες από τη Νάξο. Η αναζήτηση όμως δε σταματά εκεί.

Ο πεθερός του Σήφη μαζεύει ρίγανη από το βουνό και κάππαρη, φέρνει ελιές και κάθε φορά που βρίσκεται στα Κουφονήσια, επισκέπτεται τα γειτονικά χωράφια. Τη μεγάλη κάβα έχει επιμεληθεί ο σομελιέ Φώτης Κοτσάκης, ενώ για τα cocktails υπεύθυνο είναι το Upupa Epops, το μπαρ των Κάτω Πετραλώνων.

Για όλες τις ώρες

Η ταμπέλα The Architects of Time, που είναι και το όνομα του μαγαζιού, βρέθηκε να φιγουράρει στο βάθος καθώς άνηκε σε ένα ωρολογοποιείο και παραμένει στην ίδια ακριβώς θέση.

Στο rooftop του boutique hotel Mira Me Athens (Ερμού 118), το οποίο λειτουργεί όλο τον χρόνο χάρη στην κατασκευή της ανοιγόμενης τζαμαρίας, ξεκινάς την ημέρα σου με εκλεκτό καφέ και brunch ή την κλείνεις με cocktails και δείπνο. Η απρόσκοπτη θέα στην Ακρόπολη πάντως είναι δεδομένη όποια ώρα κι αν επιλέξεις να επισκεφτείς την ταράτσα του ξενοδοχείου.

Cool και ανεπιτήδευτη είναι η ταράτσα του Selina Athens, με τις αιώρες, τα πουφ και τα λαμπιόνια να δημιουργούν μία χαλαρή ατμόσφαιρα. Στο The Rooftop (Θεάτρου 8), το comfort menu είναι σχεδιασμένο από τη chef Ελένη Σαράντη, με επιλογές που χωρίζονται σε πρωινό και all day (Diego, Noah) ενώ events που περιλαμβάνουν από live sessions και dj sets μέχρι barbeque και wine tasting πλαισιώνουν το φαγητό.

Ενδιαφέρουσες ιστορίες κρύβει το κτίριο που στεγάζει από τον Αύγουστο το The Architects of Time (πλατεία Αγίων Θεοδώρων 3), καθώς χρονολογείται από το 1936 και άνηκε στον πατέρα του Βαγγέλη Παπαθανασίου.

Μάλιστα, ήταν ο ίδιος ο συνθέτης που το πούλησε στους τωρινούς ιδιοκτήτες του. Η ταμπέλα The Architects of Time, που είναι και το όνομα του μαγαζιού, βρέθηκε να φιγουράρει στο βάθος καθώς άνηκε σε ένα ωρολογοποιείο και παραμένει στην ίδια ακριβώς θέση.

Ένα ακόμα φαν τρίβια, είναι πώς σύμφωνα με μία εφημερίδα της εποχής, στον τρίτο όροφο υπεγράφη το καταστατικό του ΕΛΑΣ, με τον Άρη Βελουχιώτη, ενώ αν κατέβεις στο υπόγειο του μαγαζιού, όπου πλέον βρίσκεται το κελάρι με τα κρασιά, βρίσκεται μέσα σε ένα ασφαλές καταφύγιο σε περίπτωση βομβαρδισμών.

Η ομάδα πίσω από το project έχει σεβαστεί το κτήριο και την ιστορία του, αναδεικνύοντας μοναδικά στοιχεία όπως το μωσαϊκό, τα μάρμαρα στην πρόσοψη και τις τζαμαρίες, ανακατασκευάζοντας τα ακριβώς όπως το πρωτότυπο. Το αίθριο ανοίχτηκε ξανά και ό,τι στοιχείο προέκυπτε από το παρελθόν, αναπαλαιώθηκε με προσοχή.

Η φιλοσοφία του μαγαζιού βασίζεται στην ανεπιτήδευτη απλότητα, να προσφέρεται δηλαδή κάτι με απλό τρόπο αλλά με υψηλή παροχή υπηρεσιών. Έτσι, στο μπαρ, το οποίο διαχωρίζεται από τον υπόλοιπο χώρο, φιγουράρει μια επιβλητική μπάρα με τον Μάριο Ηλιόπουλο να έχει επιμεληθεί τη λίστα cocktail και ποτού. Κάθε μέρα φιλοξενείται κι ένα διαφορετικό DJ set, με μία προτίμηση στην ηλεκτρονική μουσική. Στο πρώτο πάρτι που διοργάνωσε το μαγαζί, είδα ξανά τους Αθηναίους να χορεύουν σε μία μπάρα.

