ΓΕΥΣΗ

24 αθηναϊκά μυστικά από ανθρώπους της πόλης

Στη στήλη Ξενάγηση αρκετοί Αθηναίοι μας πήγαν στις γειτονιές τους και μας αποκάλυψαν τα πιο νόστιμα μυστικά τους.

Αν μου ζητούσε κάποιος να τον ξεναγήσω στη γειτονιά μου, θα σκεφτόμουν ότι χρειαζόμαστε αρκετές βόλτες για να δει τη μεγαλύτερη εικόνα. Για να καταλάβει τι με κάνει να την αγαπώ και τι με κουράζει.

Θα είχα όμως έτοιμη στο μυαλό μου μία μικρή λίστα με όλα όσα την κάνουν πραγματικά ξεχωριστή, από ένα παμπάλαιο ζαχαροπλαστείο που φτιάχνει φημισμένες καριόκες μέχρι ένα κατάστημα που πουλάει σφουγγάρια θαλάσσης.

Εξερευνώντας μια άλλη περιοχή, ίσως αρκετά μακριά από όπου συνηθίζεις να συχνάζεις, ανακαλύπτεις ακόμα περισσότερο την Αθήνα. Κατανοείς τη σημασία της γειτονιάς και της κάθε μικρής κοινωνίας που υπάρχει μέσα στο γενικό σύνολο και το πόσο σπουδαίο είναι να μην νιώθεις ξένος στην ίδια σου την πόλη. Αυτή ήταν και η σκέψη πίσω από τις Ξεναγήσεις ανθρώπων που αγαπούν το φαγητό και μοιράστηκαν μαζί μας τα πιο χρήσιμα μυστικά για τις γειτονιές τους.

Κρατήσαμε τα καλύτερα (και δοκιμασμένα) μυστικά για την επόμενη φορά που θα βρεθείς να αναζητάς το πιο νόστιμο σάντουιτς, πού θα πιεις μια παγωμένη μπύρα ή που θα βγεις για φαγητό με την παρέα σου. Από το Εμπορικό Τρίγωνο, τα Εξάρχεια και το Κουκάκι μέχρι τον Πειραιά και από το Ελληνικό στον Γέρακα, ακολουθούν 24 μυστικά.

Στον Διονύση για μαγειρευτά, στο Kapu για μπύρα

Στον Διονύση (Λ. Ιασωνίδου 2) σχηματίζονται κάθε μεσημέρι ουρές για τα μαγειρευτά του, όπως παστίτσιο, μουσακάς, γεμιστά και μπριάμ. Στις σπεσιαλιτέ του είναι και τα τηγανητά καλαμάρακια. Μετά τη 1 το μεσημέρι έχει μεγάλη ουρά και ξεπουλάει σχετικά νωρίς.

Το καλοκαίρι, ακόμα και τις καθημερινές, έχει αρκετό κόσμο το βράδυ γιατί έρχονται κι από άλλες περιοχές. Ο κήπος στο Kapu (Χαλδείας 34) είναι πολύ ωραίος. Όταν έχει ζέστη, αράζουμε και πίνουμε μπύρες. – K.atou, DJ

Στην Αρκαδική αγορά για ψώνια, στον Ιορδάνη για ξηρούς καρπούς

Κάτω από τη Λεωφόρο Ηρακλείου, στον πεζόδρομο της Αγίας Φωτεινής συγκεντρώνονται καταστήματα τροφίμων από τον Πόντο μέχρι την Αρκαδία. Στον ίδιο δρόμο μπορείς να προμηθευτείς φύλλα περέκ, ψάρια και κρεατικά αλλά και να πιεις το ουζάκι σου τρώγοντας μεζέδες.

Ξεχωρίζω τον Ιορδάνη για τη φοβερή ποικιλία και τη φρεσκάδα των ξηρών καρπών αλλά και για τα σοκολατοειδή. Επίσης, αγαπώ τους χαλβάδες και τις πραλίνες. Δήμητρα Γκριτζά, food blogger

Στον Σταυραχιλλέα για κρέας, στον Κοσμίδη για σουβλάκι

Ο Σταυραχιλλέας (Λ. Αλ. Παπαναστασίου 37) θεωρείται ένα από τα καλύτερα κρεοπωλεία στον Πειραιά. Δεν συμβιβάζεται με την ποιότητα και προμηθεύεται τα καλύτερα πράγματα. Μπορεί να σου βρει ό,τι του ζητήσεις από συγκεκριμένες περιοχές. Κατσίκια, κόκορες, ό,τι θέλεις. Και την ίδια στιγμή μπορείς να πάρεις έτοιμα μαριναρισμένα κρέατα για το σπίτι.