Απέναντι από το μπαρ βρίσκεται μία φωτεινή, ανοιχτή σάλα με τραπέζια και τον εξωτερικό χώρο να αποτελεί μία φυσική προέκταση. Εδώ, μπορείς να απολαύσεις brunch μέχρι τις δύο το μεσημέρι καθώς στη συνέχεια το μενού αλλάζει με πιο lunch επιλογές.

Η chef Βιβή Λαμπροπούλου εμπνέεται από τη μεσογειακή κουζίνα και χρησιμοποιεί ελληνικές πρώτες ύλες για να δημιουργήσει πιάτα εμπνευσμένα από την Ιταλία. Προϊόντα από τις Κυκλάδες και από μικρούς τοπικούς παραγωγούς μπαίνουν στο μενού, σε μία προσπάθεια για εντοπιότητα και εποχικότητα.

Λειτουργώντας και ως εκθεσιακός χώρος, το The Architects of Time έκανε το ντεμπούτο του με τα έργα τέχνης του Δημήτρη Ντόκου, με την ατομική του έκθεση “Ιδεογράμματα | Ideograms”, η οποία θα διαρκέσει μέχρι τέλος Οκτωβρίου. Στα μελλοντικά σχέδια των εμπνευστών του είναι να λειτουργήσει ένας ακόμα χώρος στο ισόγειο, ως καλοκαιρινό μπαρ και takeaway και ταυτόχρονα να φιλοξενήσει λίγη ακόμα τέχνη.

Ο Teefonas ενδείκνυται για να περάσεις το πρωινό σου δουλεύοντας σε έναν φωτεινό χώρο με χαλαρή διάθεση.

Στρίβοντας από την Αριστοφάνους στην οδό Σαρρή 6-8, στο δεξί σου χέρι συναντάς τον Teefonas. Λιτές γραμμές στα τραπέζια, πρασινάδες, τοιχογραφίες με μικρές ή μεγάλες αλήθειες και μία μπάρα που σε κάνει να νιώθεις αμέσως ευπρόσδεκτος είναι όσα τραβάνε την προσοχή σου όσο περιεργάζεσαι το μαγαζί.

Ο χώρος, με τις μεγάλες τζαμαρίες να χαρίζουν άπλετο φως μέσα στην ημέρα, είναι ιδανικός για να αράξεις μόνος σου και να δουλέψεις, να πιεις τον καφέ σου και να φας ένα XL cookie. Αν πάλι πας μετά τη δουλειά, οι μπύρες στο ψυγείο σού κλείνουν το μάτι αλλά υπάρχει ένας πίνακας που προτείνει Zombie. Στο πατάρι, στεγάζεται το Bewild Brother, όπου μπορείς να προμηθευτείς limited edition σχέδια.

«Είναι ένα κλασικό καφενείο, ανοίγεις το ψυγείο παίρνεις μία μπύρα» λέει ο Λεωνίδας Δεληγιάννης, ένας από τους δύο εμπνευστές του Τιτάνα.

Στην τζαμαρία του Τιτάνα (Σισμάνη 18, Νέος Κόσμος) διαβάζεις έναν στίχο του Ντίνου Χριστιανόπουλου από τα Μικρά Ποιήματα. Μόλις περάσεις την πόρτα, η γωνιά με τις σοκοφρέτες, τα γλειφιτζούρια και τα πατατάκια σε μεταφέρει στην παιδική σου ηλικία. Αν έκανες διακοπές σε χωριό, ξέρεις ότι μία βόλτα στο καφενείο είχε πάντα λιχουδιές για τον δρόμο. Στο ένα ψυγείο είναι στοιβαγμένες οι κρέμες Τρίκκη ενώ στο άλλο, φιγουράρει μόνο μία ετικέτα σε μπύρα.

Ο Τιτάνας είναι ένα funky και συνάμα ρετρό καφενείο που βρήκε τη θέση του σε ένα ήσυχο κομμάτι του Νέου Κόσμου. Εμπνευστές του οι Λεωνίδας Δεληγιάννης (Κάιν, Ρεσιτάλ, Κόμπρα) και ο Μίλτος Κοντογιάννης (Studiomateriality) που το έστησαν ακριβώς όπως ήθελαν για να έχουν ένα μέρος να αράζουν και να δουλεύουν.

Το εσωτερικό του είναι μόλις 11 τετραγωνικά, περιλαμβάνει – φυσικά – τηλεόραση για τους αγώνες και η κουζίνα είναι η συνέχεια του μαγαζιού. «Είναι ένα κλασικό καφενείο, ανοίγεις το ψυγείο παίρνεις μία μπύρα» λέει ο Λεωνίδας. Οι μεζέδες βασίζονται στην κρύα κουζίνα, έτσι βρίσκεις από ντολμαδάκια με γιαούρτι και αντζούγιες, τουρσί κι ελιές μέχρι τυρί – παστέλι.

Για τους πρωινούς τύπους, ο Τιτάνας προσφέρει επιλογές όπως ψωμί με γαλοπούλα ή φυστικοβούτυρο αλλά και γάλα με τσίριος και κόκο ποπς, όπως αυτά αναγράφονται στο μενού. Κάτι μου λέει ότι αυτά τα λίγα τετραγωνικά θα γεμίζουν συνέχεια από κόσμο που ψάχνει το νέο του στέκι ή κάτι από την ανεμελιά των καλοκαιριών στο χωριό.

Γλυκό

Το γαλακτομπούρεκο του Ρεσιτάλ.

Το σουit (Τερψιθέας 47, Φάληρο), το ζαχαροπλαστείο του ταλαντούχου pastry chef Μπάμπη Ζιντίλη, άνοιξε τις πόρτες του στην αρχή της δεύτερης καραντίνας. Ενάμιση χρόνο μετά, ο δημιουργός του αποφάσισε να ολοκληρώσει το project του, συστήνοντας ένα soft bar με γλυκά που φτιάχνονται a la minute.

Εδώ, ακολουθεί η φιλοσοφία της self-service εξυπηρέτησης: παραγγέλνεις το γλυκό σου, περιμένεις λίγο μέχρι να ετοιμαστεί και το απολαμβάνεις είτε σε ένα από τα τραπεζάκια στη μεγάλη πρασιά του ζαχαροπλαστείου είτε κάνοντας τη βόλτα σου.

Ο pastry chef Αλέξανδρος Κονιάρης μετέφρασε τα συναισθήματα που μας δημιουργεί ένα γλυκό σε ένα ζαχαροπλαστείο – εργαστήριο με φωτεινά χρώματα. Στο Φίλινγκς, τα γλυκά στη βιτρίνα βγαίνουν καθημερινά σε μικρή παραγωγή και τα πρωινά ένα καρότσι γεμίζει με νόστιμα pastries.

Choux με φιστίκι, σοκολατένιο μπισκότο, κρουασάν με σφένδαμο και μπέικον και lemon pie με ελληνικό πρόβειο γιαούρτι είναι μερικά από τα highlights, που πλέον μπορείς να απολαμβάνεις και στη Νέα Σμύρνη, αφού μόλις εγκαινιάστηκε ένα ακόμα ζαχαροπλαστείο στην περιοχή.

Επτά χρόνια μετά την άφιξη του Κάιν στην οδό Αναπαύσεως, ο Λεωνίδας Δεληγιάννης βρήκε τον ιδανικό χώρο για γλυκό, ακριβώς απέναντι από το πρώτο του μαγαζί. Το Ρεσιτάλ (Αναπαύσεως 15, Μετς). Θα δεις τα μεγάλα ρετρό γράμματα να φιγουράρουν πάνω από τη τζαμαρία, ενώ ο σχεδιασμός φέρει την υπογραφή του Studiomateriality.

Γιατί Ρεσιτάλ; «Το σκέφτομαι ως ένα ρεσιτάλ γλυκού, ένα ζαχαροπλαστείο όπως αυτά που έδιναν ραντεβού παλιά» λέει ο εμπνευστής του, αποκαλώντας το ένα εστιατόριο γλυκού. Πράγματι, εδώ τα γλυκά πρωταγωνιστούν, από τη μία έχεις την κουζίνα σε πρώτο πλάνο και από την άλλη τη βιτρίνα να σου δίνει μία πρώτη ιδέα.