Όπως ο Μπάρμπα – Σταύρος (σ.σ. με το πεϊνιρλί), έτσι και ο Κοσμίδης (Ανδριανού 13), κρατούν ίδιες τις συνταγές τους όλα αυτά τα χρόνια. Όταν δεν είχε μαγειρέψει η μητέρα μου, θα τρώγαμε είτε πεϊνιρλί είτε σουβλάκι. Είναι γεύσεις που θυμάμαι από παιδί και παραμένουν διαχρονικές. – Marko Rossi, chef και συνιδιοκτήτης του Top Boy Skiathos

Στο Third Place για καφέ, στο Sushimou για sushi

Όταν το είδα, μου θύμισε ένα ταξίδι στο Βερολίνο. Το ξεχώρισα για το πιο ιδιαίτερο, μίνιμαλ στυλ και τον εξαιρετικό καφέ. Μπορώ να φανταστώ πολλούς να έρχονται εδώ να δουλέψουν με το laptop τους, να κάνουν μια επαγγελματική συνάντηση ή να συναντήσουν φίλους. Το Third Place (Απόλλωνος 23Β) με ταξιδεύει. Είμαι στο κέντρο της Αθήνας αλλά την ίδια στιγμή θα μπορούσα να βρίσκομαι στην πρωτεύουσα μίας άλλης ευρωπαϊκής χώρας.

Είναι πολύ καλός φίλος ο Αντώνης Δρακουλαράκος. Πέραν αυτού όμως θεωρώ ότι έχει μακράν το καλύτερο sushi στην Ελλάδα: είτε αν πας στο εστιατόριο Sushimou (Σκούφου 6) και δοκιμάσεις το omakase του είτε αν θέλεις κάτι πιο ελαφρύ και επιλέξεις το Sushi Lunchi. Άρης Σκλαβενίτης, sommelier και συνιδιοκτήτης του Oinoscent

Στα Ελληνικά Καλούδια για προϊόντα, στο Στέκι για μεζέδες

Ψωνίζω αρκετά από τα Ελληνικά Καλούδια (Καλλιδρομίου 51) και μπορώ να ζητήσω να μου φέρουν κάτι που δεν υπάρχει. Προτιμώ να επιλέξω λίγα και καλά υλικά τα οποία μπορώ να διαχειριστώ με περισσότερους τρόπους. Τώρα με έχει πιάσει μια τρέλα με τα παξιμάδια, και ακόμα θυμάμαι μια αμαρτωλή ρώσικη που είχε τον χειμώνα.

Ήθελα να βγω ένα ραντεβού και είπα θα πάω εκεί (σ.σ. στο Στέκι, Καλλιδρομίου 96). Δεν έχει περάσει βδομάδα από τότε που δεν έρχομαι. Δεν είχα ποτέ στέκι στη ζωή μου και τώρα έχω. Δεν υπάρχει κάτι φοβερό να δεις εδώ. Παίρνω την μπύρα από το ψυγείο, παραγγέλνω έναν μεζέ και μου βάζει αυτά που ξέρει ότι τρώω. Όπως αυτό το πιλάφι με μανιτάρια και γραβιέρα, γιατί ξέρει ότι μου αρέσει το ρύζι. Πολλές φορές, αυτό και μια παγωμένη μπύρα είναι το μεσημεριανό μου. – Μαρίνα Φαρασοπούλου, chef στο Κλούκι στην Τήνο

Στον Ρεμούνδο για ψωμί, στο Black Hole για μπύρα

Ο Γρηγόρης και ο Γιώργος σπούδασαν στο εξωτερικό, επέστρεψαν και έφεραν νέα τεχνογνωσία γύρω από το ψωμί. Στον Ρεμούνδο (Κυψέλης 37) βρίσκεις ψωμί με προζύμι γιαουρτιού, αλλά και την παραδοσιακή ζακυνθινή κουλούρα για τα Χριστούγεννα. Αυτό που λατρεύω όμως είναι τα κουραμπιεδάκια, που είναι μισή μπουκιά και πριν το καταλάβεις έχεις φάει είκοσι. Και που όλη η Τήνου μοσχοβολάει ψημένο αλεύρι και καμένο βούτυρο.