Ο παιδικός φίλος του Λεωνίδα, ο ταλαντούχος pastry chef Δημήτρης Γεωργόπουλος, κατάφερε να μετουσιώσει την ιδέα του πρώτου και να δημιουργήσει γλυκά που δεν μπαίνουν σε κατηγορίες. Την ίδια στιγμή που χρησιμοποιούνται γαλλικές τεχνικές βρίσκεις γλυκά που πατάνε στην παράδοση και τα ελληνικά στοιχεία όπως η πορτοκαλόπιτα, που εδώ φτιάχνεται με σορμπέ λουίζας, τζελ από φρούτα, μπισκότο από πορτοκάλι-αμύγδαλο και γιαούρτι.

Τα γλυκά χωρίζονται σε πρωινό, στης βιτρίνας και σε αυτά που προτείνονται για βραδινό. Έτσι, μπορείς να περάσεις το πρωί για ένα Καιζερσμάρν, να κάνεις μία στάση το μεσημέρι για Τάρτα με φρέσκα φρούτα, σαμπλέ βανίλια και κρέμα πατισερί με βανίλια Μαδαγασκάρης ή ένα γαλακτομπούρεκο με τραγανό φύλλο και να δώσεις ραντεβού το βράδυ για Μπανάνα φλαμπέ, φρέσκο πράσινο πιπέρι, passion fruit, παγωτό βανίλια και κάρδαμο ή τιραμισού.

Υπάρχουν γλυκά που μεταφέρονται σε κουτάκια για το σπίτι αλλά και επιλογές που ενδείκνυνται να τις απολαύσεις πιάνοντας θέση σε ένα από τα τραπεζάκια έξω. Πρόκειται άλλωστε για ένα χαλαρό σημείο συνάντησης που προσφέρει επίσης καφέ, αναψυκτικά και κάποια κλασικά ποτά.

Για τον καφέ, ο barista Γιώργος Σισμάνης προτείνει ένα blend ιταλικού ψησίματος, που ταιριάζει με το γλυκό και προσφέρει συνέπεια στη γεύση. Εκτός από τις κλασικές παρασκευές καφέ, βρίσκεις και πιο παιχνιδιάρικες προτάσεις όπως έναν παγωμένο αμερικάνο – «υποβρύχιο» με γλυκό βανίλια από τον Αργουδέλη, από τον οποίο προμηθεύονται και χαλβά και μία πληθωρική ζεστή σοκολάτα με φρέσκια σαντιγί, αρωματισμένη με λικέρ μανταρίνι.

Το Ρεσιτάλ είναι ένα απλό, ξεκάθαρο μαγαζί στον πυρήνα του. Θέλει να μείνει πιστό στο νόστιμο γλυκό, να προσφέρει συνέπεια στον καφέ του με ενδιαφέρουσες προτάσεις που εναλλάσσονται και να γίνει μία έξοδος για όσους κουράστηκαν να στριμώχνονται σε μπάρες τα Σαββατόβραδα.

Ποτό

Το λιλιπούτειο Απεριτίφ στο Παγκράτι, άνοιξε σε ένα μέρος μακριά από τις πιάτσες, πάνω στην Υμηττού.

Το Abstract (Αρκτίνου 10, Παγκράτι), είναι ένα bar που δε μοιάζει με κανένα άλλο. Είναι τόσο συνδεδεμένο με την τέχνη και μια μορφή της που μέχρι τώρα δεν είχαμε ξαναδεί στις αθηναϊκές μπάρες. Αντλεί την έμπνευσή του από μοντέρνα καλλιτεχνικά κινήματα όπως ο σουρεαλισμός και η αφηρημένη τέχνη, και αυτό βγαίνει σε όλες του τις πτυχές. Τη διακόσμηση, την αύρα και φυσικά τα cocktails.

Σε αυτά, ο Κωνσταντίνος Βασιλακόπουλος και ο Χρήστος Αξαρλής (δύο από τους τέσσερις ιδιοκτήτες του Abstract) έχουν βάλει όλη τη μαγεία και την τέχνη τους σε έναν κατάλογο δέκα μοναδικών δημιουργιών. Ήδη θα έχεις δει κάπου, κάπως, τη φανταχτερή και πανέμορφη αλλά και πολύ γευστική Splatter Margarita.