Ο Θανάσης έχει φτιάξει ένα μαγαζί με ωραία βινύλια από την punk και rock σκηνή, τέχνη από ανεξάρτητους καλλιτέχνες και μπύρες από μικρές ζυθοποιίες και φυσικά τη δική του που την ονομάζει Black Hole (Κυψέλης 25). Είναι ένα pit stop για μια μπύρα στο χέρι, να πετύχεις κάποιο event και να ακούσεις μουσικάρες. – Madame Ginger, food blogger

Στο Guarantee για σάντουιτς, στο Parkbench για φαγητό

Το Guarantee μετράει πολλά χρόνια εδώ κι έχει πάρα πολλές επιλογές. Όπως επίσης και καλά υλικά. Βλέπεις ότι είναι μερακλήδες. Δεν βάζουν απλώς τα υλικά σε μια τοστιέρα. Χρησιμοποιούν την πλάκα, ψήνουν καλά τα λαχανικά τους, τηγανίζουν αυγά. Έχει μια γοητεία να το βλέπεις αυτό σαν πελάτης.

Τρομερή πλατεία όταν ανοίγει ο καιρός, είμαστε και χρόνια φίλοι με τον Δημήτρη. Γνωριστήκαμε στην κουζίνα, ήταν από τους ανθρώπους που με έμαθε να δουλεύω με οργάνωση. Είναι ένα μαγαζί (σ.σ. το Parkbench, Πραμαντών 10) που πραγματικά μπορεί να τους χωρέσει όλους. Το φαντάζομαι και για ραντεβού με σύντροφο και για δουλειά. Το χαρουπόψωμο με γαρίδα και ταραμά ήταν το πρώτο πιάτο που είχα δοκιμάσει και είχα ενθουσιαστεί. Υπάρχουν καλές βάσεις εδώ. Τα πράγματα ξεκινούν από αυτούς και τελειώνουν σε αυτούς. Νόστιμο, μοντέρνο comfort φαγητό. Επίσης, είναι pet friendly που είναι πολύ σημαντικό. Βλέπε τον Μπάμπη τη μασκότ. Έχω καθίσει δίπλα – δίπλα με τον γάτο. Έχω κι εγώ σκύλο και θέλω να τον παίρνω μαζί μου σε ένα χαλαρό φαγητό. Βαγγέλης Στέρπας, chef στο The Naxos Apothecary

Στο Delicieux για παγωτό, στη βιολογική αγορά για λαχανικά

Στο Delicieux (Εθνικής Αντιστάσεως 1) μεγάλο must (κατά τη γνώμη μου) είναι το παγωτό cookies, πάντα ολόφρεσκο, το οποίο οι φίλες μου αποκαλούν “παγωτό Γέρακα” και μου το ζητάνε πάντοτε σε καλέσματα. Μιλάμε για έναν συνδυασμό αφράτης αληθινής βανίλιας, αυτής που έχει το ελαφρώς κίτρινο χρώμα, με μπαμπάτσικα κομμάτια από μπισκότο που έχει κολλημένο πάνω του πραλίνα, την οποία ανακαλύπτεις όσο δαγκώνεις το τραγανό μπισκότο.

Δεν είμαι freak με τα βιολογικά, αλλά είναι κάποια πράγματα που αξίζει να επενδύσει κανείς στην κουζίνα και σε υλικά. Οι βιολογικές μπανάνες, τα αβοκάντο, οι πατάτες και τα καρότα είναι τα συνηθισμένα που ψωνίζω σταθερά από εκεί (σ.σ. βιολογική αγορά στον Γέρακα). Από κει και πέρα, έχω βρει από spaghetti squash, μια ποικιλία κολοκύθας που δε συνηθίζεται στην Ελλάδα, μέχρι το πιο τρυφερό σπανάκι που έχω φάει στη ζωή μου. Κατερίνα Νανοπούλου, food blogger

Στα Σκαλάκια για κρέας, στο Serano για γλυκό

Στα Σκαλάκια (Διονύσου Αιγινήτου 32) θα φας μοσχαρίσια μπριζόλα ελαφρώς σιτεμένη, παϊδάκια λουκούμι, κατσικάκι και μεζέδες όπως λεμονάτη συκωταριά, μαζί με καλοβρασμένα χόρτα και ολόφρεσκες σαλάτες για να βουτήξεις το ζεστό, φρυγανισμένο ψωμί.

Μαγαζιά όπως το Serano, που είναι ανοιχτά πάνω από 60-70 χρόνια με βάζουν σε ευχάριστες σκέψεις. Για να το έχουν τόσα χρόνια κάτι θα κάνουν πολύ καλά. Και εδώ βλέπεις τους ανθρώπους, μερακλήδες, θέλουν να κάνουν απλώς τη δουλειά τους χωρίς να τους ενοχλεί κανείς.Κώστας Σπηλιόπουλος, ιδιοκτήτης του Lot51

Στο Simul για φαγητό, στο Degustation για προϊόντα deli

Θυμάμαι ότι την τελευταία φορά δοκίμασα στο Simul μοσχαρίσιο ταρτάρ που μου άρεσε πολύ και αρνί με σάλτσα μπερ μπλαν. Επίσης, έχει πολύ ωραία γλυκά.

Στο Degustation (Κουμπάρη 5) έρχομαι για να ψωνίσω αλλαντικά, τυριά και διάφορα άλλα προϊοντα deli. Μου αρέσει που έχεις μεγάλη ποικιλία και μπορείς να φτιάξεις ό,τι θέλεις. Διαλέγω jamon, καπνιστό τυρί και ντομάτα για να φτιάξω σάντουιτς. – Μανώλης Στήθος, Head Pastry Chef στο Margi Hotel

Στον Λουκά για αυγά, στο Elixir για μπαχαρικά

Στο κέντρο της αγοράς, υπάρχουν πάρα πολλοί επαγγελματίες του ιδίου τομέα, (αυγά, μπαχαρικά) αλλά μέσα στα χρόνια έχει αναπτυχθεί με κάποιους από αυτούς μία παραπάνω σχέση και εκτίμηση. Έχουν ένα ορνιθοτροφείο στα Μέγαρα (αυγά Λουκάς, Ευρυπίδου 38) και φέρνουν διαφόρων ειδών αυγά. Από κλωβοστοιχίας και bio μέχρι ένα μικρό κομμάτι ελευθέρας βοσκής, στα οποία δίνεται προσοχή στην τροφή των πτηνών και είναι κι αυτά που προτιμώ και δουλεύω. Για φρέσκα αυγά πρέπει να εμπιστεύεσαι τον αυγουλά σου, όπως κάνεις με τον χασάπη για το κρέας. Υπάρχει μία προσωπική σχέση με αυτούς τους ανθρώπους.

Είναι η γνώση των ανθρώπων για τη δουλειά τους αλλά και η πρόσβαση που έχουν σε πρώτη ύλη, όχι μόνο στην Ελλάδα, παντού. Στο Elixir (Ευρυπίδου 41) δε βρίσκεις μόνο ένα καλό πιπέρι, αλλά βότανα, αφεψήματα σε μεγάλη ποικιλία. Μπορούν να σε βοηθήσουν για όλον αυτόν τον μαγικό κόσμο των μπαχαρικών και των βοτάνων. Είναι ένα μαγαζί “μπιμπελό”. Δίνει στα μπαχαρικά τη θέση που τους αξίζει, γιατί είναι κι αυτό που θα δώσει το χρώμα στο φαγητό σου.Κλεομένης Ζουρνατζής, chef patron στο Γκαστόνε και στις Σεϋχέλλες

Στον Πλάτανο για ψαρικά, στην Καντίνα της Μιχαλακοπούλου για κοτομπουκιές

Πάντα μου άρεσαν τα απλά, νόστιμα καφενεία. Δε θυμάμαι πως το ανακάλυψα, μάλλον από το Instagram. Κάποιος είχε έρθει, το είδα, ξέρεις πώς γίνεται. Την πρώτη φορά που θα ερχόμασταν, ήμασταν 6-7 άτομα και λέω να πάρω τηλέφωνο να κλείσω τραπέζι. «Θα βρείτε» μου λέει. Φτάνουμε, λέω ‘εγώ είχα πάρει τηλέφωνο. Εντάξει, εντάξει. Πατάτες τηγανητές να βάλω; Γιατί αργούν’. Αυτή ήταν η πρώτη του κουβέντα. Έκτοτε, έχω έρθει πάρα πολλές φορές, έχω κάνει γενέθλια σε αυτό το τραπέζι δύο-τρία χρόνια πριν ανοίξει το μαγαζί. Ήταν όμως ένα στοιχείο ο Πλάτανος (Σεβαστείας 6) για να δούμε την περιοχή. Πλέον, αισθάνομαι πολύ οικεία, έρχομαι ακόμα και μόνος μου. Για τσίπουρο, ψαρικά και μαγειρευτά, ό,τι έχει κάθε φορά. Τα βρίσκω πολύ τίμια.

Είναι το μαξιλαράκι μου για τον ύπνο. Πρόκειται για μία μερίδα κοτομπουκιές αλλά αντί για τη δική τους σος μαγιονέζας, επιλέγω τσένταρ και πράσινο ταμπάσκο. Πλέον, όταν το ζητάει κάποιος, του λένε «είσαι από τον Γιώργο;». – Γιώργος Κατσαρός, ιδιοκτήτης του wine bar Junior Does Wine