Τα έλαια που έχει, δημιουργούν πραγματικά έναν αφηρημένο πίνακα πάνω στο ποτήρι και η γεύση ενώ είναι αρκετά διαφορετική από τη Μαργαρίτα που έχεις συνηθίσει σε πάει πολύ ομαλά σε όμορφα μονοπάτια γεύσης. Να δοκιμάσεις και τα υπόλοιπα cocktails αλλά όσο τα γεύεσαι θα σου σπάσουν τη μύτη τα νόστιμα hot dogs που προσφέρει και ταιριάζουν τέλεια με τα cocktails.

Ένα ακόμα bar που προστέθηκε στον υπέροχο χάρτη της Αθήνας είναι το Babushka (Χρήστου Βυζαντίου 7, Κουκάκι) στο Κουκάκι. Ο χώρος γνωστός, μέχρι πριν από λίγο καιρό, πάλι έπινες ποτά μέσα σε μία ζούγκλα, αφού εκεί βρισκόταν το Meerkat. Οι άνθρωποι επίσης γνωστοί, αφού πίσω από το Babushka βρίσκεται η Φιλιώ Κορολόγου – εμβληματική φιγούρα του “7 Jokers” – και ο Ιωακείμ Σιδηρόπουλος.

Τα cocktail κι αυτά γνωστά, αφού στο νέο, φανταχτερό και χρωματιστό cocktail bar, κυριαρχούν τα κλασικά cocktails όπως Mary Pickford, Gibson και Penicillin ενώ στα ηχεία παίζουν ανεβαστικοί ήχοι. Κάπως έτσι, τούτο το νέο bar μάς ξαναπροσκαλεί στο Κουκάκι και εγγυάται ότι θα περάσουμε υπέροχα βράδια, χορεύοντας.

Μία σπιτζερία στο Παγκράτι. Αυτό ακριβώς είναι το λιλιπούτειο Απεριτίφ (Δικαιάρχου 57Α, Παγκράτι), που άνοιξε σε ένα μέρος μακριά από τις πιάτσες αλλά πάνω στην Υμηττού. Εκεί κάτω από τον πλάτανο, ο Κίμωνας μαζί με τους παιδικούς του φίλους Κωνσταντίνο και Δημήτρη έκαναν το όνειρό τους πραγματικότητα με τον πιο όμορφο τρόπο.

Δημιούργησαν ένα όμορφο μαγαζί που ακολουθεί την αγαπημένη συνήθεια των Ιταλών, και προσφέρει υπέροχα spritz, negroni και cicchetti για να τα συνοδεύσουμε. Τον κατάλογο, τον έχει επιμεληθεί ο bartender Νίκος Τριανταφύλλου (Noema, Scorpios) και πρωταγωνιστούν τέσσερις επιλογές σε spritz και τέσσερις σε negroni με τις λευκές version να μας κάνουν ιδιαίτερη εντύπωση και στις δύο κατηγορίες. Το negroni του ήταν ένα από τα πιο καλοφτιαγμένα που έχουμε δοκιμάσει.

Aperitivo χωρίς μικρές λιχουδιές δεν υπάρχει και για αυτό το Απεριτίφ προσφέρει μπουκίτσες πάνω σε ψωμιά από το Τρομερό Παιδί, με αλλαντικά όπως το προσούτο 9μηνης ωρίμανσης από το delicatessen του Benito στη Γλυφάδα ενώ τα τυριά τους είναι από τον Αλεξανδρή στην Ηλιούπολη. Όλα θεσπέσια και άκρως ιταλικά και χαλαρά.

Όμως οι αφίξεις σε αυτή την πόλη δε σταματάνε ποτέ. Δύο μαγαζιά τα οποία θα γίνουν στέκια μας τους επόμενους μήνες πρόκειται να ανοίξουν τις μπάρες τους σε δύο πολύ αγαπημένες γειτονιές. Το ένα ακούει στο όνομα Ami gastrotheque και βρίσκεται ακριβώς δίπλα από το Birdman στο κέντρο της Αθήνας. Εκεί θα πιούμε υπέροχα cocktails αλλά και θα τα συνδυάσουμε με υπέροχες λιχουδιές.

Το δεύτερο bar που περιμένουμε να ανοίξει μέσα στο φθινόπωρο είναι το Feeling Good, το οποίο θα βρίσκεται στο Κουκάκι. Όχι ακριβώς εκεί που μέχρι σήμερα έχουμε συνηθίσει τις πιάτσες του Κουκακίου, αλλά σε ένα σημείο ιδανικό για να πεις το cocktail σου σε αυτή τη μαγική γειτονιά.